A crise, a falta de orzamentos e a baixada de contratacións debuxan un horizonte complicado para as artes escénicas. Pero peores aÃnda para a danza, que partiu sempre dunha situación de desvantaxe con respecto a outras disciplinas. Non hai máis que ollar cara o dÃa de hoxe. Cada 29 de abril desenvólvese o DÃa Internacional da Danza e nesta ocasión non hai ningún gran acto convocado para celebralo. O Centro Coreográfico regresa de funcións en Elxe (Alicante) e as actividades programadas responden a centros e escolas de danza espalladas por todo o paÃs.
Ponteceso, Narón, Ferrol, A Coruña, Pontevedra, LugoÂ… son aqueles concellos nos que existen escolas de danza quen asumen estes dÃas actividades que serven de recordatorio de que hoxe é o DÃa Internacional da Danza. Son función escolares, nas que participan os centros formativos que abondan na franxa atlántica (máis Lugo, sede desde hai case unha década, dun conservatorio superior de danza).
Hai actividades que se espallan durante unha semana, como a convocada polo conservatorio de danza de Lugo que promove a segunda edición da Semana da Danza. Unha cita que se desenvolve desde a semana pasada e que remata mañá.
Outros centros, como as escolas de Ferrol concentraron na fin de semana as súas actividades. O sábado na praza de Amboage seis centros (Allero, Ren-Bukan, o estudo de Paloma Rico, Shakri Danza, Matilde Pedreira e Suso Pérez lago, un máis que en 2012) participaron na iniciativa. 200 bailarÃns que ofreceron 30 coreografÃas de todos os estilos. Non son os únicos centros, a compañÃa de danza da USC realizou o domingo unha proposta no CGAC que recollÃa parte dunha peza realizada dentro da súa actividade este ano.
A proposta máis elaborada de todas cantas se celebran este dÃa é a que organizou o concello da Coruña. Hoxe remata unha serie de actuacións de danza e obradoiros realizada en diferentes escenarios e que acolleron diferentes linguaxes desde baile tradicional ata contemporáneo. Entre todos eles destacou un traballo experimental que reinterpreta a curtametraxe E as chemineas decidiron escapar do premiado director Oliver Laxe.
A entidade que desta volta non ofrecerá ningunha representación será Danesga (Danza Escénica de Galicia). O colectivo que agrupa as compañÃas profesionais de Galicia está inmerso nun proceso de cambio da xunta directiva. A súa actual presidenta, Nuria Sotelo, explica que “entre a redución e que estamos buscando darlle unha estrutura máis horizontal á asociación, non desenvolveremos ningunha actividades como colectivo”.
Este ano, o DÃa da Danza en Galicia celébrase coa presenza dunha nova entidade, en outubro de 2012 nacÃa ao público a Asociación Sindical de BailarÃns, Mestres e Coreógrafos de Galicia. A entidade xurdiu coa intención de xuntar aos profesionais da danza (autónomos, por conta allea, desempregados ou xubilados) para, entre outras cousas, velar por un mellor recoñecemento e prestixio da profesión.
A propósito deste dÃa, o colectivo XOC, formado por tres asociacións con actividade no eido do folclore galego: Xacarandaina (A Coruña), O Fiadeiro (Vigo) e Cantigas e Agarimos (Santiago), promoven a proposta de candidatura do baile e a danza tradicional de Galicia como patrimonio inmaterial da humanidade. A riqueza do baile tradicional como manifestación artÃstica, asà como a súa relevancia na nosa tradición e cultura considera que son motivo dabondo para ser conservado, dignificado e transmitido a través de todas as canles posibles. Por iso, promoven perante a Xunta a súa declaración candidatura a patrimonio da humanidade.
O Centro Coreográfico Galego
De todas estas actividades escolares, en cinco deles participará o Centro Coreográfico Galego, a unidade de produción de danza dependente da Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic). A súa directora, Mercedes Suárez, explica a relevancia de participar en actividades como centros escolares. “Son actos propios de escolas e de conservatorios, que é onde está o futuro da danza” explica. De feito, é unha liña de traballo consciente do Centro Coreográfico Galego e na que Mercedes Suárez está moi interesada en fomentar.
