Xa estaban en boca de todo o mundo por méritos musicais propios ultimamente, pero ademais as cantareiras de Teo, Olaia Maneiro, Aida TarrÃo e Sabela Maneiro, veñen de facer do seu nome artÃstico unha icona da contemporaneidade. Por vontade popular 'Tanxugueiras' ven de ser elixida Palabra do Ano 2021, tras se facer coa maiorÃa dos votos das persoas que participaron na elección popular promovida polo Portal das Palabras , a páxina web para a difusión do léxico da Real Academia Galega e a Fundación Barrié. Como finalistas nesa selección anual quedaron as voces coada, gromo, resiliencia e vacinódromo, todas moi vencelladas á actualidade deste ano que remata.
Segundo explican desde a RAG afondando na etimoloxÃa da voz escollida, malia non estar no Dicionario 'Tanxugueiras' ten as raÃces ben chantadas no idioma de Galicia. Ven nela o plural dun microtopónimo, Tanxugueira, que designa unhas terras da parroquia de Fumaces, no concello de Riós (Ourense), situadas nun alto e abeiradas. No territorio galego hai outro lugares co mesmo nome nos concellos de Catoira (Pontevedra), Dodro (A Coruña) e, de volta na provincia de Ourense, en Viana do Bolo, como se pode comprobar na aplicación Galicia Nomeada, a plataforma para a recolleita colaborativa da microtoponimia creada pola Real Academia Galega e a Xunta de Galicia. Ademais, desde a academia tamén explican o vocábulo como unha alteración da forma etimolóxica Teixugueira, un zootopónimo común no paÃs que sinala os sitios onde hai presenza ou abundancia de teixugos ou porco teixos, un tipo de mamÃfero de vida nocturna que se alimenta de bichocas, landras e plantas coma a do millo, polo que nalgúns lugares de Galicia se tocaba o corno polas noites para espantalo. Esta voz popular remite probablemente ao latÃn taxo, taxonis, o nome latino que recibÃa o 'teixugo', aÃnda que poderÃa vir tamén dunha suposta forma xermánica thahsus ou do gótico thahsuks.
Segundo explican desde a RAG afondando na etimoloxÃa da voz escollida, malia non estar no Dicionario 'Tanxugueiras' ten as raÃces ben chantadas no idioma de Galicia. Ven nela o plural dun microtopónimo, Tanxugueira, que designa unhas terras da parroquia de Fumaces, no concello de Riós (Ourense), situadas nun alto e abeiradas. No territorio galego hai outro lugares co mesmo nome nos concellos de Catoira (Pontevedra), Dodro (A Coruña) e, de volta na provincia de Ourense, en Viana do Bolo, como se pode comprobar na aplicación Galicia Nomeada, a plataforma para a recolleita colaborativa da microtoponimia creada pola Real Academia Galega e a Xunta de Galicia. Ademais, desde a academia tamén explican o vocábulo como unha alteración da forma etimolóxica Teixugueira, un zootopónimo común no paÃs que sinala os sitios onde hai presenza ou abundancia de teixugos ou porco teixos, un tipo de mamÃfero de vida nocturna que se alimenta de bichocas, landras e plantas coma a do millo, polo que nalgúns lugares de Galicia se tocaba o corno polas noites para espantalo. Esta voz popular remite probablemente ao latÃn taxo, taxonis, o nome latino que recibÃa o 'teixugo', aÃnda que poderÃa vir tamén dunha suposta forma xermánica thahsus ou do gótico thahsuks.
