
A obra de Núñez constrúese a partir do autorretrato como punto de partida, desde onde a artista presenta un proceso pictórico por capas que transforma o rostro nunha nova identidade desligada da súa forma orixinal. A meirande parte da súa obra é pictórica, cunha forte presencia do xestual e o intuitivo, onde a cor, a mancha e o volume fúndense para construír presencias inquietantes e atmosferas densas. O seu traballo combina figuración e abstracción, dando lugar a paisaxes internas marcadas pola emoción, a fantasía, o amor, a morte e o disfrace.