Un pouco máis curta do habitual "Anxos... de garda" apórtanos uns parágrafos cos que gozar do pracer da literatura e que tamén poden facernos reflexionar sobre as cousas cotiáns ao noso redor nas que non reparamos e que fan parte do noso mundo. Pasando dun dia ao seguinte, como unha chama pasa dunha candea a outra, Anxos Sumai traza coa súa literatura unha liña que vai de Catoira até o infinito. En non fai falla ir tan lonxe para alcanzar as respostas ao encrucillado de Paulino Novo. Un pasatempo entretido para o tempo de lecer.