Nos últimos anos, cada verán saen nos medios novos achados na cova de Eirós, en Triacastela. Restos de poboamentos prehistóricos, comparanzas co depósito de Atapuerca, novas datas para os primeiros habitantes do paÃs. No entanto, entre tantos titulares, pode ser difÃcil concibir a importancia real destes restos. Ramón Fábregas, un dos responsables da investigación, ponnos en claro qué estamos a atopar en Triacastela.
As zonas de exploración
O traballo de investigación deste equipo da Universidade de Santiago afectou ata o de agora a tres zonas de Lugo. “Empezouse a traballar en Becerreá, na cova de Valdavara, e este verán fÃxose alà a terceira campala de exploración. Antes diso xa se fixeran exploracións superficiais na cunca fluvial de Monforte, e na Cova de Eirós levamos dúas campañas”, explica Fábregas.
O descoñecido
O traballo arqueolóxico encol do perÃodo paleolÃtico ten dificultades que en boa medida explican por qué ata o de agora é moito menos coñecido do que outros da nosa historia. “Hai unha dificultade intrÃnseca neste perÃodo, e é que hai que comprender uns xeitos de vivir que son moi alleos aos nosos. Ademais, é complexo tratar os propios restos, que en ocasión están en depósitos de centos de milleiros de anos e que, no caso de ficaren ao ar libre, están suxeitos a moitos fenómenos destrutivos”. A maiores, para os investigadores, “o PaleolÃtico require unha formación bastante especÃfica, e quizais por todas estas causas a arqueoloxÃa deste perÃodo non se desenvolveu tanto no noso paÃs coma a da Idade do Ferro, houbo menos esforzo e menos continuado”.
Os achados: Monforte
As investigacións no contorno de Monforte permitiron localizar “medio cento de ocupacións que van desde o PaleolÃtico Inferior, no perÃodo Achaulense, hai uns 300.000 ou 400.000 anos, ata o Superior. Logo hai algúns depósitos que corresponden ao PaleolÃtico Medio, co tipo humano do neanderthal, e algúns outros do PaleolÃtico Superior”, explica Fábregas. A grande cantidade de asentamentos localizados amosan unha ocupación prolongada durante todo o perÃodo PaleolÃtico.
Os achados: A Cova do Xato
Malia a que non apareceron restos humanos, as análises na Cova do Xato poden ter unha grande importancia para as investigacións encol do perÃodo PaleolÃtico. “Non atopamos evidencias de intervención humana, pero descubrimos sedimentos moi interesantes de cara a definir as condicións do medio no PaleolÃtico”.
Os achados: Valdavara
A cova de Valdavara está a ser, xunto con cova Eirós, unha da que máis descubertas lle está a achegar sobre a prehistoria galega a este grupo de investigación. E é que esta cavidade demostrou ser todo un pozo de surpresas no que, segundo máis se afonda, máis se descobre. “En Valdavara descubriuse un nÃvel do Holoceno con enterramentos do NeolÃtico Final”, lembra Fábregas. AÃnda por baixo dese estrato apareceron restos do PaleolÃtico Superior. “É do perÃodo magdalenense, datado hai uns 17.000 anos”. Desta volta apareceron ferramentas de óso e pedra ou puntas de proxectÃs de asta de cervo. “Tamén descubrimos unha serie de doas feitas cun molusco chegado da costa cantábrica e que farÃan parte dun colar ou algo semellante. Este serÃa o adorno máis antigo datado en Galicia”.
Por se fose pouco tamén apareceron nunha fenda próxima a cova, restos de tres nenos xa dun perÃodo moi posterior, cara ao 1.500 antes da nosa era. Para máis, na parte inferior dos sedimentos da cova “hai restos dunha ocupación magdalenense e outros restos que apuntan a outra de comezos do Holoceno, a coincidir coas últimas sociedades de cazadores recolectores en Galicia”. En conxunto, os restos desta cova permiten facer un repaso de 17.000 anos de historia.
Os achados: Cova Eirós
“En cova Eirós, onde xa levamos dúas campañas, temos a parte inferior, onde atopamos restos dunha ocupación do paleolÃtico medio, con ferramentas tÃpicas da industria musteriense asociadas aos neandertais, aÃnda non temos restos humanos”, explica Fábregas. “Canda a isto apareceron bastantes restos de fauna, tanto actual coma extinta. Osos das cavernas e algún resto de rinoceronte, por exemplo”. A especial importancia deste depósito reside na súa antigüidade, xa que “este nivel está datada en algo mais de 80.000 anos, e amosa a máis antiga actividade humana de Galicia”.
