O pintor e gravador Albino Fernandez naceu en Cuba, fillo de galegos da provincia de Lugo que aos oito anos, en 1929, o trouxeron de volta a Galiza, en concreto para aldea paterna de San Pedro de Viana (Chantada). A seguir, os pais emigraran Arxentina para despois, en 1932, facer chegar o menino Albino a Bos Aires, reuníndose a familia. Segundo explican os comisarios da mostra, a formación artística de Albino Fernández vai facerse nun contexto cultural porteño marcado a grandes trazos por dúas tendencias plásticas, por dúas maneiras de entender a acción artística desde a contemporaneidade: unha, a dunha modernidade avanzada, e a outra, a da vangarda abstracta. Todo este labor plástico hai que poñelo en relación co traballo docente, xa que despois da experiencia de Tucumán, será profesor en Buenos Aires na Escuela de Artes Gráficas, na Escuela Nacional de Bellas Artes e no Instituto Argentino de Artes Gráficas. No entanto, o máis destacado será o seu papel na creación do Club de la Estampa en 1965 unha iniciativa excepcional que reuníu aos principais gravadores arxentinos para favorecer a creación de coleccións de obra gráfica para un publico amplo.
