Co catro galardóns, a curtametraxe Matria de Álvaro Gago bateu marcas e revelouse como a grande triunfadora da 15 edición do Festival de Cans. A cita fechaba as súas portas este sábado coa entrega de galardóns, no que este filme levou os de mellor curtametraxe de ficción, o premio do público, o premio AISGE á mellor interpretación feminina para Francisca Iglesias e premio do xurado dos veciños. Canda a esta produción, no palmarés destacaron de xeito particular as producións de animación, con dous destes traballos a obter recoñecementos na sección oficial. Deste xeito, Afterwork de Luis Usón fíxose co premio AGAG a mellor guión, mentres Sea de Raúl Costafreda obtivo o recoñecemento á mellor banda sonora orixinal.
A organización destacou tamén o primeiro premio FuraCans, para obras de non ficción, que foi para Europa, de Hugo Amoedo, mentres Also Sisters levou o Premio CREA á mellor realización, Eloi Sánchez Palau o AISGE á mellor interpretación masculina por Después de la bandera e El reloj, de Borja Santomé o de animación. Os xurados outorgaron ademais dúas mencións especiais a A cat in the window, de Félix Brixel (en ficción) e a La mujer invisible, de Noemi Chantada.
Palmarés de Cans
- Premio do xurado á mellor curtametraxe de ficción: Matria, de Álvaro Gago, "pola súa incontestable contundencia e sensibilidade".
Premio do xurado á mellor curtametraxe de animación: El reloj, de Borja Santomé, "polo universo de sensacións que crea".
- Premio do xurado á mellor curtametraxe de non ficción (FuraCans): Europa, de Hugo Amoedo, "pola súa urxencia de contar, pola necesidade de filmar, pola súa liberdade narrativa e polo seu grao de reflexión formal sobre a linguaxe cinematográfica".
- Premio do público á mellor curtametraxe: Matria, de Álvaro Gago.
- Premio do xurado dos veciños e veciñas á mellor curtametraxe: Matria, de Álvaro Gago, "por retratar unha realidade próxima e invisibilizada, por presentar a unha muller que loita contra a adversidade e por facelo de maneira que calquera persoa pode identificarse co seu sacrificio e xenerosidade".
- Premio AISGE do xurado á mellor interpretación masculina: Eloi Sánchez Palau, por Después de la bandera, "por trasladar de forma elocuente o xogo arriscado da película".
- Premio AISGE do xurado á mellor interpretación feminina: Francisca Iglesias, por Matria, "por conseguir dende a naturalidade unha interpretación excepcional".
- Premio CREA do xurado á mellor realización: Miriam Albert Sobrino e Sonia Albert Sobrino (Also Sisters) por The Film Machine, "por xogar habilmente coa linguaxe cinematográfica".
- Premio AGAG do xurado ao mellor guion: Luis Usón por Afterwork, "por mostrar de forma brillante unha realidade contemporánea pervertendo clásicos da animación".
- Premio do xurado á mellor banda sonora: Raúl Costafreda por Sea, "por mergullarnos no seu mar de area".
- Premio do xurado ao mellor videoclip: "Omertá", de Gero Costas para BALA, "por plasmar o espírito do grupo, integrando a imaxe e a canción, transmitindo moita forza, enerxía e visceralidade a través dun estilo directo".
- Premio do público ao mellor videoclip: "Sobre el mismo alambre", de Miryam Pato para Silvia Penide con Eladio Santos.
- Premio da Can Parade: Jessica Ramilo, "Jess".
- Mención especial do xurado de ficción: A Cat in the Window, de Félix Brixel, "por mostrar con sinxeleza o complexo".
- Mención especial do xurado FuraCans (non ficción): La mujer invisible, de Noemi Chantada, "por poñer voz e rostro ao que está na sombra e por subliñar o xesto político inherente á creación cinematográfica".
A organización destacou tamén o primeiro premio FuraCans, para obras de non ficción, que foi para Europa, de Hugo Amoedo, mentres Also Sisters levou o Premio CREA á mellor realización, Eloi Sánchez Palau o AISGE á mellor interpretación masculina por Después de la bandera e El reloj, de Borja Santomé o de animación. Os xurados outorgaron ademais dúas mencións especiais a A cat in the window, de Félix Brixel (en ficción) e a La mujer invisible, de Noemi Chantada.
Palmarés de Cans
- Premio do xurado á mellor curtametraxe de ficción: Matria, de Álvaro Gago, "pola súa incontestable contundencia e sensibilidade".
Premio do xurado á mellor curtametraxe de animación: El reloj, de Borja Santomé, "polo universo de sensacións que crea".
- Premio do xurado á mellor curtametraxe de non ficción (FuraCans): Europa, de Hugo Amoedo, "pola súa urxencia de contar, pola necesidade de filmar, pola súa liberdade narrativa e polo seu grao de reflexión formal sobre a linguaxe cinematográfica".
- Premio do público á mellor curtametraxe: Matria, de Álvaro Gago.
- Premio do xurado dos veciños e veciñas á mellor curtametraxe: Matria, de Álvaro Gago, "por retratar unha realidade próxima e invisibilizada, por presentar a unha muller que loita contra a adversidade e por facelo de maneira que calquera persoa pode identificarse co seu sacrificio e xenerosidade".
- Premio AISGE do xurado á mellor interpretación masculina: Eloi Sánchez Palau, por Después de la bandera, "por trasladar de forma elocuente o xogo arriscado da película".
- Premio AISGE do xurado á mellor interpretación feminina: Francisca Iglesias, por Matria, "por conseguir dende a naturalidade unha interpretación excepcional".
- Premio CREA do xurado á mellor realización: Miriam Albert Sobrino e Sonia Albert Sobrino (Also Sisters) por The Film Machine, "por xogar habilmente coa linguaxe cinematográfica".
- Premio AGAG do xurado ao mellor guion: Luis Usón por Afterwork, "por mostrar de forma brillante unha realidade contemporánea pervertendo clásicos da animación".
- Premio do xurado á mellor banda sonora: Raúl Costafreda por Sea, "por mergullarnos no seu mar de area".
- Premio do xurado ao mellor videoclip: "Omertá", de Gero Costas para BALA, "por plasmar o espírito do grupo, integrando a imaxe e a canción, transmitindo moita forza, enerxía e visceralidade a través dun estilo directo".
- Premio do público ao mellor videoclip: "Sobre el mismo alambre", de Miryam Pato para Silvia Penide con Eladio Santos.
- Premio da Can Parade: Jessica Ramilo, "Jess".
- Mención especial do xurado de ficción: A Cat in the Window, de Félix Brixel, "por mostrar con sinxeleza o complexo".
- Mención especial do xurado FuraCans (non ficción): La mujer invisible, de Noemi Chantada, "por poñer voz e rostro ao que está na sombra e por subliñar o xesto político inherente á creación cinematográfica".