O Consello da Cultura organiza Translittera, un evento que experimenta coas novas linguaxes poéticas en cinco fundacións

As letras saen do papel

Videocreacións, performances artísticas... son palabras que están a orde do día e que revelan a caída das fronteiras entre as artes. Pero ¿que pasa coa poética? O Consello da Cultura Galega quere sacar a veta máis transgresora da poesía, buscar un achegamento máis efectista e directo co público levando novas linguaxes poéticas a cinco fundacións. Chámase Translittera e comezará o vindeiro día 18.

Moito máis ca poesía. “Translittera é como unha caixa na que colocamos unha bomba que estoura en mil anacos e logo lle pedimos a cada poeta que vaia buscar cada un deses fragmentos”. Deste xeito tan metafórico Rafael Xaneiro, a alma máter e coordinador deste evento, pretende explicar un traballo que xorde con vocación de continuidade, “porque a creación non se esgota no tempo, senón que permanece”. Pero tamén ofrece unha definición máis técnica do que dará de si esta actividade, ao apuntar que é “un espazo referencial para os creadores, especialmente poetas, para buscar novas linguaxes, para que traballen na experimentación desde a poesía”. Pero é moito máis, Víctor Freixanes, coordinador da sección de Literatura e Industrias de Edición do Consello da Cultura, que promove o evento explica que “queremos darlle voz tanto ás novas vías e ás novas xeracións para que poidan incorporarse, que poidan transgredir, desde o punto de vista da tradición creativa”.

O programa
Translittera é unha aposta innovadora por múltiples sentidos. En primeiro lugar porque pretenden experimentar coa linguaxe poética; en segundo lugar porque abre unha vía de colaboración entre diversas Fundacións galegas que nunca se uniran nun empeño común. Son a Eugenio Granell, a Luís Seoane, a Wenceslao Fernández Flórez, a Laxeiro e Ramón Otero Pedraio. Diversos espazos diferentes que, como ben dicía Víctor Freixanes na presentación, “propoñen unha viaxe desde Cecebre ata Trasalba, desde a cidade ata o rural, unindo esforzos para multiplicar os conceptos”.

Os artistas xogarán en cada un deses cinco espazos con diferentes materiais que van desde a palabra, o seu propio corpo, a voz, o vídeo ou as novas tecnoloxías para ofrecer unha visión renovada da poética que supere ao seu propio contido. Unha experimentación, en palabras do impulsor de Translittera, “necesaria para a autoevolución da creación galega”. María Lado, Lomarti, Yolanda Castaño, Iván Prado, Antón Lopo son só algúns dos nomes que compoñen a longa listaxe de poetas, artistas e músicos que se atreverán a experimentar coa linguaxe. “Interesaba, explicaba Rafael, buscar un grupo amplo que pertenzan a diferentes ámbitos de traballo”.

Unhas xornadas necesarias
Rafael considera que a importancia destas xornadas pasa porque “sería un espazo importante para a creación, unha referencia que ata agora non existe”. Ademais, cuantifica en dous puntos de partida que se conxugan neste evento e que fan que agrome agora e non noutro momento. En primeiro lugar está o contexto artístico xa que “ata o momento, explica o coordinador, racháronse os límites de creación entre diferentes disciplinas artísticas, pero non era o caso da literatura. Por iso, Translittera pretende ir máis alá da poesía como actuación escrita, con ánimo de instaurar a creación nese contexto actual”. É de entender que as xornadas pretenden evocar un punto transgresor da linguaxe poética que, co programa na man está garantido. Un punto no que incide o propio Rafael ao asegurar que “non sei moi ben que van facer os artistas, é unha sorpresa, pero ao tratarse de xente moi consolidada as súas propostas non decepcionarán”. Ademais do contexto histórico e artístico no que se asentan as xornadas, dáse unha segunda circunstancia, que para o coordinador “a arte en xeral e a poesía en particular está desvencellada da sociedade e penso que poder ser o primeiro paso para achegar a poética ao público”.

¿E despois que?
“O noso principal obxectivo, explica Rafael é conseguir un achegamento da poesía ao público, non só ao que xa é fiel á poesía, senón ao que é máis amplo”. Pero non é o único, teñen outro máis ambicioso que é o de conseguir que Translittera se converta nun referente (anual ou bianual) da creación poética. “En todo caso, continúa Rafael, o primeiro éxito é poder contar cos participantes, é poder facelo”. Para o que non poida asistir a algunha das cinco xornadas de intervención poética, poderá velo a través do DVD que se editará, a modo de catálogo, para dar conta de todo o que teña acontecido.