Rosa e Adolfina na Vila da Igrexa (Cerceda) en 1980, fotografadas por Dorothé Schubarth. Fonte: Consello da Cultura Galega
Dúas das protagonistas nas que a Real Academia Galega personifica a homenaxe colectiva ás cantareiras neste Día das Letras conta xa coa súa entrada no Álbum de Galicia do Consello da Cultura Galega. A institución súmase ao recoñecemento a achegar unha biografía, fotografías e documentación sobre Adolfina e Rosa Casás, cantareiras da Vila da Igrexa (Cerceda).
Richi Casás, neto e afillado das protagonistas, asina esta entrada na que dá conta da traxectoria vital destas mulleres, que nunca chegaron a actuar en público fóra de encontros familiares e veciñais. O primeiro recoñecemento académico ao seu labor veu da súa inclusión no Cancioneiro Popular Galego de Dorothé Schubarth e Antón Santamarina a comezos dos anos 80.
Segundo recolle Casás, Schubarth apuntou "a gran variedade e orixinalidade das coplas que lles recolleu, pois tanto Rosa como Adolfina eran creadoras de coplas que servían para tratar sobre sucesos e personaxes locais". Canda a 250 coplas, a investigadora recolleu tamén unha decena de melodías creadas polas dúas cantareiras.
Para alén de dar conta da peripecia vital das dúas músicas populares, a entrada repasa as mudanzas na súa contorna e na relación coa música tradicional. Deste xeito, Casás advirte que "a xeración das fillas de Rosa e Adolfina, nacida durante a posguerra, sufriu dous importantes cambios vitais que determinaron un esmorecemento do canto tradicional. Por un lado, a emigración da seguinte xeración ao exterior e ás cidades, coa conseguinte disolución das comunidades rurais que deron orixe ao canto tradicional. Por outro lado, a modernización dos labores agrícolas e da vida doméstica, que remataron con moitos dos contextos nos que se desenvolvían a música e o baile tradicional".
Rosa e Adolfina recuperarían a súa actividade musical nos anos 90 en diferentes encontros familiares. O propio Richi Casás reivindicou este patrimonio no seu álbum Fuliada na vila, no que reinterpretou diferentes pezas das dúas creadoras recollidas por Schubarth.
Segundo recolle Casás, Schubarth apuntou "a gran variedade e orixinalidade das coplas que lles recolleu, pois tanto Rosa como Adolfina eran creadoras de coplas que servían para tratar sobre sucesos e personaxes locais". Canda a 250 coplas, a investigadora recolleu tamén unha decena de melodías creadas polas dúas cantareiras.
Para alén de dar conta da peripecia vital das dúas músicas populares, a entrada repasa as mudanzas na súa contorna e na relación coa música tradicional. Deste xeito, Casás advirte que "a xeración das fillas de Rosa e Adolfina, nacida durante a posguerra, sufriu dous importantes cambios vitais que determinaron un esmorecemento do canto tradicional. Por un lado, a emigración da seguinte xeración ao exterior e ás cidades, coa conseguinte disolución das comunidades rurais que deron orixe ao canto tradicional. Por outro lado, a modernización dos labores agrícolas e da vida doméstica, que remataron con moitos dos contextos nos que se desenvolvían a música e o baile tradicional".
Rosa e Adolfina recuperarían a súa actividade musical nos anos 90 en diferentes encontros familiares. O propio Richi Casás reivindicou este patrimonio no seu álbum Fuliada na vila, no que reinterpretou diferentes pezas das dúas creadoras recollidas por Schubarth.
