Á arte pola curiosidade

Unha aposta cega pola creatividade. Mingos Teixeira reflexionar sobre o feito da producción artística, propoñendo liñas de investigación prácticas e directas, establecendo pontes, xeitos ou posicionamentos estéticos do home fronte á vida.

Por Mingos Teixeira


Porque non somos obxectos senón suxeitos, noso mundo interior e a realidade que nos rodea son interpretados desde moi diversas ópticas. Tanto a percepción como os sentimentos humanos parécense máis a un lente caleidoscopio que a un de precisión. Somos similares a ese tubo opaco que pouco a pouco se vai enchendo de contas de cores para despois formar infinidade de figuras variadas. O tubo sería a nosa personalidade mentras que as minúsculas pedras cromáticas son depositadas na nosa mente pola tradición, a cultura e os valores da sociedade na que nos desenvolvemos.


Ó achegarnos ó marabilloso mundo da arte, se nos deixamos levar por esa mesma curiosidade coa que soemos ver un caleidoscopio de nenos, de seguro, máis cedo que tarde, acabariamos sendo fascinados pola maxia da cor e das figuras artísticas. Ter curiosidade, querer coñecer e saber, é a cualidade primordial para asomarnos ó mundo da creación plástica. Debemos comportarnos como faría un investigador privado e indagar, buscar, analizar, examinar, en definitiva, ser un pouco curiosos para chegar a armarnos de paixón. Se o facemos así, pouco a pouco e case sen darnos conta, concluiremos que a arte e incluso pintar, debuxar ou esculpir non é tan complicado como nos cremos, que non é máis que o alarde dunha habilidade latente en todos, aínda que, por desgracia, moitísimas veces a desidia, ou sexa, a falta de curiosidade nola impida desenvolver.



Efectivamente, esa actitude de fisgoneo ou furoneo artístico aumentará as nosas experiencias, e ó final, facilitará descubrir que a arte naceu do ser humano para aportarlle sensibilidade vital fronte á inclemente nada da morte e, ó mesmo tempo, para opoñerlle un denodado anverso á terrible e suicida aspiración da actual sociedade do ocio por “matar o tempo”. A creatividade —artística, literaria, científica, tecnolóxica, etc.— é a arma máis eficaz dos mortais para loitar contra o miserable e covarde medo a vivir.