Xurxo Mariño: “A ciencia é o tipo de cultura que menos chega ás vilas do país”

Entre o 19 de setembro e o 24 de outubro, nos bares da Estrada, Allariz, Ribeira e Vimianzo vaise falar das últimas tendencias da ciencia. Comeza a celebrarse unha nova edición dos Cafés Científicos, unha exitosa iniciativa de divulgación científica organizada polo grupo Neurocom da Universidade da Coruña. Os cafés levan a científicos e actores aos bares e explican, de xeito informal e rigoroso, cuestións da súa especialidade científica. Falamos con Xurxo Mariño, promotor do proxecto e profesor da UDC, sobre este peculiar ciclo de conferencias.

-¿Cales son as novidades deste ano?

Temos unha mistura de científicos máis grande que nos anos anteriores. Antes iamos dous neurofisiólogos e falabamos do cerebro e agora decidimos facer unha cousa máis ecléctica e xuntar en cada café científico expertos de diferentes campos. Temos unha matemática e un neurofisiólogo, a un ecólogo e a un biólogo evolutivo, e un físico e outro neurofisiólogo. O interesante é que antes as discusións entre só entre os neurocientíficos, pero agora vaite ti a saber, seguro que van saír cousas máis interesantes nas veladas.

-¿Cal é o papel do actor en todo isto?

O papel do actor pensámolo como un provocador. Alguén que estivese por aí animando á xente e dándolle un tono festivo para que a xente se sinta nun ambiente cálido. O curioso é que nós fúmonos metendo tamén no papel de actores e acabamos facendo pequenas traballadas teatreiras. Cando falamos de que o cerebro é unha máquina de realidade virtual, poñémonos unhas gafas ao estilo Matrix para contar a historia.

-¿Por qué as vilas?

O obxectivo é levar o coñecemento científico a sitios nos que habitualmente non teñen charlas de Premios Nobel ou grandes exposicións. A ciencia é deste tipo de cultura que menos chega ás vilas de tamaño medio pero, a xulgar pola participación da xente, interesa moito máis do que podería parecer.

-¿Qué temas espertan máis o interese do público?

Como ata agora só falamos de neurociencia, só temos unha idea dese campo, pero o certo é que, como todos levamos un cerebro enriba, a todos nos interesa o que pasa con el... Das preguntas que se repetían estaban por unha banda preguntas relacionadas con enfermidades mentais relacionadas coa idade, coma o alzheimer e, pola outra, había tamén moitas preguntas relacionadas coa pseudociencias, ata que punto era certa a telepatía, a astroloxía e cousas así…Hai que ter en conta que, para moita xente, é a primeira vez que pode conversar cun investigador, un experto en temas de cerebro. Un dos problemas da cultura científica é que a xente non ten pistas para diferenciar o que ciencia do que non é.

-¿A ciencia non interesa porque non se divulga ben?

Realmente existe un interese, pero a xente non sabe que precisa da cultura científica. A cultura científica axuda a ter espírito crítico. Unha cousa é que as novas que hai nos xornais e os medios teñen un carácter moi aséptico. A cultura científica axuda a poñer as cousas no seu lugar.

-¿Qué tipo de xente acude a estes cafés?

Iso depende do tipo de café. Nós, en realidade, escollemos primeiro o bar. Preguntamos á xente da vila cal é o que está máis cheo ás oito da tarde. E aí imos nós. Hai xente nova, paisanos que están tomando os cafés e os viños, familias…