O proxecto RaÃces non é unha iniciativa baladÃ. É unha das principais liñas de produción que establece o Consorcio Audiovisual de Galicia (se excluÃmos Semprecinema), unha diana constante de crÃticas e unha iniciativa que reparte cada ano 500.000 euros. Os seus responsables xuntáronse esta semana en Vigo, no marco da segunda mostra de cine arxentino en Galicia, para axustar flocos e trazar liñas de futuro.
Naceu no 2003 a partir do interese do Instituto Nacional de Cine e Artes Audiovisuais arxentino (daquela con Jorge Coscia no seu timonel) por crear unha vÃa de colaboración estable entre Arxentina e Galicia. O primeiro que se concretou foi un acordo de colaboración do que posteriormente xurdiu un fondo económico para producir filmes. Máis tarde chegarÃan encontros, mostras e “múltiples relacións mediáticas” en palabras de Nacho Varela. Daquela xurdiron as inevitables comparacións entre este fondo (nun primeiro momento Galicia e Arxentina ao que logo se incorporaron AndalucÃa e Cataluña, aÃnda que estes últimos acaban de escindirse) e o Ibermedia.
Xurdido en 1997 é, tal e como figura no seu sitio web, un “programa de estÃmulo á coproducción de pelÃculas para cine e televisión, ao montaxe inicia de proxectos cinematográficos, á distribución e promoción de pelÃculas no mercado rexional e á formación de recursos humanos para a industria audiovisual”. O director-xerente do Consorcio, Nacho Varela, explica que son formatos diferentes, ao asegurar que “Ibermedia é un fondo de cooperación no que España ostenta a responsabilidade de promover que paÃses con dificultades económicas e estruturais para producir cine teñan a cooperación necesaria para poder incorporarse á produción cinematográfica, mentres que RaÃces é unha alternativa de coprodución o que é absolutamente compatible”. Pero vai máis alá e aclara que “o que queira ver competencia está mal enfocado xa que nunca xurdiu con intención de competir senón de compatibilizar ambas realidades”.
“Con independencia das liñas de axuda de produción que pode ter a ConsellarÃa de Cultura, hai unha vÃa natural de relación con Hispanoamérica que nos permite que unha comunidade autónoma se poida relacionar abertamente con estados de Latinoamérica e, ademais, porque pensamos que pode ser un mercado de fácil chegada”, asegura Varela.
Agora ben, con sete anos de traxectoria, RaÃces necesita o que Nacho Varela denomina uns “reaxustes”, por iso apunta que, no futuro, ha de avogar cara outros paÃses latinoamericanos. Brasil, CubaÂ… son outros paÃses cos que o Consorcio ten desenvolvido relacións e que poden facer parte deste proxecto. De feito, Varela asegura que “se Brasil non se incorporou pola vÃa de RaÃces era porque o proxecto non estaba maduro e non querÃamos que ante a dificultade administrativa non tiveramos xa unha relación con Brasil ou con calquera outro paÃs”. Pero son cousas que aÃnda están no aire, que os seus responsables comezaron a definir no marco da Segunda semana de cine Arxentino que se desenvolve estes dÃas en Vigo e que se poderán plasmar no futuro. Iso sà o director-xerente cre que “ten vocación de incorporar outro paÃses iberoamericanos e outras comunidades autónonomas”.
En clave cultural
Nun momento no que a Comisión Europea reduce as axudas a cinema industrial para promover o cinema cultural, Nacho Varela considera que a iniciativa se axusta ao novo panorama. “É certo que as bases poderÃan establecer e aclarar máis os aspectos culturais pero o interese cultural que promover a Comisión Europea é RaÃces” puntualiza Nacho Varela. En todo caso, apunta que pode haber cambios nestas liñas para o futuro.
De momento, tendo en conta os lentos prazos nos que se moven os produtos audiovisuais, só hai catro filmes estreados en sala cun éxito irregular de público e cun palmarés tamén irregular no seu haber.
Naceu no 2003 a partir do interese do Instituto Nacional de Cine e Artes Audiovisuais arxentino (daquela con Jorge Coscia no seu timonel) por crear unha vÃa de colaboración estable entre Arxentina e Galicia. O primeiro que se concretou foi un acordo de colaboración do que posteriormente xurdiu un fondo económico para producir filmes. Máis tarde chegarÃan encontros, mostras e “múltiples relacións mediáticas” en palabras de Nacho Varela. Daquela xurdiron as inevitables comparacións entre este fondo (nun primeiro momento Galicia e Arxentina ao que logo se incorporaron AndalucÃa e Cataluña, aÃnda que estes últimos acaban de escindirse) e o Ibermedia.
