Transgresión e fraxilidade. Un retrato literario de Lois Pereiro Escritor/a: Miguel A. Mato Fondo

Ed. Edicións Laiovento,
2011 | Ensaio e Investigación

Na súa curta obra, Lois Pereiro achegou á poesía galega unha estética moi persoal, cunha carga de ironía, melancolía e convencida tanxencialidade, no gume do marxinal, expresada cunha enorme sensibilidade, desde un discurso poético esencialmente reflexivo. Con frecuencia tense aludido á súa obra como saída do centro da cultura urbana, mais preferimos pensar que Lois Pereiro estaba á marxe destes parámetros. A súa obra non acepta os lindes do urbano nin do supostamente rural, que non deixan de ser referencias concretas e limitadoras.Pensamos na linguaxe como eixo central na obra de Pereiro. O poema expresa ou mostra a ferida, o sangue, as feridas do subconsciente, da sombra, mais tamén do sufrimento físico, máis consciente, máis evidente. Especialmente nos poemas do seu último libro, esa cartografía da dor. A dor está tamén no acto da escrita. E isto aproxímao a Rosalía, na liña máis autorreflexiva sobre a condición e a traxedia da escrita, transgresora e fatal, ambos os dous poetas en conflito e íntimos tormentos.
Presentación editorial]

» Título: Transgresión e fraxilidade. Un retrato literario de Lois Pereiro
» Escritor/a:
   Miguel A. Mato Fondo

» Ed. Edicións Laiovento,
» Ano: 2011
» Xénero: Ensaio e Investigación
» IBIC: DNF - Ensaios literarios
» Coleccion: Ensaio
» Pax: 71
» ISBN: 84-8487-206-1