¿Quen pensarÃa que un ultralixeiro moi vendido nos Estados Unidos é galego? ¿Ou unha bebida enerxética que se chama Xtrem? ¿Ou que unha empresa de Santiago é lÃder na venda de reprodutores mp3? AÃnda que pareza mentira, son tres casos reais. Ata hai uns meses Ribadeo construÃa unha avioneta que se chama Toxo; desde Santiago comercialÃzase un dos reprodutores lÃderes no mercado e tamén unha bebida moi popular nos EE UU. Desde Galicia para o mundo.
Todas estas empresas comparten moitas caracterÃsticas. Por unha banda fan produtos tecnolóxicos que, a priori, ninguén pensarÃa que se fan en Galicia. Pola outra, non contaron con axudas de ningún tipo por parte do goberno galego cando botaron a andar os seus proxectos. Segundo confirman fontes do gabinete da SecretarÃa Xeral de I+D+i “presentáronse ás axudas pero por un ou outro motivo non conseguiron as subvencións”. Pero o seu tesón, a calidade e a innovación do produto conseguiron facerse un oco no mercado estranxeiro.
EnerxÃa que se bebe
Hai unha máxima no mundo empresarial que di “dunha necesidade sae un produto”. E esta foi a idea que motivou a Miguel Gómez (Santiago, 1976) era un deportista de elite que se dedicaba ao Rubgy. “Teño xogado en equipos de Nova Zelanda, Escocia e mesmo na selección española ata que me lesionei con 22 anos”, explica este novo empresario. Foi entón cando empezou a sentir curiosidade polas bebidas enerxéticas e pasou un ano investigando como funcionaba o sector antes de poñer a andar Enerdrink. “Foi un pouco un traballo de chinos, bromea Miguel, habÃa que coñecer como funcionaba o tema das fórmulas, poñernos en contacto cos laboratorio, o enlatado do produto, a distribución... foron moitas cousa que houbo que aprender”. A empresa comezou a funcionar no 2000 e con seis anos no mercado non lle vai nada mal. Pasou de tres a dez empregados pero, o que resulta máis curioso, conta cunha factorÃa en Holanda, dúas nos Estados Unidos e está pendente dunha ampliación do negocio. En ningún momento contaron con ningún tipo de axudas. “Non temos ningún tipo de apoio público, explica Miguel, dixéronnos que non entrábamos dentro dos planes deles de empresas subvencionables e non nos puxeron máis que trabas. Se tes unha empresa relacionada co monte e ou coa pesca podes ter algunha axuda, pero se dedicas a algo distinto a cousa cambia”.
A dÃa de hoxe comercializan as bebidas “Xtrem”, “Xtrem free” e “Xforce”, as tres son lÃquidos enerxéticos pensados para deportistas e público en xeral. A gama de produtos ampliarase con “Paradise”, que chegará ao mercado a partir da semana que vén. “En Santiago, explica Miguel, deseñamos o produto, o marketing e a distribución desta zona. Depois de que pensamos a fórmula, vamos a Estados Unidos ao laboratorio, facémola e logo pasamos á distribución, cambiamos a fórmula en función dos paÃses e logo poñémolas á venda”.
Desde que se pensa un produto e se pode atopar no mercado, Miguel explÃcanos que “primeiro hai que pensar un nome, ver que non está rexistrado, ver que tipo de envase, o deseño nas caixas, os sabores, buscar envasadoras que se adapten ao formato que buscaches, logo vén o deseño do envase, pensar o que son as promocións que van facer e logo introducilo”.
En España teñen un canal de distribución na hostelarÃa moi forte cunhas 100 distribuidoras. “Pero o que máis nos custa é entrar nos mercados de alimentación españois, estamos en El Corte Inglés, pero en cadeas galegas como Cash Galicia ou Gadisa non temos moita sorte” laméntase Miguel. Unha cuestión curiosa porque en Estados Unidos podes comprar produtos de Enerdrinks en calquera Walmart, que é a principal cadea alimenticia. “Parece que te reciben mellor fóra da casa que dentro” conclúe Miguel.
