Puntuación: 2.0/5 (58 votos)
O diario da viaxe que Emilio escribe nestas páxinas reflicte os sentimentos da persoa que chega Palestina atraída pola maxia que deixaron no seu corazón esas nenas e nenos do campo de refuxiados de Al Fawwar que visitaron Galicia no verán do 2002.
É un relato delicado sobre as vidas sinxelas, fortes e humanas das familias deses rapaces e rapazas: a familia de Inas, a de Fadi, a de Shadi, a de Ranín...as familias que a pesar da ocupación e represión militar israelí, que a pesar da pobreza estrema da súa vida non perderon a fe e a ilusión no futuro. Eles seguen a soñar no día no que serán LIBRES, como o resto dos pobos do mundo.
Emilio describe ós palestinos como un pobo loitador e, asemade, soñador. Un pobo que loita e soña para que un día non haxa ocupación; par que non haxa prisioneiros e desaparecidos; para que haxa escolas e universidades nas que poder estudiar; par que haxa empresas nas que se poda traballar; para que haxa hospitais...un día no que se poda circular por estradas libres dos “checkpoints” israelís.
Os palestinos, e Emilio, soñan con non verse na obriga de odia-los israelís.
En definitiva, os palestinos soñan con ser LIBRES. E iso é o que Emilio nos conta nestas páxinas.
[presentación de Ghaleb Jaber Ibrahim]