Véndese función

Non sirve de nada ter un bo produto se non consegues facelo visible ao público. E as compañías sábeno, por iso, nos últimos tempos optaron por reforzar a venda dos seus espectáculos, profesionalizando esa parte da cadea do produto. Falamos cos responsables de compañías de artes escénicas e do movemento, así como cos distribuidores nesta materia para coñecer a súa experiencia.

Non hai unha receita máxica para conseguir vender e comunicar un produto tan particular como pode ser o cultural. Por iso, todos os profesionais consultados destacaron que é un traballo continuado, a longo prazo e que implica esforzo para que os programadores coñezan os espectáculos e os poidan contratar.

Os modelos
Unhas compañías, como Pisando Ovos optan porque unha persoa responsable da dirección artística (neste caso Ruth Balvís) sexa a encargada de dar a coñecer o seu espectáculo dentro e fóra de Galicia. “As que somos como pequenas familias asumimos todos os labores, desde produción, distribución… aínda nos falta dar ese salto cara unha estrutura máis ampla pero non somos tan estableces para contratar a unha persoa para que fagan ese traballo” afirma Ruth. Outras, como Voadora, Iván Marcos, ou David Loira optan por deixar esta parte do traballo en man dunha compañía profesionalizada. Nestes exemplos concretos a empresa é Tía Mardalina, unha compañía de recentísima creación (ten apenas dous meses) que traballa con compañías novas, que empregan con linguaxes escénicas innovadoras e “xente que non se pode permitir ter en nómina a un profesional para que faga ese traballo” asegura Manu Lago, responsable xunto con Teresa de la Hera desta empresa. Existe tamén un terceiro modelo que é co que contan empresas como Berrobambán, que poñen en nómina dentro da compañía a unha persoa que se ocupa da distribución e difusión pública do espectáculo. Lara Rozados é a encargada de facer ese traballo e explica que ao principio “tiven que coñecer o tecido, é dicir, saber cales son as canles de circuítos de distribución, así como os mecanismos para dar a coñecer o traballo”.

Un traballo do dia a día
¿En que consiste o traballo dun distribuidor? Para Lara Rozados de Berrobambán consiste en “coñecer os protocolos explícitos, como é facer parte de todas as bases de datos que existen na rede, envíos de material de divulgación; e tamén os implícitos, como coñecer os programadores, facer roldas de chamadas periódicas, ter presenza en eventos….” E iso implica tempo e cartos. Rozados fai un cálculo aproximado de que unha terceira parte do orzamento dun espectáculo se destina a este fin. “Hai que facer material promocional, hai que asistir a feiras, teléfono, representación, creación de páxinas web, material multimedia…”. Gastos nos que tamén coincide Manu Lago, de Tía Mardalina que fai especial fincapé na importancia de asistir ás feiras para coñecer de primeira man aos programadores. Por iso, consideran que o seu traballo debería de estar apoiado por parte das administracións, tanto na organización de encontros e certames como a Feira Galega das Artes Escénicas ou iniciativas deste tipo que teñan como finalidade reunir aos profesionais que serven de campo de traballo sobre os que se abonan moitos dos espectáculos que logo se contratan. “As bonificacións que se ofertan durante a feira son ferramentas fundamentais para poder conseguir a exportación dos traballos” apunta Manu Lago. Este profesional aproveita tamén para asegurar que nos premios ás artes escénicas debera haber tamén un oco para premiar o traballo do distribuidor. A isto hai que engadirlle que “non hai formación específica para xente que se dedique a esta materias” apunta Lara Rozados, quen avoga pola necesidade de formación neste tipo produtos que teñen unha natureza moi particular.

E os diferentes mercados
A todas estas peculiaridades hai que ter en contra outra variable máis. Non é o mesmo mercado dentro de Galicia que fóra. O exemplo concreto é o de Pisando Ovos, que das catorce funcións que realizou nos últimos meses, nove foron fóra e cinco en Galicia. Non é un caso illado. La Macana, compañía de danza formada por Catarina Varela e Alexis Fernández acaban de rematar unha xira internacional que os levou por doce países co seu primeiro espectáculo Ven e tiveron unha escasísima presenza en Galicia. “Está claro que a danza vende moito menos en Galicia” asegura Caterina. Pero ¿canto menos? “Pode ser a metade aproximadamente” asegura Manu Lago. E invertir estas cifras tamén é traballo do distribuidor. Rozados afirma que “forma parte da negociación de vender calquera tipo de produto de servizo e que, como produtor cultural, tes que saber as necesidades da persoa que programa, algo así como, adiviñar as necesidades que teñen e que ao mellor non son conscientes”.