Toxo voador
O Toxo é un avión desenvolvido en Galicia por un enxeñeiro de Ribadeo, Jose LuÃs Miro, que constituÃu unha empresa que se chama Construcións Aeronáuticas de Galicia. “Pero hai ano e medio, explica o director xeral da nova empresa, Juan Carlos Ortiz, constituÃuse outra empresa moito máis grande con capital aragonés, na que a empresa galega ten un 20%”. A idea orixinal naceu en Galicia pero agora forma parte dun grupo moito máis grande, e se antes o Toxo se facÃa de xeito artesanal en Ribadeo, a partir de agora farase a nivel industrial para o mercado internacional. Juan Carlos explica que “a idea é tan simple como que Jose LuÃs Miró que empezou no garaxe da súa casa desenvolvendo a súas habilitades para deseñar avionetas, continuou con este proxecto de xeito industrial”.
En dous ou tres meses o novo Toxo comezará a fabricarse en serie en Zaragoza, onde se están a construÃr unhas novas instalacións. Juan Carlos explica que “non se puido ampliar a base xa existente en Ribadeo porque para a producion artesanal cumprÃa crear instalacións novas. A decisión foi a de desenvolver isto en Aragón, sobre todo porque a través dunha sociedade de xestión con capital risco, o goberno de Aragón ten o corenta por cento da empresa”. O que se vai fabricar en Zaragoza tamén se chamará Toxo, pero non é exactamente o mesmo modelo que se estaba a facer en Ribadeo. En todo caso, aÃnda que o modelo xa non se constrúa aquÃ, o ribadense Jose LuÃs Miro, presidente do novo consorcio, seguirá sendo o deseñador xefe dos novos prototipos.
“Agora mesmo, continúa Juan Carlos, está en fase de prototipos que se teñen que certificar antes de maio. Os prototipos estanse a facer en Ribadeo e o obxectivo é facer un avión ao dÃas. Temos ideas de crecemento pero queremos ser un pouco prudentes e estamos aquà para medrar non para estancarnos”.
Un ipod á galega
Comezaron vendendo patinetes, pero pronto viron claras ás posibilidades do negocio e centraron a súa empresa no campo da electrónica. Blusens hoxe é unha empresa galega que comercializa un dos reprodutores máis vendidos do mercado. Pero non só iso, senón que se encargan de elaborar todo tipo de electrónica de consumo (reprodutores de todo tipo, altofalantes home cinema, DVD, cámaras dixitais, reprodutores cds...).
Teñen sede en Santiago e Dubai e Blu sens é toda unha caixa de sorpresas porque teñen unha estratexia de marketing innovadora. Comezaron chamándose Ascomtec (Asia Communication Technology) pero cambiaron a súa imaxe de marca por Blu Sens, e comezaron unha campaña de promoción variopinta, pouco usual e diversificada: a través dunha coñecida discoteca, promovendo o certame de Miss e MÃster España, con patrocinios de produtoras-distribuidoras coma a Fox (que popularizou o eslogan “Ve esta pelÃcula con reprodutores Blu Sens”...) ou, como última novidade, patrocinando ao Liceo de A Coruña. Algunhas delas forman parte do seu “Programa Global de Responsabilidade Social Corporativa 2005-2007” que abrangue tanto patrocinios culturais como artÃsticos. Ademais da forma anécdótica coa que se montou a empresa, quixo a casualidade que o que foi o seu encargado de promoción, Antonio Gómez-Jurado, acaba de pasarse ao mundo literario tralo éxito do seu bestseller “EspÃa de Deus”.
Agora mesmo, Blu Sens ten previsto ampliar aÃnda máis o seu catálogo e empezar a fabricar e comercializar, entre outras cousas, televisores LCD.
