Chano Piñeiro
Dirección
Nome completo: Luciano Manuel Piñeiro Martínez
Forcarei (Pontevedra) 1954 1995 Vigo
Figura clave do cine galego moderno, a súa breve filmografía ten un fondo compromiso co mundo rural. Director autodidacta, comezou rodando en formato Super 8 a finais dos 70. A súa primeira curta en 35 mm, "Mamasunción" é xa unha pequena obra mestra. Dirixiu "Sempre Xonxa", a primeira longametraxe galega de ficción en formato 35 mm. Estrouse simultaneamente en varias cidades galegas en xaneiro de 1990, un fito na época. Del sóese citar a frase “facer cine en Galicia é posible; facer cine en galego é necesario”.
Premios e recoñecementos: A curtametraxe "Mamasunción" foi galardoada en 1985 co Premio da Crítica na Sección de Artes e Ciencias da Representación en Galicia. "Os paxaros morren no aire" mereceu o premio “Film de Oro” do Ministerio de Cultura e o de Mellor Guión no IV Certame de Cine Afeccionado de Vilagarcía. Chano foi premiado pola fundación San Martiño de A Estrada polo uso e defensa da lingua galega na súa obra. A título póstumo concedéuselle a Medalla de Galicia. O I.E.S. e mais unha rúa en Forcarei, onde se criou, e outra en Vigo, levan o seu nome. Tamén o levan desde o ano 2002 os Premios do Audiovisual Galego (antigos AGAPI).
Dirección
Nome completo: Luciano Manuel Piñeiro Martínez
Forcarei (Pontevedra) 1954 1995 Vigo
Figura clave do cine galego moderno, a súa breve filmografía ten un fondo compromiso co mundo rural. Director autodidacta, comezou rodando en formato Super 8 a finais dos 70. A súa primeira curta en 35 mm, "Mamasunción" é xa unha pequena obra mestra. Dirixiu "Sempre Xonxa", a primeira longametraxe galega de ficción en formato 35 mm. Estrouse simultaneamente en varias cidades galegas en xaneiro de 1990, un fito na época. Del sóese citar a frase “facer cine en Galicia é posible; facer cine en galego é necesario”.
Premios e recoñecementos: A curtametraxe "Mamasunción" foi galardoada en 1985 co Premio da Crítica na Sección de Artes e Ciencias da Representación en Galicia. "Os paxaros morren no aire" mereceu o premio “Film de Oro” do Ministerio de Cultura e o de Mellor Guión no IV Certame de Cine Afeccionado de Vilagarcía. Chano foi premiado pola fundación San Martiño de A Estrada polo uso e defensa da lingua galega na súa obra. A título póstumo concedéuselle a Medalla de Galicia. O I.E.S. e mais unha rúa en Forcarei, onde se criou, e outra en Vigo, levan o seu nome. Tamén o levan desde o ano 2002 os Premios do Audiovisual Galego (antigos AGAPI).
FILMOGRAFÍA
- O camiño das estrelas (1993)
- Sempre Xonxa (1989)
- Esperanza (1986)
- Mamasunción (1984)
- Eu, o tolo (1978)
- Os paxaros morren no aire (1977)
