Sumud. Conversa con Palestina Escritor/a: Xavier Navaza Blanco

Ed. Fundación Araguaney,
2003 | Xornalismo

¡Heroes! Vaia broma. Parín e azoutei cinco ou seis que están no yébel. Limpeilles o cu mil veces. Sei o que valen e podo parir máis” A frase, desafiante e cristalina, gardouna Jean Genet para sempre na súa memoria, onde a recollemos agora cunha cautela indefinible, coa sensación de quen ten nas súas mans o último froito que deu se si aquela horta que hai máis de trinta anos alimentou o camiño que conducía ó yébel, ó monte no que se abeiraron os fedaín da tormenta de lume que caeu sobre a terra. E quen fala así chámase Sumud: é real, de carne e óso, viviu intensamente e neste libro percorre moitos dos infinitos labirintos da súa memoria. Foi moi fermosa e aínda conserva os trazos primordiais da súa beleza xuvenil, dos seus mellores e, ó mesmo tempo, peores días, bañados por un soño salferido de pesadelos e sufrimentos. Viviu momentos de suprema esperanza, pero tamén tempos de angustia. E viuse moitas veces ó bordo do abismo. Sumud é calquera muller palestina que teña vivido o que ela viviu. Sumud é nome de muller e, ó mesmo tempo, é un grito da vontade de pertenza ás raíces do seu pobo, a casa palestina, esnaquizada.: “E todo isto produciuse trala creación do Estado de Israel, que trouxo consigo unha avalancha de seres humanos que converteron a súa cegada nunha desapiadada caza de territorios e de vidas, di Sumud con amargura, mentres un finísimo brillo de aceiro asoma na escuridade dos seus ollos. Os que quedaron alí, coma ela mesma, berraron “¡sumud!” (“¡aquí quedo, non nos moverán!”), aínda que, en palabras de Juan Goytisolo “xa non tiñan patria, terra nin fogar: foran desposados deles no nome dun soño alleo”.
[presentación editorial]

» Título: Sumud. Conversa con Palestina
» Escritor/a:
   Xavier Navaza Blanco

» Ed. Fundación Araguaney,
» Ano: 2003
» Xénero: Xornalismo
» CDU: 82-92=134.4
» IBIC: DNJ - Reportaxes e colección de artigos xornalísticos
» Pax: 379
» ISBN: 84-931373-6-7