Son tres iniciativas de tres campos diferentes, recentes, montadas por xente que non chega aos trinta e cinco anos que están pendentes de ampliar o seus negocios. non son as únicas, hai moitas máis que abranguen todo tipo de sectores e que evidencian unha cultura empresarial con moitas posibilidades.
Todas estas empresas comparten moitas caracterÃsticas. Por unha banda fan produtos tecnolóxicos que, a priori, ninguén pensarÃa que se fan en Galicia. Pola outra, non contaron con axudas de ningún tipo por parte do goberno galego cando botaron a andar os seus proxectos. Segundo confirman fontes do gabinete da SecretarÃa Xeral de I+D+i “presentáronse ás axudas pero por un ou outro motivo non conseguiron as subvencións”. Pero o seu tesón, a calidade e a innovación do produto conseguiron facerse un oco no mercado estranxeiro.
EnerxÃa que se bebe
Hai unha máxima no mundo empresarial que di “dunha necesidade sae un produto”. E esta foi a idea que motivou a Miguel Gómez (Santiago, 1976) era un deportista de elite que se dedicaba ao Rubgy. “Teño xogado en equipos de Nova Zelanda, Escocia e mesmo na selección española ata que me lesionei con 22 anos”, explica este novo empresario. Foi entón cando empezou a sentir curiosidade polas bebidas enerxéticas e pasou un ano investigando como funcionaba o sector antes de poñer a andar Enerdrink. “Foi un pouco un traballo de chinos, bromea Miguel, habÃa que coñecer como funcionaba o tema das fórmulas, poñernos en contacto cos laboratorio, o enlatado do produto, a distribución... foron moitas cousa que houbo que aprender”. A empresa comezou a funcionar no 2000 e con seis anos no mercado non lle vai nada mal. Pasou de tres a dez empregados pero, o que resulta máis curioso, conta cunha factorÃa en Holanda, dúas nos Estados Unidos e está pendente dunha ampliación do negocio. En ningún momento contaron con ningún tipo de axudas. “Non temos ningún tipo de apoio público, explica Miguel, dixéronnos que non entrábamos dentro dos planes deles de empresas subvencionables e non nos puxeron máis que trabas. Se tes unha empresa relacionada co monte e ou coa pesca podes ter algunha axuda, pero se dedicas a algo distinto a cousa cambia”.
A dÃa de hoxe comercializan as bebidas “Xtrem”, “Xtrem free” e “Xforce”, as tres son lÃquidos enerxéticos pensados para deportistas e público en xeral. A gama de produtos ampliarase con “Paradise”, que chegará ao mercado a partir da semana que vén. “En Santiago, explica Miguel, deseñamos o produto, o marketing e a distribución desta zona. Depois de que pensamos a fórmula, vamos a Estados Unidos ao laboratorio, facémola e logo pasamos á distribución, cambiamos a fórmula en función dos paÃses e logo poñémolas á venda”.
Desde que se pensa un produto e se pode atopar no mercado, Miguel explÃcanos que “primeiro hai que pensar un nome, ver que non está rexistrado, ver que tipo de envase, o deseño nas caixas, os sabores, buscar envasadoras que se adapten ao formato que buscaches, logo vén o deseño do envase, pensar o que son as promocións que van facer e logo introducilo”.
En España teñen un canal de distribución na hostelarÃa moi forte cunhas 100 distribuidoras. “Pero o que máis nos custa é entrar nos mercados de alimentación españois, estamos en El Corte Inglés, pero en cadeas galegas como Cash Galicia ou Gadisa non temos moita sorte” laméntase Miguel. Unha cuestión curiosa porque en Estados Unidos podes comprar produtos de Enerdrinks en calquera Walmart, que é a principal cadea alimenticia. “Parece que te reciben mellor fóra da casa que dentro” conclúe Miguel.
