Con “Xentes que ollan” (Óleo, 1971) Isaac DÃaz Pardo (Santiago de Compostela, 1920) decidiu en 1971 abandonar a súa faceta como pintor profesional. “Fïxeno porque me deu a gana” ten respondido o intelectual cando se lle pregunta polos motivos que o levaron a poner fin a unha carreira prometedora. Agora, unha exposición da Casa da Parra percorre toda a súa traxectoria desde 1944, ano no que pintou o seu autorretrato e peza máis antiga das expostas. Sen enmarcar e sen ningún tipo de restauración, por desexo expreso do intelectual, serven para afondar nunha das facetas menos coñecidas.