Xurdido en 1997 é, tal e como figura no seu sitio web, un “programa de estÃmulo á coproducción de pelÃculas para cine e televisión, ao montaxe inicia de proxectos cinematográficos, á distribución e promoción de pelÃculas no mercado rexional e á formación de recursos humanos para a industria audiovisual”. O director-xerente do Consorcio, Nacho Varela, explica que son formatos diferentes, ao asegurar que “Ibermedia é un fondo de cooperación no que España ostenta a responsabilidade de promover que paÃses con dificultades económicas e estruturais para producir cine teñan a cooperación necesaria para poder incorporarse á produción cinematográfica, mentres que RaÃces é unha alternativa de coprodución o que é absolutamente compatible”. Pero vai máis alá e aclara que “o que queira ver competencia está mal enfocado xa que nunca xurdiu con intención de competir senón de compatibilizar ambas realidades”.
“Con independencia das liñas de axuda de produción que pode ter a ConsellarÃa de Cultura, hai unha vÃa natural de relación con Hispanoamérica que nos permite que unha comunidade autónoma se poida relacionar abertamente con estados de Latinoamérica e, ademais, porque pensamos que pode ser un mercado de fácil chegada”, asegura Varela.
Agora ben, con sete anos de traxectoria, RaÃces necesita o que Nacho Varela denomina uns “reaxustes”, por iso apunta que, no futuro, ha de avogar cara outros paÃses latinoamericanos. Brasil, CubaÂ… son outros paÃses cos que o Consorcio ten desenvolvido relacións e que poden facer parte deste proxecto. De feito, Varela asegura que “se Brasil non se incorporou pola vÃa de RaÃces era porque o proxecto non estaba maduro e non querÃamos que ante a dificultade administrativa non tiveramos xa unha relación con Brasil ou con calquera outro paÃs”. Pero son cousas que aÃnda están no aire, que os seus responsables comezaron a definir no marco da Segunda semana de cine Arxentino que se desenvolve estes dÃas en Vigo e que se poderán plasmar no futuro. Iso sà o director-xerente cre que “ten vocación de incorporar outro paÃses iberoamericanos e outras comunidades autónonomas”.
En clave cultural
Nun momento no que a Comisión Europea reduce as axudas a cinema industrial para promover o cinema cultural, Nacho Varela considera que a iniciativa se axusta ao novo panorama. “É certo que as bases poderÃan establecer e aclarar máis os aspectos culturais pero o interese cultural que promover a Comisión Europea é RaÃces” puntualiza Nacho Varela. En todo caso, apunta que pode haber cambios nestas liñas para o futuro.
De momento, tendo en conta os lentos prazos nos que se moven os produtos audiovisuais, só hai catro filmes estreados en sala cun éxito irregular de público e cun palmarés tamén irregular no seu haber.
Producción | Premios | Espectadores |
---|---|---|
Pérez, o ratiño dos teus soños | Goya á mellor longametraxe de animación 2006, o premio á mellor pelÃcula de animación na XIV edición do Festival de Cine Latino de San Diego (EE.UU.) e unha candidatura á mellor pelÃcula de animación nos 55º Premios Cóndor de Plata (Arxentina). Ademais foi seleccionado no Festival Internacional de Cine de Toronto, na sección oficial do Festival de Cine de Tribeca (EE.UU.) e na 18ª edición do Cartoon Forum en Girona (2007) | 702.565 |
AbrÃgate | Premio á mellor actriz (MarÃa Bouzas), o premio do público e o premio especial de TVE na XIII Mostra de Cine Latinoamericano de Lleida | 9.693 |
A velocidade funda o esquecemento | Seleccionada: festival nuevo Cine Latinoamericano, o de Palm Springs (EE.UU.); Punta del Este (Uruguay) e na VII Semana de Cine Iberoamericano “La Chimenea de Villaverde”. Premio ao mellor actor (Nicolás Mateo) no 30º Festival Internacional de Cine do Cairo | Sen datos no ministerio de cultura |
O neno de barro | Seleccionado: Festival de cine de Montreal, no de Santo Domingo e no Shangai (SIFF), Latino de Nova York, RÃo de Janeiro (Cinesul) e no 11º Festival de Cine Español de Australia. Premios Goya no apartado mellor canción Orixinal. Nove mestre mateo. Premio da prensa especializada á mellor longametraxe internacional no XIX Festival Internacional Viña del Mar | 43.929 |
Algo farÃan | --- | --- |
Campo Cerezo | En proceso | --- |
O vestido é azul | En proceso | --- |
Pérez, o ratiño dos teus soños II | En proceso | --- |