Atopan un 'corpus artístico' común paleolítico entre a Cova Eirós e o Val do Côa

Os resultados permiten coñecer os contactos entre sociedades cazadoras-recolectoras no noroeste peninsular

Os resultados permiten coñecer os contactos entre sociedades cazadoras-recolectoras no noroeste peninsular
Detalle dos modelos comparativos entre a arte rupestre de Cova Eirós e o val do Côa. Imaxe: Grupo de Estudos para a Prehistoria do Noroeste Ibérico (USC)
As pinturas atopadas na Cova Eirós foron elaboradas ao final do Paleolítico e teñen paralelos na zona do portugués Val do Côa, que se plasman nas técnicas de representación e no estilo empregado. Trátase dun "corpus artístico que, ben por imitación ou por transmisión, adquiriu un protagonismo nesta rexión nos momentos terminais do Paleolítico", segundo os investigadores dun equipo liderado por Tania Mosquera e que publicou o estudo "El fin del estilo paleolítico: un caso de estudio en el Noroeste peninsular", na revista Munibe da Sociedad de Ciencias Aranzadi no seu número 74 correspondente a 2023. Para os arqueólogos, a "variedade técnica e morfolóxica apunta a posibles particularidades que xuridron na esfera cultural das últimas sociedades cazadoras-recolectoras que frecuentaron e decoraron os sitios do NW peninsular". A comparación entre estilos entre as pedras ao aire libre do val do Côa e a que permitiu definir un marco comun, aínda que "non permite constatar a existencia de contactos directos". Os investigadores prestaron atención ao xeito no que diferentes mamíferos se manifestaban tanto nas gravuras do Coa como nas pinturas da Cova Eirós.