O pintor asturiano Dionisio Fierros acudiu a Galicia desde Madrid en 1855 para atender os encargos de retratos da burguesÃa galega, pero en realidade tiña un propósito artÃstico máis ambicioso: representar por primeira vez, en grandes óleos, os costumes de Galicia. Con el nacerÃa a pintura costumista, na que se representa o pobo galego nos escenarios habituais destas pinturas: romarÃas, capelas, fontes, festas. Os cadros de Fierros destacaron pola dignidade e empatÃa coa que transmitÃa a imaxe dos retratados. Co gallo das celebracións do DÃa das Letras, o antigo catedrático da USC Francisco DÃaz-Fierros publicou un artigo no web da Academia no que presenta un bo bosquexo dun cadro hoxe en paradoiro descoñecido:
De ruada. Nel obsérvase a tres persoas cantando, dúas rapazas e un home. Unha das rapazas leva a man á orella para facer campá, na tÃpica actitude de alguén que canta. DÃaz Fierros pregúntase: "é a primeira representación gráfica dunhas cantareiras?". O certo é que ata ese momento era máis frecuente a representación do que se coñecÃan como 'tipos populares' en actitude de baile ou simplemente como maniquÃes das vestimentas tÃpicas.
