Uns por lecer, outros por prescripción facultativa, outros por puro placer, pero preto de 75.000 persoas estiveron durante a temporada pasada nun balneario. O turismo termal está de moda e algo que ver en todo este fenómeno ten que Galicia conta cunha calidade de auga minero-medicinal excelente. É a auga que non se bebe.
A auga é aos balnearios o que o sangue ao corpo, por iso sen unha boa calidade de auga, non poderÃamos falar desta alternativa medicinal que se está a erguer como un reclamo turÃstico. Desde 1980, Galicia conta con instalacións hoteleiras nos que os adiñeirados e os doentes pasaban algunhas estadÃas para "tomar as augas". No entanto, o ritmo de vida da sociedade actual, o estrés, a rutina e a popularización de novas formas turÃsticas converten a oferta termal que duplicou o número de usuarios nos últimos cinco anos.
A oferta termal
AÃnda que poida parecer igual, o balneario, a talasoterapia e o spa non son a mesma cousa, polo que os tratamentos e as terapias de cada instalación, asà como as correspondentes vantaxes son diferentes.
Para ser balneario precÃsanse tres requisitos: que teñan augas declaradas como mineromedicinales, que o persoal do centro sexan profesionais sanitarios e que conte cunhas instalacións adecuadas. En Galicia hai vinte instalacións catalogadas como balnearios, que están representados pola Asociación Galega de Propiedade Balnearia, que leva traballando desde 1985 en que os centros cumpran a normativa vixente e en realizar viaxes a paÃses con tradición termal para coñecer a súa oferta.
Se no lugar de empregar augas mineromedicinais se utiliza auga do mar, asà como as algas, a lama ou calquera produto extraÃdo do mar, o método empregado é a talasoterapia (do grego "thalasso" que significa mar e de "therapeia" que significa terapia). Un tratamento totalmente natural que recolle a auga a un quilómetro da beira do mar, que logo se depura e esteriliza para garantir a ausencia de axentes patóxenos. Vigo, A Toxa e A Coruña son as tres poboacións nas que se pode encontrar esta oferta termal.
E por último, a medio camiño entre as necesidade de relaxarse e do auxe da estética fixeron o desenvolvemento do SPA (do latÃn "Saluten per aqua"), no que non empregan augas minerais, senón que é auga da billa á que se lle engaden aditivos para aumentar os seus efectos relaxantes ou estéticos. Ao non precisar dun tipo de auga especÃfico (mineral ou salina) é o tipo de estabelecemento ideal para situarse nas grandes cidades, e que está a sufrir un auxe nos últimos tempos.
Cuantificar o termalismo
En total en Galicia hai hoxe en dÃa 2417 prazas hostaleiras que atenderon no último exercicio (o relativo a 2003) a unhas 75.000 persoas. A Direción Xeral de Turismo analizou o tipo de turista que frecuenta estas instalacións, deducindo que maioritariamente (un 52% ) é galego, seguido dos que veñen de Madrid (11%), Castela León (9%), Asturias (6.5%) e Cataluña (6%).
Desde que en 1996 se iniciou o seguimento dos usuarios dos estabelecementos termais experimenta a porcentaxe de turistas que acoden por lecer e non por tratar ningunha afección (ben locomotora ben respiratoria), asà como diminúe a media de idade dos visitantes, que acostuman a pasar unha estadÃa de oito dÃas e onde a balneación (a inmersión do corpo na auga) é a técnica máis demandada.
Un negocio saudábel
Os 75.000 visitantes que frecuentaron unha instalación termal supuxeron un beneficio á nosa economÃa de máis de 54 millóns de euros, segundo facilita a Asociación galega da propiedade Balnearia. E os datos non só quedan aÃ, senón que desde o ano 2.000 a mesma asociación garante que se empregaron a máis de 600 persoas, que da un total de 1.100 empregos directos e 4.000 indirectos.
