Os veciños da parroquia de Hermida, no Concello de Covelo, teñen moi claro que os camiños hai que facelos, e no seu caso concreto, refacelos. A Asociación de Veciños de Hermida, coa colaboración da Comunidade de Montes de Covelo, están loitando por recuperar o camiño de Ponte Piñeiros, unha vÃa tradicional que segundo algúns datos, poderÃa ser orixinariamente un camiño real ou mesmo unha calzada romana.
Unha iniciativa veciñal
Un grupo de veciños do Concello de decidiron recuperar a vella senda que conectaba o campo da feira coa capela de San Pedro da Hermida en Maceira facendo un percorrido de arredor dun quilómetro e medio. Esta senda, coñecida co nome de "Camiño de Ponte Piñeiros" polos máis vellos do lugar estaba inzada de broza e de lixo e habÃa anos que non se empregaba. Coa única intención de recuperar un camiño só lembrado polos máis vellos, os veciños decidiron enviarlle unha carta ó Concello solicitando a limpeza e desbroce da ruta. Ante o silencio con que, segundo eles foi respondida a súa petición, decidiron tomar a iniciativa e, coas ferramentas cedidas pola Comunidade de Montes de Covelo, quince persoas se reuniron en dúas sesións de limpeza que acadaron deixar o camiño totalmente libre e descubriron a existencia de construccións tradicionais coma varios muÃños, unha ponte, un vello matadoiro e canalizacións de auga.
Ante o interese etnográfico que posúe este camiño, os veciños pensaron na posbilidade de promocionalo como ruta de carreirismo e de buscar fórmulas para a súa prototección e recuperación.
A importancia crece
O que parecÃa ser un camiño vello e abandonado poderÃa cobrar unha importancia especial se se confirman as teses de Maximino Fernández SendÃn, investigador e etnógrafo, que logo de investigar sobre a ruta sinala que se poderÃa tratar dun tramo do camiño real que desde a Baixa Idade Media conectaba Covelo con Mondariz e, probablemente, con Ponteareas e Vigo.
De feito, o xornal "Atlántico Diario" sinala que, segundo teñen constatado os veciños do lugaros maÃs vellos do lugar refÃrense ó sendeiro coma "Camiño Real".
Sen embargo, o Fernández SendÃn sinala que é mesmo posible que o camiño fose orixinariamente unha calzada secundaria romana, xa que aparente ser anterior ós camiños reais e presenta similitudes no trazado, o empedrado e o ancho coas vÃas construÃdas na antigüidade.
Para apoiar esta conxetura, o investigador sinala a proximidade de centros romanizados con respecto ó camiño coma a ponte de Cernadela. Outro argumento que esgrime o etnólogo é a existencia de topónimos con posible orixe na palabra "portus" ou lugar de paso onde se tiña que pagar o portádego e que manifestarÃan a existencia dunha via na zona.
Segundo el, non é raro que os camiños reais aproveitasen os trazados de vÃas romanas, e mesmo sinala a posibilidade de que a orixe do camiño fose mesmo anterior á chegada dos latinos.
Unha nova iniciativa
Logo de que o camiño ficase limpo e despois de investigar a súa posible orixe, a iniciativa dos veciños con respecto desta vÃa aÃnda non rematou. Quen pasee estes dÃas polo camiño de Ponte Piñeiros poderá atopar nas súas beiras diferentes moedas de curso legal.
A idea xurdiu de Maximino Fernández SendÃn, quen, para animar á xente a empregar o camiño e evitar que a broza o volte cubrir, decidiu sembrar o percorrido nada menos que con cincuenta mil pesetas en moedas de curso legal.
Segundo Fernández SendÃn, veciño da zona residente en Asturias, trátase de "moedas da sorte" que proveñen dun venerado santuario astur.
Para advertir ós paseantes da posibilidade de atopar este tesouro, un cartel a cada extremo do camiño sinala a iniciativa. O éxito da idea é evidente, xa que agora o carreiro é coñecido da zona coma "O camiño do diñeiro" e xa houbo que acadou recoller ata sete mil pesetas.
