Cinco horas non é moito para recrear todo un mundo de tradicións vencelladas á festa, pero pode ser un bo comezo. A música de Leílía e de Treixadura, os monicreques de Tanxarina e os contos de Quico Cadaval unen as súas forzas nun proxecto que quere achegar ás cidades e ás vilas galegas unha proposta de festa diferente, un espectáculo no que as diferentes variedade da nosa música tradicional actúan coma eixe e se mesturan con outras manifestacións artísticas.
Cae a tarde. Un pasarrúas de gaiteiros percorre a vila. Na praza, un grupo de danza tradicional bótalle unhas pezas. De alí a unha hora comeza nun escenario achegado a actuación dos monicreques de Tanxarina. En caendo a noite Quico Cadaval presenta no escenario principal o Orfeón Treixadura, que amosa o xeito tradicional de canto masculino. De novo sube Cadaval ao escenario, desta volta para contar algunhas das súas historias e ségueno as cantareiras de Leilía, que presentan os temas do seu último disco, Madama. Máis contos de Quico para o descanso, e soben ao palco os gaiteiros de Treixadura, que presentan tamén o seu último traballo, Unha noite non é nada. No remate do concerto todos os músicos participantes coinciden no escenario e mesturan os seus sons. Semella o programa dunha festa coma tantas que se organizan nas vilas do país, e na que a química entre as formacións participantes permite que colaboren sobre o escenario. Sen embargo, trátase dunha descrición de Son de Aquí, un completo espectáculo que os membros de Leilía e de Treixadura botan a andar este ano e que está dispoñibel para quen o queira contratar.
A orixe da festa
Un pouco ocorréusenos polo que che van pedindo cando ofreces o grupo nos concellos, sinala Felisa Segade, de Leilía. buscabamos xeito de aglutinar varias partes das nosas manifestacións musicais, e un día falando con Treixadura saíu isto. O feito de que a converxencia se dese con este grupo de gaiteiros non é casual xa que as dúas formacións coincidían a miúdo en concertos e actos culturais polo país adiante. O producto é un completo programa de actos artellados arredor da nosa tradición musical que cubren cinco horas de actividades e están pensados para ocupar unha tarde-noite de calquera vila do país.
Para todos os públicos
O que pretendemos tamén é que Son de aquí abarque todos os públicos, apunta Felisa. Non queremos que sexa unha tarde programada para certo tipo de idade. Pensando como completar o espectáculo, contactouse con Títeres Tanxarina, que achega unha actuación dirixida aos máis pequenos, e no mesmo sentido, recorreuse a un contacontos tan coñecido como é Quico Cadaval. O Orfeón Treixadura, creado polo grupo homónimo con ocasión do seu último disco, aproveitouse para dar unha maior variedade ao evento. A música tradicional pura éntralle mellor á xente maior, a danza é para calquera idade de público, ao igual que o de Quico Cadaval, sinala Felisa. Ademais, Son de aquí será diferente en cada lugar no que se represente. O pasarrúas e a danza tradicional que inician o espectáculo quedarán a cargo dos grupos locais que se dedican a estes campos en cada localidade.
Máis e máis barato
Ao final até cincuenta persoas se xuntan nos escenarios do espectáculo. O que se necesita a nivel de infraestructura é un escenario amplo porque Treixadura e Leilía actúan no mesmo sinala Felisa. Aínda que iso podería botar para atrás aos concellos a hora de contratar o espectáculo, xa que o escenario corre por conta do cliente, os organizadores téñeno claro: Se vas collendo os grupos por separado sae máis caro que se os colles en conxunto, e ademais todo o mundo arrima o ombreiro. O caché dos grupos é inferior ao habitual, pareceunos un proxecto interesante e colaboramos todo o que podemos, lembran desde Leilía. Deste xeito, contar co espectáculo completo quédalle aos interesados nuns doce mil euros. Ademais, os grupos achegan tamén todo o material de iluminación e de son e pódese negociar a duración final dos números por se semella longa de máis.
Estrea e futuro
O oito de maio en Sigüeiro celebrarase o primeiro Son de Aquí. O proxecto continúa a darse a coñecer por concellos e diferentes institucións coa intención de levar esta festa por todo o país ao longo do verán. Dependendo de como saia, os grupos que o puxeron en marcha non descartan repetir ou mesmo ampliar a experiencia con máis actividades para vindeiras temporadas. Hai que ir coas cousas paso a paso, a ver como sae isto e despois unhas cousas levan a outras, apunta cautamente Felisa. De calquera xeito, queda cando menos a iniciativa pioneira destes músicos ao crear e xestionar pola súa conta e risco un espectáculo global sen depender de programacións oficiais.
