
Segundo explica Antón Castro na folla de sala, a mostra céntrase nun percorrido "tan simbólico como real que o autor vive fÃsica e emocionalmente ao longo dos anos, desde que experimentara as súas primeiras experiencias informalistas e abstractas no mar de San Vicente, ao principiar os anos 70 do século pasado. Fermento paixoal lonxano que foi actualizando nun corpus tan vÃvido como dimensionado en termos estéticos, en forma de pintura e escultura ou instalación, na imaxe xestual dunha obra minimalista, que implica o tránsito romántico do tempo e da luz como elementos transformadores dunha natureza viva, fixada no instante da beleza creacional que definira Schelling e, xa antes, Kant intuÃra dende a autorreferencialidade e do pracer desinteresado". Segundo explica Castro, nesta exposición Ruibal revive os momentos intensos da natureza a través dos seus mares, facendo que o cotián se volva transcendente a través da observación e da imaxinación: Amenceres, atardeceres e anoiteceres sobre o mar de Galicia 2016-2021, que, nesta cita, complementa coas instalacións Pedras pintadas, de diferentes perÃodos, dende 1982-2024, cantos rodados de orixe mariña, e coa derradeira serie O debuxo na palabra 2024-2025.