Con esta medida, Maximino Fernández pretende recolamar dos a organismos públicos medidas de protección e de rehabilitación deste camiño.
Unha iniciativa veciñal
Un grupo de veciños do Concello de decidiron recuperar a vella senda que conectaba o campo da feira coa capela de San Pedro da Hermida en Maceira facendo un percorrido de arredor dun quilómetro e medio. Esta senda, coñecida co nome de "Camiño de Ponte Piñeiros" polos máis vellos do lugar estaba inzada de broza e de lixo e habÃa anos que non se empregaba. Coa única intención de recuperar un camiño só lembrado polos máis vellos, os veciños decidiron enviarlle unha carta ó Concello solicitando a limpeza e desbroce da ruta. Ante o silencio con que, segundo eles foi respondida a súa petición, decidiron tomar a iniciativa e, coas ferramentas cedidas pola Comunidade de Montes de Covelo, quince persoas se reuniron en dúas sesións de limpeza que acadaron deixar o camiño totalmente libre e descubriron a existencia de construccións tradicionais coma varios muÃños, unha ponte, un vello matadoiro e canalizacións de auga.
Ante o interese etnográfico que posúe este camiño, os veciños pensaron na posbilidade de promocionalo como ruta de carreirismo e de buscar fórmulas para a súa prototección e recuperación.
A importancia crece
O que parecÃa ser un camiño vello e abandonado poderÃa cobrar unha importancia especial se se confirman as teses de Maximino Fernández SendÃn, investigador e etnógrafo, que logo de investigar sobre a ruta sinala que se poderÃa tratar dun tramo do camiño real que desde a Baixa Idade Media conectaba Covelo con Mondariz e, probablemente, con Ponteareas e Vigo.
De feito, o xornal "Atlántico Diario" sinala que, segundo teñen constatado os veciños do lugaros maÃs vellos do lugar refÃrense ó sendeiro coma "Camiño Real".
Sen embargo, o Fernández SendÃn sinala que é mesmo posible que o camiño fose orixinariamente unha calzada secundaria romana, xa que aparente ser anterior ós camiños reais e presenta similitudes no trazado, o empedrado e o ancho coas vÃas construÃdas na antigüidade.
Para apoiar esta conxetura, o investigador sinala a proximidade de centros romanizados con respecto ó camiño coma a ponte de Cernadela. Outro argumento que esgrime o etnólogo é a existencia de topónimos con posible orixe na palabra "portus" ou lugar de paso onde se tiña que pagar o portádego e que manifestarÃan a existencia dunha via na zona.
Segundo el, non é raro que os camiños reais aproveitasen os trazados de vÃas romanas, e mesmo sinala a posibilidade de que a orixe do camiño fose mesmo anterior á chegada dos latinos.
Unha nova iniciativa
Logo de que o camiño ficase limpo e despois de investigar a súa posible orixe, a iniciativa dos veciños con respecto desta vÃa aÃnda non rematou. Quen pasee estes dÃas polo camiño de Ponte Piñeiros poderá atopar nas súas beiras diferentes moedas de curso legal.
A idea xurdiu de Maximino Fernández SendÃn, quen, para animar á xente a empregar o camiño e evitar que a broza o volte cubrir, decidiu sembrar o percorrido nada menos que con cincuenta mil pesetas en moedas de curso legal.
Segundo Fernández SendÃn, veciño da zona residente en Asturias, trátase de "moedas da sorte" que proveñen dun venerado santuario astur.
Para advertir ós paseantes da posibilidade de atopar este tesouro, un cartel a cada extremo do camiño sinala a iniciativa. O éxito da idea é evidente, xa que agora o carreiro é coñecido da zona coma "O camiño do diñeiro" e xa houbo que acadou recoller ata sete mil pesetas.
Con esta medida, Maximino Fernández pretende recolamar dos a organismos públicos medidas de protección e de rehabilitación deste camiño.