O proxecto recolle as obras publicadas naquel momento nun cartafol da autoría dos dous galegos canda a 23 artistas arxentinos. Segundo explica o comisario da iniciativa, esta "contextualiza o ambiente artístico no que Laxeiro se movía naquela época, caracterizado principalmente polo neoexpresionismo nas súas diferentes facetas: unha figuración de forte carácter social (Carlos Alonso, J.C. Castagnino, H.A. Capurro), unha figuración existencial (N. Onofrio, Roberto González) ou filosófica (A. Bellocq, L. O. Balduzzi) e tamén diversas propostas abstractas (Albino. Fernández, Carlos Cañás, J.M. Moraña, Zelaya)".
Neste momento da súa carreira, "Laxeiro presenta unha escena figurativa formalmente moi xestual e barroquizante, chea de personaxes presentados en escalas e proporcións diferentes, con cores negras e brancas moi contrastadas, na liña do que estaba facendo a finais da década dos anos sesenta".