Por riba destes restos, existe un estrato datado hai uns 30.000 anos, que coincide coa chegada dos homes modernos a Galicia. “Nesta campaña atopamos por riba xusto deste nivel, outro nivel con material do paleolÃtico superior, ao estar por riba será algo máis recente. Alà apareceu un dente de carnÃvoro perforado para ser pendurado coma obxecto de adorno, queremos datar este novo nivel de ocupación que poderÃa ser moi antigo pero non podemos arriscarnos”
A importancia e o futuro
A importancia destes achados consiste, basicamente, en que permite coñecer unha boa cantidade de datos sobre o xeito de poboamento, de caza e de alimentación dos primeiros poboadores do paÃs, desde hai uns 35.000 anos, e revelar a transición entre neandertais e homo sapiens na zona. A análise dos sedimentos da Cova do Xato, por exemplo, han permitir coñecer polo miúdo as condicións ambientais deses habitantes, e os adornos poden facilitar a comprensión encol da cultura destas comunidades. A Universidade de Santiago asegura que Cova Eirós é nesta altura un dos máis importantes depósitos paleolÃticos do noroeste peninsular.
De cara ao futuro, Valdavara acollerá o vindeiro ano unha nova campaña de escavacións. A partir de aÃ, fica pendente ampliar o financiamento do proxecto de investigación para continuar os traballos alén de 2010. Mentres, “temos que tratar unha cantidade inxente de material. Hai que facer máis datacións analÃticas, estudos de fauna ou reconstrucións paleoambientais”. A nivel de achados, para este investigador aÃnda pode haber moitas novidades. “Polas caracterÃsticas de Valdavara pensamos que a cova está bastante explorada, aÃnda que pode aparecer máis información no contorno. En Eirós non temos aÃnda unha estimación. Queremos facer unha prospección de tipo xeofÃsico para ver a profundidade desta cavidade e saber o que queda por escavar para abaixo. Pode mesmo que haxa restos do paleolÃtico inferior”, lembra.
As zonas de exploración
O traballo de investigación deste equipo da Universidade de Santiago afectou ata o de agora a tres zonas de Lugo. “Empezouse a traballar en Becerreá, na cova de Valdavara, e este verán fÃxose alà a terceira campala de exploración. Antes diso xa se fixeran exploracións superficiais na cunca fluvial de Monforte, e na Cova de Eirós levamos dúas campañas”, explica Fábregas.
O descoñecido
O traballo arqueolóxico encol do perÃodo paleolÃtico ten dificultades que en boa medida explican por qué ata o de agora é moito menos coñecido do que outros da nosa historia. “Hai unha dificultade intrÃnseca neste perÃodo, e é que hai que comprender uns xeitos de vivir que son moi alleos aos nosos. Ademais, é complexo tratar os propios restos, que en ocasión están en depósitos de centos de milleiros de anos e que, no caso de ficaren ao ar libre, están suxeitos a moitos fenómenos destrutivos”. A maiores, para os investigadores, “o PaleolÃtico require unha formación bastante especÃfica, e quizais por todas estas causas a arqueoloxÃa deste perÃodo non se desenvolveu tanto no noso paÃs coma a da Idade do Ferro, houbo menos esforzo e menos continuado”.
Os achados: Monforte
As investigacións no contorno de Monforte permitiron localizar “medio cento de ocupacións que van desde o PaleolÃtico Inferior, no perÃodo Achaulense, hai uns 300.000 ou 400.000 anos, ata o Superior. Logo hai algúns depósitos que corresponden ao PaleolÃtico Medio, co tipo humano do neanderthal, e algúns outros do PaleolÃtico Superior”, explica Fábregas. A grande cantidade de asentamentos localizados amosan unha ocupación prolongada durante todo o perÃodo PaleolÃtico.
Os achados: A Cova do Xato
Malia a que non apareceron restos humanos, as análises na Cova do Xato poden ter unha grande importancia para as investigacións encol do perÃodo PaleolÃtico. “Non atopamos evidencias de intervención humana, pero descubrimos sedimentos moi interesantes de cara a definir as condicións do medio no PaleolÃtico”.
