Unha flor no "lameiro" da BD francesa

A comezos dos noventa un grupo de xoves autores pretendían recuperar a frescura no panorama galo da banda deseñada con LŽAssociation, mais despois de triunfar dentro e fóra das súas fronteiras, os seus estilos convertéronse en fórmula.

Comezos

Canto tarda en apodrecer unha flor?

Unha flor é o que crearon durante moitos anos os membros de LŽAssociation, formada en 1990 por Jean-Christophe Menu, Lewis Trondheim, David B., Mattt Konture, Patrice Killoffer, Stanislas e Mokeït.

Pretendía dar saida a creacións que non tiñan cabida nunha industria centrada nos albumes de 48 páxinas a cor, obras de lonxitude relativa (o autor decidía), xeralmente en blanco e negro que abordaban historias cun enfoqe moi diferente ao album comercial do momento.

Durante 15 anos publicar en LŽAssociation non reportaba cartos pero si certo prestixio, aquí comezaron a súa andadura non só os seus fundadores, tamén xente como Joann Sfar ou Marjane Satrapi.

Éxito

A mediados dos noventa empeza a haber un trasvase dos autores de LŽAssociation para as grandes editoras, con series que acadan certo éxito. As súas obras comezan a ser publicadas por todo o mundo a finais da decada, cruzan a fronteira: A ascensión do gran mal, Persépole, A Mazmorra, Isaac o Pirata, etc. LŽAssociation (ou os seus autores) ten conquistado a xente; o seu enfoque dos xéneros clásicos, baixo unha óptica subxectiva e cotián triunfa entre os lectores.

Cisma

Mais é precisamente neste momento cando as grandes editoras, que xa teñen máis que exprimidas as estrelas de LŽAssociation, procuran outros autores para que se adapten a eses presupostos estéticos, creando una formulada sobada e manierista.

Menu, fundador e director editorial de LŽAssociation monta en cólera, escribindo varios artigos nos que fala da debilidade artística da industria francesa, pondo especial atención nas versión descafeinadas do estilo de LŽAssociation que editan as grandes compañías de edición.

Artigos que o enemistan con varios dos autores de LŽAssociation que trababallan para elas, provocando a saída de David B, Trondheim e Sfar. Mais o que desde a óptica de Menu é venderse ao capital, pode ser visto como a aceptación por parte das compañías da liberdade artística.


Futuro

Tanto é así, que algúns deses autores se encontran na actualidade á cabeza de subselos de grandes compañías; Trondheim está en Shampooing de Delcourt e Sfar en Bayou en Gallimard.

Botar un ollo ó seu catálogo descúbrenos que non é ouro todo o que reloce, non sabemos se porque estes autores delegan noutros editores, ou porque a actividade autoral non é a mesma que a editorial, mais dá a sensación de que se confirma o que Menu di: Versións descafeinadas do estilo de LŽAssociation, como Trois Ombres ou Capucin.

Se cando naceu LŽAssociation o mercado francés estaba ateigado de mediocres imitadores dos grandes xenios anteriores como Moebius, ou Boucq, non é dificil imaxinar un futuro plagado de imitadores de Sfar, Trondheim, ou Blain. Vai sendo hora de que medre unha nova flor, nun medio, o da BD francesa, que volta a estar artisticamente viciado.