Cae a tarde. Un pasarrúas de gaiteiros percorre a vila. Na praza, un grupo de danza tradicional bótalle unhas pezas. De alí a unha hora comeza nun escenario achegado a actuación dos monicreques de Tanxarina. En caendo a noite Quico Cadaval presenta no escenario principal o Orfeón Treixadura, que amosa o xeito tradicional de canto masculino. De novo sube Cadaval ao escenario, desta volta para contar algunhas das súas historias e ségueno as cantareiras de Leilía, que presentan os temas do seu último disco, Madama. Máis contos de Quico para o descanso, e soben ao palco os gaiteiros de Treixadura, que presentan tamén o seu último traballo, Unha noite non é nada. No remate do concerto todos os músicos participantes coinciden no escenario e mesturan os seus sons. Semella o programa dunha festa coma tantas que se organizan nas vilas do país, e na que a química entre as formacións participantes permite que colaboren sobre o escenario. Sen embargo, trátase dunha descrición de Son de Aquí, un completo espectáculo que os membros de Leilía e de Treixadura botan a andar este ano e que está dispoñibel para quen o queira contratar.
A orixe da festa
Un pouco ocorréusenos polo que che van pedindo cando ofreces o grupo nos concellos, sinala Felisa Segade, de Leilía. buscabamos xeito de aglutinar varias partes das nosas manifestacións musicais, e un día falando con Treixadura saíu isto. O feito de que a converxencia se dese con este grupo de gaiteiros non é casual xa que as dúas formacións coincidían a miúdo en concertos e actos culturais polo país adiante. O producto é un completo programa de actos artellados arredor da nosa tradición musical que cubren cinco horas de actividades e están pensados para ocupar unha tarde-noite de calquera vila do país.
Para todos os públicos
O que pretendemos tamén é que Son de aquí abarque todos os públicos, apunta Felisa. Non queremos que sexa unha tarde programada para certo tipo de idade. Pensando como completar o espectáculo, contactouse con Títeres Tanxarina, que achega unha actuación dirixida aos máis pequenos, e no mesmo sentido, recorreuse a un contacontos tan coñecido como é Quico Cadaval. O Orfeón Treixadura, creado polo grupo homónimo con ocasión do seu último disco, aproveitouse para dar unha maior variedade ao evento. A música tradicional pura éntralle mellor á xente maior, a danza é para calquera idade de público, ao igual que o de Quico Cadaval, sinala Felisa. Ademais, Son de aquí será diferente en cada lugar no que se represente. O pasarrúas e a danza tradicional que inician o espectáculo quedarán a cargo dos grupos locais que se dedican a estes campos en cada localidade.
Máis e máis barato
Ao final até cincuenta persoas se xuntan nos escenarios do espectáculo. O que se necesita a nivel de infraestructura é un escenario amplo porque Treixadura e Leilía actúan no mesmo sinala Felisa. Aínda que iso podería botar para atrás aos concellos a hora de contratar o espectáculo, xa que o escenario corre por conta do cliente, os organizadores téñeno claro: Se vas collendo os grupos por separado sae máis caro que se os colles en conxunto, e ademais todo o mundo arrima o ombreiro. O caché dos grupos é inferior ao habitual, pareceunos un proxecto interesante e colaboramos todo o que podemos, lembran desde Leilía. Deste xeito, contar co espectáculo completo quédalle aos interesados nuns doce mil euros. Ademais, os grupos achegan tamén todo o material de iluminación e de son e pódese negociar a duración final dos números por se semella longa de máis.
Estrea e futuro
O oito de maio en Sigüeiro celebrarase o primeiro Son de Aquí. O proxecto continúa a darse a coñecer por concellos e diferentes institucións coa intención de levar esta festa por todo o país ao longo do verán. Dependendo de como saia, os grupos que o puxeron en marcha non descartan repetir ou mesmo ampliar a experiencia con máis actividades para vindeiras temporadas. Hai que ir coas cousas paso a paso, a ver como sae isto e despois unhas cousas levan a outras, apunta cautamente Felisa. De calquera xeito, queda cando menos a iniciativa pioneira destes músicos ao crear e xestionar pola súa conta e risco un espectáculo global sen depender de programacións oficiais.
