Os teus personaxes: A tola do faiado

As mulleres de Jean Rhys en "Ancho mar dos sargazos" sérvenlle a Pedro Broa para evocar algunhas das súas máis febrís tolemias.
Por Pedro Broa

Quizais non sexa dicir moito que Bertha Mason é un dos personaxes que máis me gustan. Tampouco aclara máis citar aquí a Antoinette Cosway ou a combinación de catro nomes e apelidos, e apelativos cariñosos e nomes de casada, de solteira, de pai ou da nai. ¿E se dicimos que as dúas, ou as tres, ou as cinco mulleres resultantes son a mesma louca encerrada no faiado da casa Rochester? A antagonista de Jane Eyre (ou a voz do seu subconsciente, da violencia e do primitivo, do sexo e da calor) é unha pirómana antillana na ficción da Brönte, quen se identificaba de cheo coa institutriz feíña (¿a quen se lle ocorre facer un casting para que a interprete Elle MacPherson?).


A min gústame a Antoinette que recrea Jean Rhys en Ancho mar dos sargazos antes do seu encerro nese rocho medio lugués no que, a falta de montes de alcolitos, decide queimar colchas victorianas.


Rhys recrea un espacio indeterminado no Caribe (Xamaica, Dominica, Barbados...) no que Rochester casa cunha rica herdeira crioula á que acaba por tolear por non facelo el antes, con tanta sensualidade e tanto ron e tanto escravo resentido. En fin, que pobre Antoinette, despois de sufrir un colexio de monxas en Xamaica (¿terían as carpetas forradas con fotos de Marley?) atoparse cun deses típicos colonizadores, que, como os galegos, acaban sempre volvendo a casa como El Almendro.