Segue a ter a nosa literatura aquelas características do fantástico que a caracterizaron con escritores como Álvaro Cunqueiro ou Ánxel Fole? Ou ficaron xéneros como a fantasía ou a ciencia-ficción relegados a públicos máis pequenos, ou marcados por unha idade? Esta é a pregunta que nos facemos esta semana.
"Vexamos, a súa presenza é minoritaria dentro do minoritaria que é a literatura galega", avanza Dolores Vilavedra, profesora da USC e especialista en literatura galega contemporánea, "pero para compensar adoitar ter un público moi fiel, e isto é o que lles permite sobrevivir". Estamos falando sobre os xéneros pulp, os xéneros de literatura considerada de masas e a súa presenza na literatura galega. Tamén dos xéneros que exploran a fantasía máis imaxinativa sen límites.
"A fantasía é un territorio no que nos sentimos moi cómodos. En primeiro lugar porque é un territorio moi amplo, moi híbrido por definición", sinala Vilavedra, "e a nosa literatura é hibrída por natureza, así que se sinte cómoda". O ronsel dos Cunqueiro, Fole é alongado e distante. "Hai unha xenealoxía privilexiada para o xénero fantástico", sinala Vilavedra, aludindo á longa tradición imaxinaria na literatura galega.
Para Vilavedra, a literatura infantil-xuvenil é un dos espazos onde mellor se canalizou a presenza contemporánea do fantástico na literatura galega. "Este é un público consolidado, no sentido de que hai unha demanda articulada" que aproveita, segundo Vilavedra, o boom do fantástico xenerado nos anos 80-90 na literatura galega.
Pero, en que medida a literatura galega segue a aproveitar esta tradición da literatura fantástica? Seguen os nosos escritores a concebir mundos fantásticos? Onde se sitúa a súa imaxinación.
O vindeiro mércores coñece en culturagalega o Mapa do Imaxinario Literario Galego, unha achega para coñecer por onde transita a imaxinación dos escritores do país nos últimos dez anos.
"Vexamos, a súa presenza é minoritaria dentro do minoritaria que é a literatura galega", avanza Dolores Vilavedra, profesora da USC e especialista en literatura galega contemporánea, "pero para compensar adoitar ter un público moi fiel, e isto é o que lles permite sobrevivir". Estamos falando sobre os xéneros pulp, os xéneros de literatura considerada de masas e a súa presenza na literatura galega. Tamén dos xéneros que exploran a fantasía máis imaxinativa sen límites.
"A fantasía é un territorio no que nos sentimos moi cómodos. En primeiro lugar porque é un territorio moi amplo, moi híbrido por definición", sinala Vilavedra, "e a nosa literatura é hibrída por natureza, así que se sinte cómoda". O ronsel dos Cunqueiro, Fole é alongado e distante. "Hai unha xenealoxía privilexiada para o xénero fantástico", sinala Vilavedra, aludindo á longa tradición imaxinaria na literatura galega.
Para Vilavedra, a literatura infantil-xuvenil é un dos espazos onde mellor se canalizou a presenza contemporánea do fantástico na literatura galega. "Este é un público consolidado, no sentido de que hai unha demanda articulada" que aproveita, segundo Vilavedra, o boom do fantástico xenerado nos anos 80-90 na literatura galega.
Pero, en que medida a literatura galega segue a aproveitar esta tradición da literatura fantástica? Seguen os nosos escritores a concebir mundos fantásticos? Onde se sitúa a súa imaxinación.
O vindeiro mércores coñece en culturagalega o Mapa do Imaxinario Literario Galego, unha achega para coñecer por onde transita a imaxinación dos escritores do país nos últimos dez anos.
Serie
Tralas trazas do imaxinario
Falamos coa profesora Dolores Vilavedra sobre a presenza da fantasía na literatura galega