Catro producións galegas están presentes na 66ª Seminci

Marcos Nine, Brandán Cerviño, Gonzalo Suárez e Simone G. Saibene exhiben as súas realizacións en diferentes seccións do encontro

Marcos Nine, Brandán Cerviño, Gonzalo Suárez e Simone G. Saibene exhiben as súas realizacións en diferentes seccións do encontro
Fotograma de 'A virxe roxa'
A Semana Internacional de Cine de Valladolid - Seminci acolle este ano na súa 66ª edición a proxección de catro proxecións galegas, tres delas como estreas. Dentro da sección DOC.España do veterano encontro presentaronse os documentales 'Escribir o imposible' de Simone G. Saibene , e 'A Virxe roxa' de Marcos Nine Bua, que xa se exhibiron estea fin de semana pero aínda Terán outros pases. Na sección de Proyecciones Especiales', xa tivo lugar a da longametraxe documental autobiográfica 'A cero.5', de Gonzalo Suárez. Ademais destas estreas, o certame acolle na sección Spanish Cinema a curtametraxe 'A comuñón da miña prima Andrea' de Brandán Cerviño.

'Escribir o imposible' é unha longametraxe do italiano afincado en Ourense, Simone G. Saibene a través da súa produtora Noveolas. Neste filme fala do proceso de creación dunha novela por parte de outro ourensán, o xornalista e escritor Juan Tallón (Vilardevós, Ourense 1975) e como vai acontecendo a escrita da súa novela 'Rewind' (Anagrama), un libro ambientado en Lyon sobre a fraxilidade da vida, os golpes inesperados e as cousas que se perden para sempre.

Marcos Nine en 'A virxe roxa' (Recrea Films) recolle un episodio real da Historia, o caso de Aurora Rodríguez, feminista que en 1933 mata a tiros á súa propia filla Hildegart, de dezaoito anos, a quen preparara previamente para ser un símbolo da liberación feminina coma ferramenta das súas propias ideas.
A curtametraxe de Brandán Cerviño, 'A comuñón da miña prima Andrea', xa pasou previamente polo Curtocircuíto de Santiago, onde ademáis obtivo o Premio do Público amosando o que o su propio título indica. No case do filme de Gonzalo Suárez, 'A.cero 5' (Agallas Films, Take 2000) Gonzalo Suárez Garayo, aspirante a director de cine, conta como comeza a practicar baloncesto en cadeira de rodas para non estar só e conseguir a súa rehabilitación que o Estado dá por acabada.