A película de animación interactiva ”O labirinto dos soños” amosa as posibilidades dos productos multimedia feitos en Galicia

O soño de facer un labirinto

Fóra das salas de cine, un proxecto de animación en tres dimensións realizado en Galicia está a amosar as posibilidades creativas que existen no noso país e o aproveitamento que se fai das novas tecnoloxías. “O labirinto dos soños” é unha película de debuxos animados. Un proxecto musical. Un xogo. Unha unidade didáctica. Todo feito desde Galicia e distribuído a través de librerías.

Ventura ten tres cabelos, unha camiseta a raias e uns brazos e pernas que semellan de arame. O protagonista de “O labirinto dos soños” é un rapaz que non sabe soñar e comeza a súa aventura cando fica durmido lendo un libro de contos e queda atrapado no Labirinto dos Soños, do que a súa pouca práctica onírica lle impide saír. Ata o de agora o argumento podería corresponder a un conto ou unha película. Pero a peculiaridade desta historia é que Martiño só pode saír do labirinto se conta cunha colaboración externa. A do espectador da súa historia.



Deste xeito descubrimos que “O labirinto dos soños” podería ser un videoxogo. Pero tampouco é. Realmente dentro deste CD atópanse longos anacos de animación en tres dimensións nos que a música xoga un papel fundamental e que poderían definirse sen medo coma videoclips. As partes en que existe interacción son escasas en comparanza co habitual nos xogos. Realmente, o único xeito de definir este producto é como unha película de animación interactiva, na que a acción do espectador pode incidir en como se desenvolva o argumento en determinados intres da trama. O producto ofrece tamén as posibilidades de ser escoitado unicamente coma un conto narrado, de ser visto de xeito lineal sen intervir (aínda que neste caso pérdese o final) e mesmo inclúe unha unidade didáctica que ilustra, con abondosas fotografías, a historia e a tipoloxía dos labirintos en todo o mundo. Claro que non todos os recantos do labirinto están dispoñibles. Fai falla avanzar na historia para coñecer a clave que dará acceso a todos os contidos que veñen no CD.



Un soño feito realidade


Todo comezou coma un soño, coa idea de facer un libro para nenos que incluíse música, hai uns tres anos. Daquela o debuxante e deseñador gráfico Fausto Isorna lía abondosa literatura infantil e xuvenil como documentación para o seu traballo de ilustrador. “Non me convencían os libros que lía e un día, tomando café con Fran [Pérez], pensamos en preparar un que incluíse música que se puidese executar na clase”. Puxéronse en contacto entón con outro amigo, o escritor e músico Pepe Sendón e co tamén músico Fran Pérez, colaborador coma eles nos proxectos da NASA e membro, a canda Fran Pérez, da Psicofónica, banda de rock experimental. “Nós non pretendiamos facer un producto comercial, era algo que nos apetecía facer, buscabamos un novo medio de expresión”, sinala Fausto, que engade que “era un proxecto feito entre amigos, e fomos tirando dos recursos que había máis á man”. Pepe Sendón confirma esta impresión “foi algo en que nos empeñamos e que nos foi arrastrando”. Desde aquel proxecto ata o producto final, o camiño foi longo e evolucionou para incluír animacións e xogos interactivos. “Ao entrar na animación metémonos nun mundo que non coñeciamos de nada, foi tamén unha viaxe labiríntica para nós”.



Percorrendo o labirinto

O carácter pioneiro do proxecto e a necesidade de traballos moi especializados de programación e de animación en tres dimensións fixeron necesario organizar moi polo miúdo a producción do proxecto. Deste xeito, os tres creadores, dirixidos por Pepe Sendón, puxéronse en contacto coa editora compostelá Grándola Nova, que se encargou de coordinar todo o proceso de producción con animadores, programadores, imprenta... Sendón realizou o textoco que obtivo un accésit no premio Barco de Vapor de 1997 cunha primeira versión . Fausto encargouse dos story-boards, dos vídeos e do deseño de personaxes. Fran Pérez compuña as cancións. Para realizar as animacións recorreuse a un equipo de animadores independentes coordinados por Ignacio de la Cierva. “Aos animadores déuselles moita liberdade para traballar. Buscouse que, aproveitando as variacións estéticas que hai nos soños, cada animador lle puidese dar un toque persoal á súa parte”, explica Fausto. Deste xeito, podemos atopar diferentes Venturas en contornos con aspecto moi variado, sempre a partir do deseño orixinal realizado por Fausto. A programación necesaria para ensamblar todos estes fragmentos de animación nun CD e os xogos interactivos foron organizados pola empresa Ozono Multimedia. Da producción musical encargouse OTO Produccións, e a distribución por librerías de todo o país correu a cargo de Galaxia. “É coma a producción dunha película”, sinala Fausto.



Labirintos económicos

“Saímos bastante xustos para a campaña de Nadal” explica Fausto, “e aínda así, a primeira tiraxe (mil exemplares) esgotouse axiña e a editora tivo que encargar outros mil”. Dado que as vendas do producto van ben, “pensamos que pode ser un producto de longo percorrido”, sinala Pepe Sendón. A realización do proxecto supuxo un desembolso de quince millóns de pesetas, dos cales oito foron achegados pola Xunta dentro do seu programa de axudas ás produccións multimedia e audiovisuais. De calquera xeito, puntualiza Sendón “o producto vale bastante máis tendo en conta o que se está pagando pola animación en tres dimensións e pola producción de audio”. A colaboración de amigos permitiu reducir moitos dos custos do Labirinto.



O labirinto medra

Ademais de chegar a toda Galicia a través do formato CD-rom, “O Labirinto dos soños” tentou a sorte tamén na televisión. Aínda que desde a TVG estaban interesados en emitiren este producto, o feito de que a calidade das animacións estivese pensada para ordenadores impediu que chegase ás nosas pantallas. De calquera xeito, o labirinto non parou o seu camiño. Trigo Limpo Teatro Acert, un grupo independente de Tondela, Portugal, estreaba en febreiro de 2003 un espectáculo musical titulado “O labirinto dos sonhos”, sobre un texto do propio Pepe Sendón, presentando versións en portugués das cancións galegas e coa colaboración do propio Fran Pérez para interpretalas. Foi este mesmo grupo quen se encargou de preparar a versión portuguesa do CD, coeditada con Grándola Nova e que se distribúe na xira co espectáculo. Na actualidade negóciase con editoras españolas e catalanas a edición nestes idiomas do producto. E, por se fose pouco, os creadores do “Labirinto” anuncian unha segunda parte, que quizais saia en dous CDs e que terá unha dobre vertente. “Estamos rematando a continuación”, explica Sendón, “por unha banda queremos seguir explorando a fórmula do vídeo de animación con cancións, nun formato máis audiovisual que o actual e dirixido á televisión. Pola outra banda queremos facer outro CD-rom máis interactivo, tirando máis cara ao videoxogo e integrando nel secuencias de vídeo”. O labirinto segue aberto.