Os achados: Valdavara
A cova de Valdavara está a ser, xunto con cova Eirós, unha da que máis descubertas lle está a achegar sobre a prehistoria galega a este grupo de investigación. E é que esta cavidade demostrou ser todo un pozo de surpresas no que, segundo máis se afonda, máis se descobre. “En Valdavara descubriuse un nÃvel do Holoceno con enterramentos do NeolÃtico Final”, lembra Fábregas. AÃnda por baixo dese estrato apareceron restos do PaleolÃtico Superior. “É do perÃodo magdalenense, datado hai uns 17.000 anos”. Desta volta apareceron ferramentas de óso e pedra ou puntas de proxectÃs de asta de cervo. “Tamén descubrimos unha serie de doas feitas cun molusco chegado da costa cantábrica e que farÃan parte dun colar ou algo semellante. Este serÃa o adorno máis antigo datado en Galicia”.
Por se fose pouco tamén apareceron nunha fenda próxima a cova, restos de tres nenos xa dun perÃodo moi posterior, cara ao 1.500 antes da nosa era. Para máis, na parte inferior dos sedimentos da cova “hai restos dunha ocupación magdalenense e outros restos que apuntan a outra de comezos do Holoceno, a coincidir coas últimas sociedades de cazadores recolectores en Galicia”. En conxunto, os restos desta cova permiten facer un repaso de 17.000 anos de historia.
Os achados: Cova Eirós
“En cova Eirós, onde xa levamos dúas campañas, temos a parte inferior, onde atopamos restos dunha ocupación do paleolÃtico medio, con ferramentas tÃpicas da industria musteriense asociadas aos neandertais, aÃnda non temos restos humanos”, explica Fábregas. “Canda a isto apareceron bastantes restos de fauna, tanto actual coma extinta. Osos das cavernas e algún resto de rinoceronte, por exemplo”. A especial importancia deste depósito reside na súa antigüidade, xa que “este nivel está datada en algo mais de 80.000 anos, e amosa a máis antiga actividade humana de Galicia”.
Por riba destes restos, existe un estrato datado hai uns 30.000 anos, que coincide coa chegada dos homes modernos a Galicia. “Nesta campaña atopamos por riba xusto deste nivel, outro nivel con material do paleolÃtico superior, ao estar por riba será algo máis recente. Alà apareceu un dente de carnÃvoro perforado para ser pendurado coma obxecto de adorno, queremos datar este novo nivel de ocupación que poderÃa ser moi antigo pero non podemos arriscarnos”
A importancia e o futuro
A importancia destes achados consiste, basicamente, en que permite coñecer unha boa cantidade de datos sobre o xeito de poboamento, de caza e de alimentación dos primeiros poboadores do paÃs, desde hai uns 35.000 anos, e revelar a transición entre neandertais e homo sapiens na zona. A análise dos sedimentos da Cova do Xato, por exemplo, han permitir coñecer polo miúdo as condicións ambientais deses habitantes, e os adornos poden facilitar a comprensión encol da cultura destas comunidades. A Universidade de Santiago asegura que Cova Eirós é nesta altura un dos máis importantes depósitos paleolÃticos do noroeste peninsular.
De cara ao futuro, Valdavara acollerá o vindeiro ano unha nova campaña de escavacións. A partir de aÃ, fica pendente ampliar o financiamento do proxecto de investigación para continuar os traballos alén de 2010. Mentres, “temos que tratar unha cantidade inxente de material. Hai que facer máis datacións analÃticas, estudos de fauna ou reconstrucións paleoambientais”. A nivel de achados, para este investigador aÃnda pode haber moitas novidades. “Polas caracterÃsticas de Valdavara pensamos que a cova está bastante explorada, aÃnda que pode aparecer máis información no contorno. En Eirós non temos aÃnda unha estimación. Queremos facer unha prospección de tipo xeofÃsico para ver a profundidade desta cavidade e saber o que queda por escavar para abaixo. Pode mesmo que haxa restos do paleolÃtico inferior”, lembra.
Investigacións sobre o paleolÃtico en Lugo
Catas en Pedras. Monforte. Fonte: Universidade de Santiago.
Escavacións no interior de Cova de Eirós
Fonte: Universidade de Santiago
Dentes de herbÃvoros aparecidos na Cova de Eirós
Fonte: Universidade de Santiago
Punta de proxectÃl aparecida na Cova de Eirós
Fonte: Universidade de Santiago
Colgante da Cova de Eirós
Fonte: Universidade de Santiago
Traballos onda a Cova de Valdavara
Fonte: Universidade de Santiago