Canuto Berea foino todo na Coruña: músico, ensinante de música a mozas chamadas Emilio Pardo Bazán, empresario de éxito con tendas nas outras cidades galegas, editor de partituras, concelleiro, activista cultural e mesmo alcalde. Unha entrada no Álbum de Galicia redactada por Lorena López Cobas indaga nas moi pouco coñecidas relacións entre a creación artística e o negocio musical na Galicia de finais do século XIX, nun momento no que coma o resto das artes, a música achégase á filosofía do rexionalismo e da procura dunha identidade propia para a música galega. A partir duns inicios centrados na composición e interpretación musicais, que permiten coñecer "a plena adecuación ao consumo 'á carta' das necesidades dos salóns burgueses', Canuto Berea comezou en 1866 a súa etapa de madurez no que destacou a intensidade do seu desempeño profesional. Desde o seu "almacén de música", o maior establecemento de Galicia en instrumentos e partituras, con sucursais en Santiago e Vigo, ata a súa participación nos consellos de administración da Cámara de Comercio, o Banco de España ou a Caixa de Aforros. Para facernos a idea da envergadura do seu negocio, chegou a dispoñer en catálogo entre 30.000 e 40.000 partituras, e exerceu de mediador entre os compositores galegos e os editores musicais, ou entre os propietarios das composicións e os intérpretes en Galicia. Na súa actividade política como alcalde, Verea prestou atención aos esquipmentos culturais da cidade.