Un estudio logra fotografar por vez primeira o Pórtico da Gloria completo

Cando unha imaxe vale máis...

Dez días de traballo e un equipo de nove persoas foron necesarias para mostrar nunha imaxe, a tamaño real, a vista frontal completa do Pórtico da Gloria da catedral de Santiago de Compostela. Algo imposible dende que en 1750 remataran as obras da fachada da catedral que deixaban oculto o pórtico. A empresa leonesa Imagen Mas foi a artífice desta imaxe fixa, realizada dende unha perspectiva imposible na realidade, que complementa á única fotografía existente ata agora, obra do xenial Luis Ksado, realizada cun ollo de pez dende un ángulo.

Algo que semellaba imposible




Ante a imposibilidade de reproducir o monumento completo, o estudio leonés, Imagen M.A.S optou por poñer todo o seu empeño en conseguir, coa axuda de pioneiras teconoloxías, unha serie de imaxes dende un andamio móbil, que, tras seren escaneadas a alta definición e ensambladas, lograran constituír a primeira fotografía frontal completa do símbolo artístico compostelán por excelencia. Algo que agora pode semellar moi doado, non ten precedentes desde a famosa imaxe fixa do galego Luis Ksado que amosa o pórtico dende un ángulo. Para facer o traballo fixo falta un equipo de nove profesionais (seis montadores, dous fotógrafos e un axudante) dirixidos por Miguel Pérez, e un total de dez horas de intenso traballo nocturno.












Marcado pola historia


Cando en 1750 remataban as obras da catedral, nada podía presupoñer a dificultade que séculos despois tería inmortalizar a famosa obra do Maestro Mateo. Ó remate das obras unha escasa distancia de cinco metros separaba a nova fachada do pórtico. Por iso ten tanta relevancia o traballo de Imagen M.A.S que consegue ofrecer a imaxe dende unha percepción imposible na realidade, tal e como o concebiu o Maestro Mateo a finais do século XII (1188). Sen embargo esta fotografía e a de Ksado non son a única posibilidade para observar o pórtico completo sen impedimeto. En 1866 iniciáronse os traballos para conseguir unha copia exacta en escaiola, por encargo do museo británico South Kensington. A elaboración da mesma tivo, sen embargo, moitas dificultades e consecuencias, xa que o realizar a obra eliminouse a pigmentación orixinal da obra, da que agora case non queda rastro.