Carlos Casares escribiu no ano 1973 esta pequena obra teatral: As laranxas máis laranxas de todas as laranxas. Trátase dunha peza infantil cun humor desbordante e absurdo, que nesta edición conmemorativa presentada polo CCG conta con ilustracións de LuÃs Seoane. O CCG edita todos os anos unha edición especial sobre o autor ou autora ao que se dedica o dÃa das letras galegas. As laranxas máis laranxas de todas as laranxas reivindica a faciana gozosa e divertida de Carlos Casares.
Ramón Villares agradeceu a colaboración da familia de Carlos Casares e á fundación por permitir a reedición en edición non venal de As laranxas máis laranxas de todas as laranxas. O Presidente do CCG salienta de Carlos Casares a súa dimensión de “intelectual na praza pública”, que foi quen de “conectar cos lectores desde unha posición fundada en principios morais moi constantes: antidogmatismo, galeguismo de natureza socialdemócrata, escepticismo vital e unha gran confianza nos individuos e na súa capacidade de superar a intolerancia”. Villares considera que a aposta pola literatura infantil e xuvenil “ten un evidente trazo de militancia cultural, desde a conexión co asociacionismo da época ata a convicción de que era preciso asegurar un porvir para a lingua galega desde os primeiros lectores”.
A edición realizada polo CCG das Laranxas está disposta nun estoxo no que, por unha banda, se atopa a edición da obra teatral, co prólogo de Ramón Villares e o estudo de Montse Pena, e vén acompañada de láminas coas ilustracións orixinais de LuÃs Seoane, algunhas delas pensadas como deseños escenográficos para a representación da obra, que, Ademais, tivo lugar na primeira Mostra de Teatro de Ribadavia en 1973.
Unha coidada edición
Christian Casares, fillo do autor homenaxeado nas Letras Galegas, agradeceu ao CCG a “iniciativa de edición do libro que, Ademais, casa moi ben co gusto do meu pai, como editor, polas edicións moi coidadas. No seu traballo el tamén tentaba conseguir libros cun gran acabado”. Christian Casares tamén sinalou que a reprodución especial das láminas de Seoane teñen para a familia “un gran valor sentimental, xa que as orixinais sempre estiveron colgadas na nosa casa nun lugar preferente”. Hoxe as orixinais poden verse na exposición itinerante sobre o escritor que promove a Fundación Carlos Casares.
Para Montse Pena Presas, autora do estudo introdutorio á obra, “Casares non tiña un interese especial na literatura infantil e xuvenil, senón que a vÃa como un espazo ideal para pular pola normalización lingüÃstica e como un espazo para xogar e experimentar, literariamente falando”. Para Pena, as primeiras obras infantÃs “teñen un pouso social importante, que non se aprecia nun primeiro momento, pero que está aÃ. A procura da tolerancia é evidente nas dúas, xa sexa como defensa da diferenza (galiña azul) como condena á violencia (as laranxas). Grazas ao emprego do humor e do absurdo, libéraas dunha carga didáctica que censuraba”.
Algunhas ilustracións de LuÃs Seoane para a obra:
Ramón Villares agradeceu a colaboración da familia de Carlos Casares e á fundación por permitir a reedición en edición non venal de As laranxas máis laranxas de todas as laranxas. O Presidente do CCG salienta de Carlos Casares a súa dimensión de “intelectual na praza pública”, que foi quen de “conectar cos lectores desde unha posición fundada en principios morais moi constantes: antidogmatismo, galeguismo de natureza socialdemócrata, escepticismo vital e unha gran confianza nos individuos e na súa capacidade de superar a intolerancia”. Villares considera que a aposta pola literatura infantil e xuvenil “ten un evidente trazo de militancia cultural, desde a conexión co asociacionismo da época ata a convicción de que era preciso asegurar un porvir para a lingua galega desde os primeiros lectores”.
A edición realizada polo CCG das Laranxas está disposta nun estoxo no que, por unha banda, se atopa a edición da obra teatral, co prólogo de Ramón Villares e o estudo de Montse Pena, e vén acompañada de láminas coas ilustracións orixinais de LuÃs Seoane, algunhas delas pensadas como deseños escenográficos para a representación da obra, que, Ademais, tivo lugar na primeira Mostra de Teatro de Ribadavia en 1973.
Unha coidada edición
Christian Casares, fillo do autor homenaxeado nas Letras Galegas, agradeceu ao CCG a “iniciativa de edición do libro que, Ademais, casa moi ben co gusto do meu pai, como editor, polas edicións moi coidadas. No seu traballo el tamén tentaba conseguir libros cun gran acabado”. Christian Casares tamén sinalou que a reprodución especial das láminas de Seoane teñen para a familia “un gran valor sentimental, xa que as orixinais sempre estiveron colgadas na nosa casa nun lugar preferente”. Hoxe as orixinais poden verse na exposición itinerante sobre o escritor que promove a Fundación Carlos Casares.
Para Montse Pena Presas, autora do estudo introdutorio á obra, “Casares non tiña un interese especial na literatura infantil e xuvenil, senón que a vÃa como un espazo ideal para pular pola normalización lingüÃstica e como un espazo para xogar e experimentar, literariamente falando”. Para Pena, as primeiras obras infantÃs “teñen un pouso social importante, que non se aprecia nun primeiro momento, pero que está aÃ. A procura da tolerancia é evidente nas dúas, xa sexa como defensa da diferenza (galiña azul) como condena á violencia (as laranxas). Grazas ao emprego do humor e do absurdo, libéraas dunha carga didáctica que censuraba”.
Algunhas ilustracións de LuÃs Seoane para a obra:
Serie
DÃa das Letras Galegas 2017
O mundo educativo explora cada dezasete de maio propostas anovadoras para conmemorar o DÃa das Letras
Unha concentración de Harleys ou unha carreira de cabalos son algunhas das atÃpicas celebracións deste DÃa das Letras