Tanto é asÃ, que o negocio termal implica directamente a tres consellarÃas: Industria, Cultura e Sanidade, entre as que elaboraron unha lexislación balnearia que é a máis completa e estrita do estado español. É que, como a propia asociación acostuma a dicir "a diferenza está na auga".
A auga é aos balnearios o que o sangue ao corpo, por iso sen unha boa calidade de auga, non poderÃamos falar desta alternativa medicinal que se está a erguer como un reclamo turÃstico. Desde 1980, Galicia conta con instalacións hoteleiras nos que os adiñeirados e os doentes pasaban algunhas estadÃas para "tomar as augas". No entanto, o ritmo de vida da sociedade actual, o estrés, a rutina e a popularización de novas formas turÃsticas converten a oferta termal que duplicou o número de usuarios nos últimos cinco anos.
A oferta termal
AÃnda que poida parecer igual, o balneario, a talasoterapia e o spa non son a mesma cousa, polo que os tratamentos e as terapias de cada instalación, asà como as correspondentes vantaxes son diferentes.
Para ser balneario precÃsanse tres requisitos: que teñan augas declaradas como mineromedicinales, que o persoal do centro sexan profesionais sanitarios e que conte cunhas instalacións adecuadas. En Galicia hai vinte instalacións catalogadas como balnearios, que están representados pola Asociación Galega de Propiedade Balnearia, que leva traballando desde 1985 en que os centros cumpran a normativa vixente e en realizar viaxes a paÃses con tradición termal para coñecer a súa oferta.
Se no lugar de empregar augas mineromedicinais se utiliza auga do mar, asà como as algas, a lama ou calquera produto extraÃdo do mar, o método empregado é a talasoterapia (do grego "thalasso" que significa mar e de "therapeia" que significa terapia). Un tratamento totalmente natural que recolle a auga a un quilómetro da beira do mar, que logo se depura e esteriliza para garantir a ausencia de axentes patóxenos. Vigo, A Toxa e A Coruña son as tres poboacións nas que se pode encontrar esta oferta termal.
E por último, a medio camiño entre as necesidade de relaxarse e do auxe da estética fixeron o desenvolvemento do SPA (do latÃn "Saluten per aqua"), no que non empregan augas minerais, senón que é auga da billa á que se lle engaden aditivos para aumentar os seus efectos relaxantes ou estéticos. Ao non precisar dun tipo de auga especÃfico (mineral ou salina) é o tipo de estabelecemento ideal para situarse nas grandes cidades, e que está a sufrir un auxe nos últimos tempos.
Cuantificar o termalismo
En total en Galicia hai hoxe en dÃa 2417 prazas hostaleiras que atenderon no último exercicio (o relativo a 2003) a unhas 75.000 persoas. A Direción Xeral de Turismo analizou o tipo de turista que frecuenta estas instalacións, deducindo que maioritariamente (un 52% ) é galego, seguido dos que veñen de Madrid (11%), Castela León (9%), Asturias (6.5%) e Cataluña (6%).
Desde que en 1996 se iniciou o seguimento dos usuarios dos estabelecementos termais experimenta a porcentaxe de turistas que acoden por lecer e non por tratar ningunha afección (ben locomotora ben respiratoria), asà como diminúe a media de idade dos visitantes, que acostuman a pasar unha estadÃa de oito dÃas e onde a balneación (a inmersión do corpo na auga) é a técnica máis demandada.
Un negocio saudábel
Os 75.000 visitantes que frecuentaron unha instalación termal supuxeron un beneficio á nosa economÃa de máis de 54 millóns de euros, segundo facilita a Asociación galega da propiedade Balnearia. E os datos non só quedan aÃ, senón que desde o ano 2.000 a mesma asociación garante que se empregaron a máis de 600 persoas, que da un total de 1.100 empregos directos e 4.000 indirectos.
Tanto é asÃ, que o negocio termal implica directamente a tres consellarÃas: Industria, Cultura e Sanidade, entre as que elaboraron unha lexislación balnearia que é a máis completa e estrita do estado español. É que, como a propia asociación acostuma a dicir "a diferenza está na auga".
