CompañÃas de voos de baixo custe, ofertas especiais nos mobles, descontos no supermercado, rebaixas na roupa e nos complementos. Pero... que pasa coa cultura?. Hai descontos nos cinemas, na entrada dos museos e, de cando en cando, algunha librarÃa sorprende cos descontos nos prezos dos libros. Hai cultura “low cost”?
Nun momento no que asistimos imparables a unha cultura dos descontos, da posibilidade de adquirir e consumir a prezo máis baixo en determinadas épocas do ano, ollamos cara a cultura. Relacionado con todo isto, hai escasas semanas un estudo da Federación de Consumidores en Acción (Facua) aseguraba que A Coruña estaba entre as cidades do Estado coas entradas de cine máis caras. Tendo en conta que o cine é un dos indicadores que marcan a vida cultural dun paÃs, quixemos ver se existe unha forma de ter unha vida culturalmente saudable sen que iso manque os nosos petos.
Os museos: prácticas culturais a baixo custe
Noutra ocasión vimos como os museos, os templos da cultura, teñen polÃticas de prezos dirixidas en función de distintos tipos de público. Nalgúns hai dÃas de balde, outros cobran por entrar pero en xeral todos ofertan descontos atendendo á idade ou a se a visita se fai en grupo. Os museos son os lugares nos que se acostuma a facer prezos reducidos para públicos especÃficos, aÃnda que tamén os hai, como o CGAG ou o Museo do Pobo, que abren de xeito gratuÃto as súas portas. Son un exemplo clarividente de que polÃticas axeitadas de prezo e cultura non son incompatibles.
Entradas de pelÃcula
A totalidade dos cines do paÃs teñen un “dÃa do espectador”. Un dÃa entre luns e xoves no que os usuarios poden adquirir as súas entradas a un prezo máis reducido do habitual. Canda a este dÃa, os posuidores de determinadas tarxetas (carné xove, carné máis ou algunha de fidelización do complexo cinematográfico como a "Cinesacard") permiten que de luns a venres tamén se obteña algún tipo de desconto. Paralelamente, hai concellos como o de Vigo, que están a desenvolver polÃticas culturais dirixidas a segmentos concretos da poboación. Isto tradúcese en anuncios como os feitos públicos a semana pasada pola súa alcaldesa, quen se aseguraba que os xubilados poderán asistir ao cine nesta cidade pagando unha entrada dun euro. Tendo en conta que o prezo medio da entrada en España é de 5.05 euros, pódese comprender que a xente agarde ata o dÃa do espectador para ir ao cine ou mesmo que se desprace para poder velas noutras localidades.
Pero existe outra forma de ver cine a baixo prezo que é nos festivais e mostras de cine que son abondosas pola nosa xeografÃa. En novembro a través dos festivais de cine de Santiago e de Ourense, Cineuropa e o Festival de Cine Independente, respectivamente, que teñen un custe de dous euros. Ademais, entidades como a Fundación Caixa Galicia programa de xeito periódico ciclos de cine (o último, analiza as relacións "Cine e literatura") que permite ver filmes como "O carteiro de Neruda" ou "A idade da inocencia" de xeito completamente gratuÃto. Ademais, de cando en cando algúns concellos (sobre todo os da costa) promoven proxecións de cine na rúa para animar as noites de verán.
O teatro: un mundo aparte
É no teatro onde existe unha maior desigualdade no prezo das entradas. Por poñer un exemplo hai uns meses representouse en diferentes localidades de Galicia a obra “Tres versións da vida”, unha comedia de Yasmina Reza, que estivo dirixida por Natalia Menéndez. Protagonizada por actores coñecidos polos seus traballos en televisión, como José Luis Gil (o “señor Cuesta”, da serie “Aquà no hay quien viva”); JoaquÃn Climent, (“Pascual”, na serie “El Comisario”), Carmen Balagué (“Nieves”, en “Aquà no hay quien viva”) ou Silvia Marsó gozou de prezos ben diferentes. As entradas para o espectáculo contaron 6 euros en LalÃn mentres que en Ferrol ou Vigo as entradas oscilaron entre os 10 e os 15 euros. Por iso non é raro ver grupos de amigos que se desprazan a localidades máis pequenas para asistir a representacións para poder velo a un prezo máis accesible.
