Nos últimos anos as intervencións arqueolóxicas no novo tipo de xacemento denominados rodas ou, popularmente 'henges', que se está a descubrir está a permitir amosar un panorama máis diverso do que parecÃa. O último intervido foi o coñecido como Castrullos (Parada de Sil), un pequeno recinto circular fortificado sobre o canón do rÃo Sil. Descubriron que o recinto ten algunhas diferencias cos xa escavados, incluÃdo unha intrigante. No corazón do parapeto, e ao nivel da súa fundación, os construtores dispuxeron unha alma con pedras de seixo, unha especie de anel oculto e invisible que discorre polo corazón da muralla.
Por encargo do concello de Parada de Sil, Breogán ArqueoloxÃa interviu neste xacemento arqueolóxico que podÃa ser un interesante complemento turÃstico para os outros recursos patrimoniais do concello. Trala documentación fotográfica e aérea, os arqueólogos puideron comprobar a través da prospección con xeorradar que a potencia que tiña o xacemento –é dicir, a posibilidade de existencia de estruturas soterradas- era mÃnima. Asà que decidiron enfocar a sondaxe na zona do parapeto, abranguendo tamén unha zona interior e exterior. Deste xeito puideron documentar que o xacemento diverxe algo doutros intervidos previamente. "Non ten foxo exterior", explica Eduardo Breogán Nieto, director do proxecto, "e tampouco ten foxas no interior, pero o que si que temos é moitÃsimo material cerámico". Coas foxas refÃrese a que en intervencións cientÃficas previas o interior destas rodas parece estar inzado de foxas con anacos de cerámica que se interpretan como depósitos funerarios.
A intervención e algúns exemplos de cerámica. Foto: Breogán ArqueoloxÃa
Os anacos de cerámica estaban próximos ao interior da muralla, e pola aparencia Nieto avanza que poderÃa pertencer ao final da Idade de Bronce. "Son tipoloxÃas moi semellantes ás doutro castro que escavamos preto en 2015, a Cividade do Castro, que era do Bronce final". Nieto confÃa en que no estudo das pezas en laboratorio poidan confirmar se se tratan de útiles de cociña ou responden a outro tipo de funcionalidade. O que si aparecen son algúns furados de poste. "No caso de Castrullos, eu falarÃa máis ben dunha especie de protocastro", explica, ao poñelo en comparación coa hipótese ritual ou funeraria dos outros xacementos arqueolóxicos.
A 'alma de seixo'. Foto: Breogán ArqueoloxÃa
O que resulta novo na roda de Castrullos é a existencia dunha alma de seixo disposta de maneira intencional, xusto na base da muralla. Ese cordón de pedras brancas, traÃdas doutro lugar, parece percorrer todo o parapeto, e non responder a ningunha función práctica que se poida identificar. Hai que ter en conta que o seixo é un mineral empregado con moita frecuencia ao longo da historia galega -ata hoxe en dÃa- con finalidades simbólicas. Está presente nas entradas dos dolmenes, nas portas dos castros ou coroando as casas labregas de moitas comarcas do paÃs. Pero a alma de seixo de Castrullos preservaba tamén un segredo. Baixo ela os arqueólogos puideron localizar carbóns que permitirán datar con precisión o momento fundacional da construción da roda.
Por encargo do concello de Parada de Sil, Breogán ArqueoloxÃa interviu neste xacemento arqueolóxico que podÃa ser un interesante complemento turÃstico para os outros recursos patrimoniais do concello. Trala documentación fotográfica e aérea, os arqueólogos puideron comprobar a través da prospección con xeorradar que a potencia que tiña o xacemento –é dicir, a posibilidade de existencia de estruturas soterradas- era mÃnima. Asà que decidiron enfocar a sondaxe na zona do parapeto, abranguendo tamén unha zona interior e exterior. Deste xeito puideron documentar que o xacemento diverxe algo doutros intervidos previamente. "Non ten foxo exterior", explica Eduardo Breogán Nieto, director do proxecto, "e tampouco ten foxas no interior, pero o que si que temos é moitÃsimo material cerámico". Coas foxas refÃrese a que en intervencións cientÃficas previas o interior destas rodas parece estar inzado de foxas con anacos de cerámica que se interpretan como depósitos funerarios.
A intervención e algúns exemplos de cerámica. Foto: Breogán ArqueoloxÃa
Os anacos de cerámica estaban próximos ao interior da muralla, e pola aparencia Nieto avanza que poderÃa pertencer ao final da Idade de Bronce. "Son tipoloxÃas moi semellantes ás doutro castro que escavamos preto en 2015, a Cividade do Castro, que era do Bronce final". Nieto confÃa en que no estudo das pezas en laboratorio poidan confirmar se se tratan de útiles de cociña ou responden a outro tipo de funcionalidade. O que si aparecen son algúns furados de poste. "No caso de Castrullos, eu falarÃa máis ben dunha especie de protocastro", explica, ao poñelo en comparación coa hipótese ritual ou funeraria dos outros xacementos arqueolóxicos.
A 'alma de seixo'. Foto: Breogán ArqueoloxÃa
O que resulta novo na roda de Castrullos é a existencia dunha alma de seixo disposta de maneira intencional, xusto na base da muralla. Ese cordón de pedras brancas, traÃdas doutro lugar, parece percorrer todo o parapeto, e non responder a ningunha función práctica que se poida identificar. Hai que ter en conta que o seixo é un mineral empregado con moita frecuencia ao longo da historia galega -ata hoxe en dÃa- con finalidades simbólicas. Está presente nas entradas dos dolmenes, nas portas dos castros ou coroando as casas labregas de moitas comarcas do paÃs. Pero a alma de seixo de Castrullos preservaba tamén un segredo. Baixo ela os arqueólogos puideron localizar carbóns que permitirán datar con precisión o momento fundacional da construción da roda.