A distribución dos lingotes de ouro e prata na antiga Gallaecia revela a presión do Imperio romano sobre os lÃmites do noroeste peninsular durante o conflito que levou á conquista e anexión do territorio. A partir da análise de 40 exemplares localizados de xeito casual ou en castros de Galicia e o norte de Portugal, os arqueólogos do CSIC Xosé Lois Armada, do Instituto de Ciencias do Patrimonio de Santiago e Óscar GarcÃa Vuelta, do Instituto de Historia, decatáronse de que estes lingotes estaban distribuÃdos en dúas zonas moi diferenciadas dentro do Noroeste. Os achados acaban de ser publicados na revista internacional Archaeological and Anthropological Sciences.
Na área meridional, no norte de Portugal e sur de Galicia, localÃzanse máis lingotes de prata. Porén, na zona septentrional, o peso de lingotes con ouro, prata e cobre é moi superior. Para os arqueólogos, isto é a mostra dun comportamento cultural distinto relacionado coa presión exercida na zona de conflito fronteiriza coas áreas dominadas xa polo Imperio. "A área meridional estivo máis sometida ao control e influencia de Roma, sufrindo as incursións das súas tropas a partir do último tercio do século II a.C. Iso puido ter estimulado o fluxo de metal entre ambas partes, a circulación de prata nas zonas de conflito e unha transición máis prolongada entre as formas premonetais de intercambio a unha economÃa monetizada". Pola contra, a zona septentrional da Gallaecia mantÃvose a distancia destes contactos e presións e a cantidade de prata recuperada é moito menor. "MantÃvose máis distanciada desas influencias e existÃa un maior peso das tradicións locais", sinalaron.
Lingotes de prata (triángulo negro) e ouro con aleacións (triángulos amarelos). Fonte: Armada & GarcÃa Vuelta, 2021.
A composición de metais preciosos nas xoias foi variando ao longo do tempo. Nos primeiros séculos da Idade do Ferro a ouriverÃa estaba producida en gran medida con ouro, pero isto foi cambiando. Durante as fases finais da cultura castrexa, a coincidir coa conquista romana (137-19 a.C.), os investigadores apreciaron que a presenza da prata no interior destas xoias é moito maior. Os ourives castrexos dábanlle aparencia de ouro usando técnicas de dourado superficial. "O reciclado desas xoias si poderÃa dar lugar a composicións como as que atopamos nos lingotes", sinalan os arqueólogos. Hai que ter en conta que no actual territorio galego a prata obtida a partir da mineirÃa -posiblemente o bateo no leito dos rÃos- é moi reducida. De aà que Armada e GarcÃa Vuelta consideran que moita desa prata puido ser importada vinculada a estes procesos de presión e cambio.
Na área meridional, no norte de Portugal e sur de Galicia, localÃzanse máis lingotes de prata. Porén, na zona septentrional, o peso de lingotes con ouro, prata e cobre é moi superior. Para os arqueólogos, isto é a mostra dun comportamento cultural distinto relacionado coa presión exercida na zona de conflito fronteiriza coas áreas dominadas xa polo Imperio. "A área meridional estivo máis sometida ao control e influencia de Roma, sufrindo as incursións das súas tropas a partir do último tercio do século II a.C. Iso puido ter estimulado o fluxo de metal entre ambas partes, a circulación de prata nas zonas de conflito e unha transición máis prolongada entre as formas premonetais de intercambio a unha economÃa monetizada". Pola contra, a zona septentrional da Gallaecia mantÃvose a distancia destes contactos e presións e a cantidade de prata recuperada é moito menor. "MantÃvose máis distanciada desas influencias e existÃa un maior peso das tradicións locais", sinalaron.
Lingotes de prata (triángulo negro) e ouro con aleacións (triángulos amarelos). Fonte: Armada & GarcÃa Vuelta, 2021.
A composición de metais preciosos nas xoias foi variando ao longo do tempo. Nos primeiros séculos da Idade do Ferro a ouriverÃa estaba producida en gran medida con ouro, pero isto foi cambiando. Durante as fases finais da cultura castrexa, a coincidir coa conquista romana (137-19 a.C.), os investigadores apreciaron que a presenza da prata no interior destas xoias é moito maior. Os ourives castrexos dábanlle aparencia de ouro usando técnicas de dourado superficial. "O reciclado desas xoias si poderÃa dar lugar a composicións como as que atopamos nos lingotes", sinalan os arqueólogos. Hai que ter en conta que no actual territorio galego a prata obtida a partir da mineirÃa -posiblemente o bateo no leito dos rÃos- é moi reducida. De aà que Armada e GarcÃa Vuelta consideran que moita desa prata puido ser importada vinculada a estes procesos de presión e cambio.