Como parte das actividades paralelas da exposición Esperpento, que abriu o pasado dÃa 9 de outubro, o Museo de Arte Contemporánea Reina SofÃa coproduce o último espectáculo da compañÃa galega Butaca Zero. Deste xeito, os dÃas 16 e 17 de outubro o centro madrileño acolle a estrea de Melón Pelado.
Esta montaxe con texto de Esther F. Carrodeguas e dirección de Xavier Castiñeira, aposta polos tÃteres para presentar "unha farsa (non infantil) sobre os horrores domésticos das rapadas durante a guerra civil. Un esperpento -case valle inclanesco- sobre os horrores que sufriron as mulleres das familias vencidas tras a contenda que lles levou a esconder(se) e esconder a súa historia persoal entre catro paredes ata case desaparecer da esfera pública".
O proxecto conta con Nuria Gullón e Cris Collazo para levar a escena este proxecto no que a compañÃas aposta polos tÃteres. Segundo explica o resumo da obra, "dúas titiriteiras abren unha caixa de bonecas que en realidade é un baúl dos recordos. Arranca o conto. España, mil novecentos trinta e tantos. Ameniza o espectáculo a Banda de Música do Pobo (de calquera pobo). Entre o posto de churros e a caseta de anÃs comparece a procesión, o desfile, a comparsa. Pero trátase dun desfile dantesco de bonecas rapadas. A obra, sen dúbida parece un esperpento. Pero de Valle-Inclán non é. Melón Pelado propón unha viaxe iniciática cara lugares da historia non escrita nin contada, nin moito menos fotografada, para reflexionar sobre o propio feito da memoria do atopado".
Esta montaxe con texto de Esther F. Carrodeguas e dirección de Xavier Castiñeira, aposta polos tÃteres para presentar "unha farsa (non infantil) sobre os horrores domésticos das rapadas durante a guerra civil. Un esperpento -case valle inclanesco- sobre os horrores que sufriron as mulleres das familias vencidas tras a contenda que lles levou a esconder(se) e esconder a súa historia persoal entre catro paredes ata case desaparecer da esfera pública".
O proxecto conta con Nuria Gullón e Cris Collazo para levar a escena este proxecto no que a compañÃas aposta polos tÃteres. Segundo explica o resumo da obra, "dúas titiriteiras abren unha caixa de bonecas que en realidade é un baúl dos recordos. Arranca o conto. España, mil novecentos trinta e tantos. Ameniza o espectáculo a Banda de Música do Pobo (de calquera pobo). Entre o posto de churros e a caseta de anÃs comparece a procesión, o desfile, a comparsa. Pero trátase dun desfile dantesco de bonecas rapadas. A obra, sen dúbida parece un esperpento. Pero de Valle-Inclán non é. Melón Pelado propón unha viaxe iniciática cara lugares da historia non escrita nin contada, nin moito menos fotografada, para reflexionar sobre o propio feito da memoria do atopado".