¿Onde podo ir se quero mercar teatro? Pois, como para tantas outras cousas, para mercar teatro en Galicia hai que ir á feira. AÃnda que non ten romarÃa nin poxas, a Feira de Teatro de Galicia celébrase desde hai xa once anos en Compostela, concentrando nunha semana un auténtico maratón escénico no que as principais compañÃas do paÃs tentan darlles saÃda ás súas produccións.
A Feira de Teatro de Galicia, organizada polo Instituto Galego de Artes Escénicas e Musicais, “é un mercado para ofertar productos e que os programadores os merquen, outra cousa é que se cumpran os obxectivos”, sinala Rubén GarcÃa, director do encontro. Máis de cen programadores de todo o Estado achéganse estes dÃas á capital galega para coñecer as propostas que xorden do noso paÃs. “Hai programadores de toda a rede galega e de varias comunidades autónomas, e tamén distribuidores, que é o que máis interesa” sinala GarcÃa. Os distribuidores “collen un espectáculo e fanlles xiras e búscanlles actuacións, é como se fosen representantes para a compañÃa”, mentres os programadores buscan actuacións concretas para os espacios de que se encargan. “No caso dos programadores galegos, practicamente todos están na Rede Galega de Teatros. Eles agora veñen á feira, ven os vintenove espectáculos que hai con base niso fan a programación do semestre e ao mellor mesmo do 2004”. Desde fóra veñen fundamentalmente distribuidores, sen que o idioma sexa un problema para eles, aÃnda que “a algúns cústalles porque se fosen espectáculos curtos non terÃan problema, pero son moitos espectáculos, aÃnda que ao segundo dÃa ou ao terceiro xa lle van collendo o punto”. De calquera xeito, cada ano son máis as compañÃas que conseguen contratos a partir deste encontro, e saen con xiras máis fortes, “aÃnda que non tanto como quixeramos”, sinala o director. Como exemplo poderiamos sinalar que hai xa tres edicións houbo seis grupos que saÃron do evento con contratos asinados, sen contar todos os contactos que se fixeron a posteriori.
Ver
Ademais dos programadores, a feira tamén conta coa participación dun nutrido público que pode coñecer en poucos dÃas unha representación exhaustiva da escena galega do último ano. “En canto a público podemos falar de ata sete mil espectadores, hai espectáculos en que temos que pór o cartel de ‘non hai entradas’”, sinala Rubén. E non se pode esquecer a excelente ocasión que supón este encontro para permitirlle á xente do mundo do teatro entrar en contacto co traballo dos seus colegas. Os espectadores desta XI Edición poderán ver moitas estreas recentes e nalgunhas ocasións o final dunha xira. Na súa maiorÃa, este ano os nosos grupos teatrais optaron por obras escritas ou adaptadas por autores galegos contemporáneos. AÃnda que noutros anos o evento acollÃa estreas absolutas, “agora as compañÃas prefiren estrear antes, para non sumarlle á tensión da estrea a de estar a actuar diante dos programadores”.
Datos de once
O seis escenarios composteláns habituais (o do Salón Teatro, o do Teatro Principal, o da Sala Yago, o da Sala Galán, o da NASA e o da Aula Sociocultural de Caixa Galicia) acollerán entre o oito e o doce de abril nada menos que a representación de vinteoito obras de teatro. Outra obra máis percorrerá as rúas da cidade, a cargo da compañÃa Teatro Bruto, superando asà as trinta horas de programación en cinco dÃas, sen que se repita ningunha obra. Vintecinco das representacións estarán a cargo de compañÃas galegas, o que supón case a metade das compañÃas profesionais que existen no paÃs. Outras catro irán a cargo dun grupo de Madrid, un de Euskadi, un andaluz e outro de Arxentina. Haberá espectáculos de monicreques, un monólogo, comedias, musicais e obras para nenos. As funcións irán a razón de entre cinco e sete por dÃa, entre as once da mañá e a unha da madrugada. E todo aberto ao público xeral por só dous euros cada entrada.