Toxo voador
O Toxo é un avión desenvolvido en Galicia por un enxeñeiro de Ribadeo, Jose LuÃs Miro, que constituÃu unha empresa que se chama Construcións Aeronáuticas de Galicia. “Pero hai ano e medio, explica o director xeral da nova empresa, Juan Carlos Ortiz, constituÃuse outra empresa moito máis grande con capital aragonés, na que a empresa galega ten un 20%”. A idea orixinal naceu en Galicia pero agora forma parte dun grupo moito máis grande, e se antes o Toxo se facÃa de xeito artesanal en Ribadeo, a partir de agora farase a nivel industrial para o mercado internacional. Juan Carlos explica que “a idea é tan simple como que Jose LuÃs Miró que empezou no garaxe da súa casa desenvolvendo a súas habilitades para deseñar avionetas, continuou con este proxecto de xeito industrial”.
En dous ou tres meses o novo Toxo comezará a fabricarse en serie en Zaragoza, onde se están a construÃr unhas novas instalacións. Juan Carlos explica que “non se puido ampliar a base xa existente en Ribadeo porque para a producion artesanal cumprÃa crear instalacións novas. A decisión foi a de desenvolver isto en Aragón, sobre todo porque a través dunha sociedade de xestión con capital risco, o goberno de Aragón ten o corenta por cento da empresa”. O que se vai fabricar en Zaragoza tamén se chamará Toxo, pero non é exactamente o mesmo modelo que se estaba a facer en Ribadeo. En todo caso, aÃnda que o modelo xa non se constrúa aquÃ, o ribadense Jose LuÃs Miro, presidente do novo consorcio, seguirá sendo o deseñador xefe dos novos prototipos.
“Agora mesmo, continúa Juan Carlos, está en fase de prototipos que se teñen que certificar antes de maio. Os prototipos estanse a facer en Ribadeo e o obxectivo é facer un avión ao dÃas. Temos ideas de crecemento pero queremos ser un pouco prudentes e estamos aquà para medrar non para estancarnos”.
Un ipod á galega
Comezaron vendendo patinetes, pero pronto viron claras ás posibilidades do negocio e centraron a súa empresa no campo da electrónica. Blusens hoxe é unha empresa galega que comercializa un dos reprodutores máis vendidos do mercado. Pero non só iso, senón que se encargan de elaborar todo tipo de electrónica de consumo (reprodutores de todo tipo, altofalantes home cinema, DVD, cámaras dixitais, reprodutores cds...).
Teñen sede en Santiago e Dubai e Blu sens é toda unha caixa de sorpresas porque teñen unha estratexia de marketing innovadora. Comezaron chamándose Ascomtec (Asia Communication Technology) pero cambiaron a súa imaxe de marca por Blu Sens, e comezaron unha campaña de promoción variopinta, pouco usual e diversificada: a través dunha coñecida discoteca, promovendo o certame de Miss e MÃster España, con patrocinios de produtoras-distribuidoras coma a Fox (que popularizou o eslogan “Ve esta pelÃcula con reprodutores Blu Sens”...) ou, como última novidade, patrocinando ao Liceo de A Coruña. Algunhas delas forman parte do seu “Programa Global de Responsabilidade Social Corporativa 2005-2007” que abrangue tanto patrocinios culturais como artÃsticos. Ademais da forma anécdótica coa que se montou a empresa, quixo a casualidade que o que foi o seu encargado de promoción, Antonio Gómez-Jurado, acaba de pasarse ao mundo literario tralo éxito do seu bestseller “EspÃa de Deus”.
Agora mesmo, Blu Sens ten previsto ampliar aÃnda máis o seu catálogo e empezar a fabricar e comercializar, entre outras cousas, televisores LCD.
Son tres iniciativas de tres campos diferentes, recentes, montadas por xente que non chega aos trinta e cinco anos que están pendentes de ampliar o seus negocios. non son as únicas, hai moitas máis que abranguen todo tipo de sectores e que evidencian unha cultura empresarial con moitas posibilidades.