O argumento de "A larva furiosa", que finca a súa raíz no espertar da democracia, alerta sobre as pretensións das institucións políticas de se trocaren en patronal da cultura, feito historicamente constatado e que rebaixa o feito teatral á condición de fútil ornamento.
"Adeus, Madelón" trata da manipulación que un poderoso consorcio informativo fai dun caso criminal. Seguindo os pasos dun proceso real que fora moi famoso por aqueles anos, o autor critica abertamente a utilización degradatoria -e interesada- da noticia. En ambas obras campa con firmeza un compromiso ético e estético coa arte do teatro, que é tanto como dicir -son palabras do autor- coa dignidade conxunta dos seus actores e dos seus destinatarios. [presentación editorial]