A autopsia da novela, que arranca coas pautas clásicas da literatura negra, presentando os preceptivos cadáver, investigadores e asasino, axiña toma un trazado narrativo no que o autor opta por ponderar a evolución psicolóxica das personaxes sobre o movemento da trama policial.
Non estamos, superada a fase na que se presenta o crime, ante o debuxo literario no que mediante a observación, a análise e a dedución lóxica aplicada a un feito, se busca ao autor dos crimes e os móbiles que o empuxaron a actuar de xeito criminal. tradicionalmente o interese da novela negra xira sobre o argumento, cuxo desenvolvemento demanda atmosferas específicas, personaxes antitéticos, e sobre todo, doses de misterio e suspense debidamente dosificadas. A novela de Juan Tallón prescinde destes compoñentes subliñando os conflitos internos das personaxes tradicionais que actúan na novela negra por encima dos conflitos que alimentan una trama policial. [Presentación editorial]