Danse dous condicionantes a maiores. Dunha banda que, ao igual que vimos no caso do cinema, existen feiras de teatro que aproveita moita xente para poder ver obras teatrais a baixo prezo (dun a tres euros). É o caso da “Feira de Teatro” que se celebra anualmente en Santiago e que, malia estar aberta a programadores, permite completar aforo a público en xeral. Por iso, igual que acontece con Cineuropa, hai numerosas colas para poder asistir ás entradas. O outro condicionante ten que ver co teatro público do paÃs, o promovido polo goberno na Rede de Teatros e Auditorios como as representacións do Centro Dramático Galego. Unhas funcións que se acollen aos sistemas de descontos para estudantes e xubilados que supoñen unha redución no prezo de ata o 50% que abarate o seu custe.
A isto se engaden promocións como as que ofrece o web "Atrápalo" que, na categorÃa de espectáculos, ofrece descontos de ata o 60% en determinadas salas galegas. Por exemplo, a través deste web pódense comprar entradas para asistir aos programas Sala Yago (antes de desaparecer a Sala Galán tamén figuraba nas súas ofertas) cun desconto do 60%. Unha oferta nada desprezable.
As librarÃas
No dÃa do libro (23 de abril) ou na semana do DÃa das Letras Galegas que as librarÃas ofrecen descontos do 10% en libros de lectura son as únicas ofertas que existen neste sector con carácter estacional. Ao seu lado, existen algunhas librarÃas que ofrecen descontos aos posuidores de determinados clubes (seguros médicos, tarxetas de fidelización de grandes superficies comerciais...) que achegan mÃnimos descontos. Iso si, tamén é certo que os centros comerciais, de cando en cando, achegan ofertas en libros e demais produtos culturais, pero que nunca sobrepasan un desconto do 20%. En todo caso, as edicións de peto seguen a ser a forma máis económica de poder achegarse á literatura, aÃnda que renunciando ao tipos de letra máis grandes e á calidade do papel.
Nun momento no que asistimos imparables a unha cultura dos descontos, da posibilidade de adquirir e consumir a prezo máis baixo en determinadas épocas do ano, ollamos cara a cultura. Relacionado con todo isto, hai escasas semanas un estudo da Federación de Consumidores en Acción (Facua) aseguraba que A Coruña estaba entre as cidades do Estado coas entradas de cine máis caras. Tendo en conta que o cine é un dos indicadores que marcan a vida cultural dun paÃs, quixemos ver se existe unha forma de ter unha vida culturalmente saudable sen que iso manque os nosos petos.
Os museos: prácticas culturais a baixo custe
Noutra ocasión vimos como os museos, os templos da cultura, teñen polÃticas de prezos dirixidas en función de distintos tipos de público. Nalgúns hai dÃas de balde, outros cobran por entrar pero en xeral todos ofertan descontos atendendo á idade ou a se a visita se fai en grupo. Os museos son os lugares nos que se acostuma a facer prezos reducidos para públicos especÃficos, aÃnda que tamén os hai, como o CGAG ou o Museo do Pobo, que abren de xeito gratuÃto as súas portas. Son un exemplo clarividente de que polÃticas axeitadas de prezo e cultura non son incompatibles.
Entradas de pelÃcula
A totalidade dos cines do paÃs teñen un “dÃa do espectador”. Un dÃa entre luns e xoves no que os usuarios poden adquirir as súas entradas a un prezo máis reducido do habitual. Canda a este dÃa, os posuidores de determinadas tarxetas (carné xove, carné máis ou algunha de fidelización do complexo cinematográfico como a "Cinesacard") permiten que de luns a venres tamén se obteña algún tipo de desconto. Paralelamente, hai concellos como o de Vigo, que están a desenvolver polÃticas culturais dirixidas a segmentos concretos da poboación. Isto tradúcese en anuncios como os feitos públicos a semana pasada pola súa alcaldesa, quen se aseguraba que os xubilados poderán asistir ao cine nesta cidade pagando unha entrada dun euro. Tendo en conta que o prezo medio da entrada en España é de 5.05 euros, pódese comprender que a xente agarde ata o dÃa do espectador para ir ao cine ou mesmo que se desprace para poder velas noutras localidades.
