Dous dos máis importantes creadores plásticos galegos expoñen a súa obra estes dÃas. Antón Lamazares (LalÃn, Pontevedra, 1954) expón a partires de hoxe as súas montaxes na Estación MarÃtima da Coruña. 15 anos de traballo, a metade da súa traxectoria artÃstica, que estiveron agochados no seu obradoiro e que servirá de homenaxe de despedida á Estación coruñesa, que se desmontará a partires de xaneiro para dar lugar a un Pazo de Congresos. E por outra banda, Xaime Quessada volve a Madrid, onde se formou artisticamente, dúas décadas despois para exhibir o último da súa obra.
Antón Lamazares
Obra, palabra, concepto, a súa visión da arte... a vida de e a obra de Antón Lamazares está chea de exceso, e isto é algo que ben se pode apreciar todo aquel que se achegue ata a Estación MarÃtima de A Coruña ata mediados de xaneiro. Unha obra composta por 57 obras que non pretenden ser un repaso da súa traxectoria artÃstica e na que se poden ver obras que estiveron quince anos (o que supón a metade da súa traxectoria) no seu obradoiro. AÃnda asÃ, poderan se ver pezas de cada unha das súa épocas e etapas da vida. Desde "LetanÃas" (1988-1991) cando viveu ensalamanca, á que lle seguÃu "Gracias vagabundas" (1922- 1993), "Eidos de RosalÃa" (1996-1997) ou a etapa actual, "Milongas". Unha mostra que pretende ser un claro reflexo da súa complexidade conceptual, do seu carácter anárquico e da súa mestura cultural. El mesmo, en declaracións ó xornal "El PaÃs" declarouse "un pintor tradicionalista, parto da tradicción occidental, paleocristiana, franciscana, pero aspiro a ser un creador llamado a inventar". Asà estas 57 obras de escolma recollen tamén obras transversais á súa propia evaluación (as súas actuacións coas portas que se podern ver na exposición, influencia da súa etapa neoiorquina).
As súas influencias son un claro exemplo do seu modo de vida, xa que Lamazares é un cidadán do mundo. Moi encravado nas raÃces do seu Deza natal ("paisano do cura Ramón MarÃa Aller, que deu o seu nome a un cráter da Lúa", como declarou ó xornal madrileño), Lamazares viveu nestes últimos 25 anos en Nova York, Salamanca e Madrid, cun espÃrito nómada que obriga a mudar logo de tres ou catro meses no mesmo lugar.
Coa obra de Lamazares ponse fin á situación actual da Estación MarÃtima de A Coruña, que a mediados de xaneiro pechará as súas portas para converterse nun pazo de congresos polivalente .
A volta de Quessada
Xaime Quessada (Ourense, 1937) tiña unha cita pendente. E era, curiosamente, en Madrid, a cidade que o veu formarse artisticamente. Unha cita que non debÃa faltar no curriculum deste ourensán que exhibiu a súa obra en galerÃas e museos de cidades como Lisboa e Boston. A oportunidade chegoulle da man do Museo da Cidade, onde se poden ver desde o onte case cen exemplares da súa obra. Esta exposición chega a Madrid co patrocinio do concello madrileño e a entidade financeira Caixanova.
Xaime Quessada é un polifacético artista. Pintor, gravador e cartelista reflicte na súa obra, dende un punto de vista crÃtico, a situación social e polÃtica. Por iso a súa obra recolle o seu compromiso antifranquista e en contra de tódalas situaciós que supoñen un atentado contra a democracia en calquera paÃs do mundo. Chile, Vietnam, Kosovo son algunhas das referencias que o propio pintor recolle na súa obra.
Antón Lamazares
Obra, palabra, concepto, a súa visión da arte... a vida de e a obra de Antón Lamazares está chea de exceso, e isto é algo que ben se pode apreciar todo aquel que se achegue ata a Estación MarÃtima de A Coruña ata mediados de xaneiro. Unha obra composta por 57 obras que non pretenden ser un repaso da súa traxectoria artÃstica e na que se poden ver obras que estiveron quince anos (o que supón a metade da súa traxectoria) no seu obradoiro. AÃnda asÃ, poderan se ver pezas de cada unha das súa épocas e etapas da vida. Desde "LetanÃas" (1988-1991) cando viveu ensalamanca, á que lle seguÃu "Gracias vagabundas" (1922- 1993), "Eidos de RosalÃa" (1996-1997) ou a etapa actual, "Milongas". Unha mostra que pretende ser un claro reflexo da súa complexidade conceptual, do seu carácter anárquico e da súa mestura cultural. El mesmo, en declaracións ó xornal "El PaÃs" declarouse "un pintor tradicionalista, parto da tradicción occidental, paleocristiana, franciscana, pero aspiro a ser un creador llamado a inventar". Asà estas 57 obras de escolma recollen tamén obras transversais á súa propia evaluación (as súas actuacións coas portas que se podern ver na exposición, influencia da súa etapa neoiorquina).
As súas influencias son un claro exemplo do seu modo de vida, xa que Lamazares é un cidadán do mundo. Moi encravado nas raÃces do seu Deza natal ("paisano do cura Ramón MarÃa Aller, que deu o seu nome a un cráter da Lúa", como declarou ó xornal madrileño), Lamazares viveu nestes últimos 25 anos en Nova York, Salamanca e Madrid, cun espÃrito nómada que obriga a mudar logo de tres ou catro meses no mesmo lugar.
Coa obra de Lamazares ponse fin á situación actual da Estación MarÃtima de A Coruña, que a mediados de xaneiro pechará as súas portas para converterse nun pazo de congresos polivalente .
A volta de Quessada
Xaime Quessada (Ourense, 1937) tiña unha cita pendente. E era, curiosamente, en Madrid, a cidade que o veu formarse artisticamente. Unha cita que non debÃa faltar no curriculum deste ourensán que exhibiu a súa obra en galerÃas e museos de cidades como Lisboa e Boston. A oportunidade chegoulle da man do Museo da Cidade, onde se poden ver desde o onte case cen exemplares da súa obra. Esta exposición chega a Madrid co patrocinio do concello madrileño e a entidade financeira Caixanova.
Xaime Quessada é un polifacético artista. Pintor, gravador e cartelista reflicte na súa obra, dende un punto de vista crÃtico, a situación social e polÃtica. Por iso a súa obra recolle o seu compromiso antifranquista e en contra de tódalas situaciós que supoñen un atentado contra a democracia en calquera paÃs do mundo. Chile, Vietnam, Kosovo son algunhas das referencias que o propio pintor recolle na súa obra.