“Nós consideramos fundamental implicar as escolas de danza tal e como fixemos co Quebranoces, porque consideramos que é unha motivación para os alumnos” explica Suárez ao tempo que incide na importancia de “demostrar que é unha profesión, que saiban que existen vÃas para profesionalización e é unha vÃa de captación de público moi necesaria na danza”. Os 13.400 espectadores que a montaxe tivo en preto de catro meses apoian a súa teorÃa. E non só iso, Suárez afirma que iso lles permitiu conseguir captar público e pon o caso de Pontevedra como un bo exemplo. AlÃ, segundo a súa opinión, prácticamente se duplicou público deste xénero.
Para todas estas funcións, o Centro Coreografico Galego está a representar AÃnda un espectáculo de corte contemporáneo apoiado nun fondo clásico no que as coreografÃas asumen o protagonismo. Dunha banda ofrécese Jardà Tancat, a obra coa que Nacho Duato se deu a coñecer no panorama internacional como coreógrafo. A obra conta coa música de MarÃa del Mar Bonet que centrada en centenarios textos populares cataláns. Da outra, AÃnda, unha peza na que un dos discÃpulos de Duato, Amaury Lebroun, e Mercedes Suárez, directora do Centro Coreográfico Galego, funden a tradición cultural galega coa chuvia.
E mentres continúa con estas actuación, Mercedes Suárez confirma que o Centro Coreográfico Galego está a elaborar a súa vindeira produción propia. Aproveitando que se cumpren os 150 anos da publicación de Cantares Gallegos de RosalÃa de Castro, o CCG interpretará os textos menos coñecidos do poemario. "Buscamos divulgar a obra rosaliana desde outro punto de vista" asume Suárez.
Un dÃa internacional
Cada 29 de abril, o mundo enteiro conmemora o nacemento de Jean Georges Noverre (1727-1810), o máis grande coreógrafo do seu tempo e o creador do ballet moderno. Co recoñecemento da UNESCO desa data como DÃa Internacional da Danza, diferentes entidades organizan actos para poñer en valor a importancia das artes do movimento
Entre as actividades para poñer o foco na danza, figura a difusión dunha mensaxe sobre o tema que lle encargan a unha personalidade relacionada co sector da danza. Este ano é o coreógrafo taiwanés Lin Hwai-Min, fundador e director artÃstico da Cloud Gate Dance Theatre de Taiwán, quen lanza a mensaxe e chama a celebrar a vida con baile.
Ponteceso, Narón, Ferrol, A Coruña, Pontevedra, LugoÂ… son aqueles concellos nos que existen escolas de danza quen asumen estes dÃas actividades que serven de recordatorio de que hoxe é o DÃa Internacional da Danza. Son función escolares, nas que participan os centros formativos que abondan na franxa atlántica (máis Lugo, sede desde hai case unha década, dun conservatorio superior de danza).
Hai actividades que se espallan durante unha semana, como a convocada polo conservatorio de danza de Lugo que promove a segunda edición da Semana da Danza. Unha cita que se desenvolve desde a semana pasada e que remata mañá.
Outros centros, como as escolas de Ferrol concentraron na fin de semana as súas actividades. O sábado na praza de Amboage seis centros (Allero, Ren-Bukan, o estudo de Paloma Rico, Shakri Danza, Matilde Pedreira e Suso Pérez lago, un máis que en 2012) participaron na iniciativa. 200 bailarÃns que ofreceron 30 coreografÃas de todos os estilos. Non son os únicos centros, a compañÃa de danza da USC realizou o domingo unha proposta no CGAC que recollÃa parte dunha peza realizada dentro da súa actividade este ano.
A proposta máis elaborada de todas cantas se celebran este dÃa é a que organizou o concello da Coruña. Hoxe remata unha serie de actuacións de danza e obradoiros realizada en diferentes escenarios e que acolleron diferentes linguaxes desde baile tradicional ata contemporáneo. Entre todos eles destacou un traballo experimental que reinterpreta a curtametraxe E as chemineas decidiron escapar do premiado director Oliver Laxe.