Pero existe outra forma de ver cine a baixo prezo que é nos festivais e mostras de cine que son abondosas pola nosa xeografÃa. En novembro a través dos festivais de cine de Santiago e de Ourense, Cineuropa e o Festival de Cine Independente, respectivamente, que teñen un custe de dous euros. Ademais, entidades como a Fundación Caixa Galicia programa de xeito periódico ciclos de cine (o último, analiza as relacións "Cine e literatura") que permite ver filmes como "O carteiro de Neruda" ou "A idade da inocencia" de xeito completamente gratuÃto. Ademais, de cando en cando algúns concellos (sobre todo os da costa) promoven proxecións de cine na rúa para animar as noites de verán.
O teatro: un mundo aparte
É no teatro onde existe unha maior desigualdade no prezo das entradas. Por poñer un exemplo hai uns meses representouse en diferentes localidades de Galicia a obra “Tres versións da vida”, unha comedia de Yasmina Reza, que estivo dirixida por Natalia Menéndez. Protagonizada por actores coñecidos polos seus traballos en televisión, como José Luis Gil (o “señor Cuesta”, da serie “Aquà no hay quien viva”); JoaquÃn Climent, (“Pascual”, na serie “El Comisario”), Carmen Balagué (“Nieves”, en “Aquà no hay quien viva”) ou Silvia Marsó gozou de prezos ben diferentes. As entradas para o espectáculo contaron 6 euros en LalÃn mentres que en Ferrol ou Vigo as entradas oscilaron entre os 10 e os 15 euros. Por iso non é raro ver grupos de amigos que se desprazan a localidades máis pequenas para asistir a representacións para poder velo a un prezo máis accesible.
Danse dous condicionantes a maiores. Dunha banda que, ao igual que vimos no caso do cinema, existen feiras de teatro que aproveita moita xente para poder ver obras teatrais a baixo prezo (dun a tres euros). É o caso da “Feira de Teatro” que se celebra anualmente en Santiago e que, malia estar aberta a programadores, permite completar aforo a público en xeral. Por iso, igual que acontece con Cineuropa, hai numerosas colas para poder asistir ás entradas. O outro condicionante ten que ver co teatro público do paÃs, o promovido polo goberno na Rede de Teatros e Auditorios como as representacións do Centro Dramático Galego. Unhas funcións que se acollen aos sistemas de descontos para estudantes e xubilados que supoñen unha redución no prezo de ata o 50% que abarate o seu custe.
A isto se engaden promocións como as que ofrece o web "Atrápalo" que, na categorÃa de espectáculos, ofrece descontos de ata o 60% en determinadas salas galegas. Por exemplo, a través deste web pódense comprar entradas para asistir aos programas Sala Yago (antes de desaparecer a Sala Galán tamén figuraba nas súas ofertas) cun desconto do 60%. Unha oferta nada desprezable.
As librarÃas
No dÃa do libro (23 de abril) ou na semana do DÃa das Letras Galegas que as librarÃas ofrecen descontos do 10% en libros de lectura son as únicas ofertas que existen neste sector con carácter estacional. Ao seu lado, existen algunhas librarÃas que ofrecen descontos aos posuidores de determinados clubes (seguros médicos, tarxetas de fidelización de grandes superficies comerciais...) que achegan mÃnimos descontos. Iso si, tamén é certo que os centros comerciais, de cando en cando, achegan ofertas en libros e demais produtos culturais, pero que nunca sobrepasan un desconto do 20%. En todo caso, as edicións de peto seguen a ser a forma máis económica de poder achegarse á literatura, aÃnda que renunciando ao tipos de letra máis grandes e á calidade do papel.
