Vouyerismo necesario

“A realidade é que a xente visita cada vez menos as galerías, por iso este tipo de encontros que axudan a visibilizar a riquísima creación plástica galega son un escaparate perfecto”, así de rotunda é Asunta Rodríguez, directora da Galería Trinta, unha das máis veterás de Galicia que está presente en Espazo Atlántico. A feira de arte contemporánea que abre mañá as súas portas cun programa de galerías profesionais, con maior colaboración con outros certames e cunhas expectativas de compra que igualen, canto menos, as do ano pasado.

Se hai algo no que coinciden tanto galerías presentes no encontro como a propia organización de Espazo Atlántico é que malia non ser un bo ano por cuestións da crise, esta feira é máis necesaria ca nunca. Asunta Rodríguez, da Galería Trinta, considera que “iniciativas como esta que xeran expectativas son sempre positivas, que animan a xente a mirar porque non sempre está moi ben entendido o papel das galerías”. Pola súa banda, Pilar Ribal, que se estrea como directora artística deste encontro, estima que “é un ano difícil e complicado, a crise sobrevoa todos os proxectos, hai unha grande contención e modestia no gasto que se sorteou con creatividade e con moitas colaboracións pero que segue a ser un evento comercial e cultural necesario”.

Espazo de mercado
“Comprar é un pracer” afirma Asunta Rodríguez que pretende que neste encontro as institucións públicas se impliquen e apoien o encontro de xeito firme e decidido. “É certo que, en pequenas reunións e en numerosos espazos todas as institucións apoian o noso traballo, a creatividade galega, pero necesitamos tamén que o fagan en voz alta, que o vexa todo o mundo”. Sen embargo, tal e como confirma Pilar Ribal, non existe ningún compromiso de compra por parte das entidades. Máis aínda, hai institucións como o CGAC que xa teñen comprometido o seu orzamento para compras antes de asistir ao propio encontro. Outras, como a Cidade da Cultura, garantiron a súa colaboración cun espazo no apartado expositivo, pero non existen compromisos de compra adquiridos a priori por ninguna entidade. Alén das compras dos coleccionistas privados e outros que vaian xurdindo nos tres días que dura o encontro, o que Pilar Ribal asegura é que Espazo Atlántico continuará coa colección de arte iniciada no 2010 e que se deposita no MARCO. “A colección xorde cunha vocación de continuidade e este ano, na medida das posibilidades, seguirá facendo unha aposta e ao que queremos ir sumando outras achegas” afirma a directora artística ao tempo que non concreta unha cifra económica.

Espazo de arte
O programa expositivo deste ano móvese nas mesmas cifras que na pasada edición, aínda que con certas variantes. Dunha banda, Asunta Rodríguez estima que os criterios de selección responden a “un perfil profesionalizado que levamos demandando desde que se constituiu a feira baixo o nome de Puro Arte e que se conseguiu no 2010 coa dirección de David Barro e continúa na liña escollida este ano”. Da outra banda, existe unha nutrida representación de galerías galegas (prácticamente a totalidade de espazos destas características), cun descenso notorio da representación portuguesa. Algo que se xustifica, en palabras da actual directora artística, “do momento delicado que vive Portugal”. Na súa opinión hai que ter en conta que é unha “feira que se realiza en Galicia, que conta con numerosos patrocinios de aquí, que está dirixido a galerías galegas e que é unha feira cunha implantación rexional e iremos desenvolvendo co tempo”.

As galerías acoden a esta edición de Espazo Atlántico coa mellor da súa oferta. A galería coruñesa Moret Art levará a Cristina Moroño, Daniel Sueiras, Héctor Francesch, Helena Segura-Torrella, Jano Muñoz, Luis López `Gabú´, Miguel Piñeiro, Xurxo Gómez-Chao e Xurxo Lobato. Segundo a directora da galería Nuria Blanco “a selección de artistas ofrecer a oportunidade de descubrir como é posible construír un diálogo fluido entre linguaxes artisticas moi diferentes que poden resultar complementarios amplificando a potencia dos seus discursos individuais”.

Espazo de espectáculo
Espazo Atlántico aspira a ter personalidade propia e non toma como referente como modelo, senón que opta pola fórmula da colaboración con outras entidades. De feito “hai algunhas colaboracións co Festival LOOP de Barcelona (as habitación dun hotel se converten en salas de proxección) ou co Festival Aéreo de Vigo (que fará unha intervención efímera no aire dentro da sección que chamamos Expanding Drawing)” asegura a directora artística. No fondo, estas colaboracións, fan parte dun intenso programa de actividades paralelas. “Non debemos esquecer que tamén é un evento cultural” afirma Pilar Ribal, que situa nesta liña a homenaxe ao escultor Manolo Paz (Cambados, 1957) ou a performance “The Lloratorio”, que presenta a faceta artística de Rossy de Palma. Un reclamo mediático que ofrecerá unha “performance in progress” que, malia que se activará durante os catro días que se celebre o encontro vigués, estenderase ao longo dun ano e se presentará na vindeira edición de 2012. Outra forma de darlle continuidade a un encontro que todos os integrantes consideran “necesario” e desexan que sexa un éxito de vendas e público.