A entidade que desta volta non ofrecerá ningunha representación será Danesga (Danza Escénica de Galicia). O colectivo que agrupa as compañÃas profesionais de Galicia está inmerso nun proceso de cambio da xunta directiva. A súa actual presidenta, Nuria Sotelo, explica que “entre a redución e que estamos buscando darlle unha estrutura máis horizontal á asociación, non desenvolveremos ningunha actividades como colectivo”.
Este ano, o DÃa da Danza en Galicia celébrase coa presenza dunha nova entidade, en outubro de 2012 nacÃa ao público a Asociación Sindical de BailarÃns, Mestres e Coreógrafos de Galicia. A entidade xurdiu coa intención de xuntar aos profesionais da danza (autónomos, por conta allea, desempregados ou xubilados) para, entre outras cousas, velar por un mellor recoñecemento e prestixio da profesión.
A propósito deste dÃa, o colectivo XOC, formado por tres asociacións con actividade no eido do folclore galego: Xacarandaina (A Coruña), O Fiadeiro (Vigo) e Cantigas e Agarimos (Santiago), promoven a proposta de candidatura do baile e a danza tradicional de Galicia como patrimonio inmaterial da humanidade. A riqueza do baile tradicional como manifestación artÃstica, asà como a súa relevancia na nosa tradición e cultura considera que son motivo dabondo para ser conservado, dignificado e transmitido a través de todas as canles posibles. Por iso, promoven perante a Xunta a súa declaración candidatura a patrimonio da humanidade.
O Centro Coreográfico Galego
De todas estas actividades escolares, en cinco deles participará o Centro Coreográfico Galego, a unidade de produción de danza dependente da Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic). A súa directora, Mercedes Suárez, explica a relevancia de participar en actividades como centros escolares. “Son actos propios de escolas e de conservatorios, que é onde está o futuro da danza” explica. De feito, é unha liña de traballo consciente do Centro Coreográfico Galego e na que Mercedes Suárez está moi interesada en fomentar.
“Nós consideramos fundamental implicar as escolas de danza tal e como fixemos co Quebranoces, porque consideramos que é unha motivación para os alumnos” explica Suárez ao tempo que incide na importancia de “demostrar que é unha profesión, que saiban que existen vÃas para profesionalización e é unha vÃa de captación de público moi necesaria na danza”. Os 13.400 espectadores que a montaxe tivo en preto de catro meses apoian a súa teorÃa. E non só iso, Suárez afirma que iso lles permitiu conseguir captar público e pon o caso de Pontevedra como un bo exemplo. AlÃ, segundo a súa opinión, prácticamente se duplicou público deste xénero.
Para todas estas funcións, o Centro Coreografico Galego está a representar AÃnda un espectáculo de corte contemporáneo apoiado nun fondo clásico no que as coreografÃas asumen o protagonismo. Dunha banda ofrécese Jardà Tancat, a obra coa que Nacho Duato se deu a coñecer no panorama internacional como coreógrafo. A obra conta coa música de MarÃa del Mar Bonet que centrada en centenarios textos populares cataláns. Da outra, AÃnda, unha peza na que un dos discÃpulos de Duato, Amaury Lebroun, e Mercedes Suárez, directora do Centro Coreográfico Galego, funden a tradición cultural galega coa chuvia.
E mentres continúa con estas actuación, Mercedes Suárez confirma que o Centro Coreográfico Galego está a elaborar a súa vindeira produción propia. Aproveitando que se cumpren os 150 anos da publicación de Cantares Gallegos de RosalÃa de Castro, o CCG interpretará os textos menos coñecidos do poemario. "Buscamos divulgar a obra rosaliana desde outro punto de vista" asume Suárez.
Un dÃa internacional
Cada 29 de abril, o mundo enteiro conmemora o nacemento de Jean Georges Noverre (1727-1810), o máis grande coreógrafo do seu tempo e o creador do ballet moderno. Co recoñecemento da UNESCO desa data como DÃa Internacional da Danza, diferentes entidades organizan actos para poñer en valor a importancia das artes do movimento
Entre as actividades para poñer o foco na danza, figura a difusión dunha mensaxe sobre o tema que lle encargan a unha personalidade relacionada co sector da danza. Este ano é o coreógrafo taiwanés Lin Hwai-Min, fundador e director artÃstico da Cloud Gate Dance Theatre de Taiwán, quen lanza a mensaxe e chama a celebrar a vida con baile.