Tendencias
Desta volta os organizadores prestaron unha especial atención aos espectáculos dirixidos aos máis pequenos, que contan con seis obras entre os que se inclúen, ademais de monicreques, unha montaxe de sombras chinesas e un espectáculo musical. “A min interésame moito o espectáculo infantil, polo que supón de ir gañando público. Ademais son dos espectáculos que teñen máis saÃda comercial, e este ano coincidiu que están a compañÃas de monicreques máis potentes deste paÃs” sinala o director do encontro. A representación foránea é desta volta superior á doutras edicións, segundo Rubén porque “cada ano tentamos que veña algunha compañÃa máis de fóra”. Tamén bate records a cantidade de obras programadas. “Este ano é a feira máis ampla de todas, interesábame moito que se coñecese o máis posible do que se está a facer aquÃ, desde teatro de rúa a monólogos, clásicos ou textos de autor. Por iso metÃn vintecatro compañÃas galegas”, sinala o director. A orientación comercial non exclúe, segundo el, a calidade das obras. “A comercialidade non a busco, hai espectáculos que non semellan moi comerciais e están presentes e véndense”.
Expectativas
Actualmente, a Feira galega “pode equipararse á de Palma del RÃo ou á de San Sebastián, aÃnda que cada unha está especializada en cousas diferentes. Pero é importante, senón non virÃan os programadores acó, ese é un bo indicativo”, apunta o director. Non é unha mala posición para un evento con moita menor tradición que outros dos doce que integran a Coordinadora de Feiras do Teatro Español. A mellora, máis que en cantidade de espectáculos programados, vese “fundamentalmente a nivel de calidade, o número de espectáculos aumentou pero moderadamente” desde que naceu a feira. Para o director do evento é o teatro galego o que mellora de nivel ano a ano. Sen embargo, e a pesar do incremento de contratación que se dá con cada edición deste evento, os grupos do paÃs “non poden vivir co que se lles contrata aquÃ, teñen que buscar a vida á parte da Rede Galega de Teatros e Auditorios por outros lugares”, lembra Rubén, e é que “hai máis de cincuenta compañÃas profesionais no paÃs. En Galicia malvÃvese do teatro”.
A Feira de Teatro de Galicia, organizada polo Instituto Galego de Artes Escénicas e Musicais, “é un mercado para ofertar productos e que os programadores os merquen, outra cousa é que se cumpran os obxectivos”, sinala Rubén GarcÃa, director do encontro. Máis de cen programadores de todo o Estado achéganse estes dÃas á capital galega para coñecer as propostas que xorden do noso paÃs. “Hai programadores de toda a rede galega e de varias comunidades autónomas, e tamén distribuidores, que é o que máis interesa” sinala GarcÃa. Os distribuidores “collen un espectáculo e fanlles xiras e búscanlles actuacións, é como se fosen representantes para a compañÃa”, mentres os programadores buscan actuacións concretas para os espacios de que se encargan. “No caso dos programadores galegos, practicamente todos están na Rede Galega de Teatros. Eles agora veñen á feira, ven os vintenove espectáculos que hai con base niso fan a programación do semestre e ao mellor mesmo do 2004”. Desde fóra veñen fundamentalmente distribuidores, sen que o idioma sexa un problema para eles, aÃnda que “a algúns cústalles porque se fosen espectáculos curtos non terÃan problema, pero son moitos espectáculos, aÃnda que ao segundo dÃa ou ao terceiro xa lle van collendo o punto”. De calquera xeito, cada ano son máis as compañÃas que conseguen contratos a partir deste encontro, e saen con xiras máis fortes, “aÃnda que non tanto como quixeramos”, sinala o director. Como exemplo poderiamos sinalar que hai xa tres edicións houbo seis grupos que saÃron do evento con contratos asinados, sen contar todos os contactos que se fixeron a posteriori.
Ver
Ademais dos programadores, a feira tamén conta coa participación dun nutrido público que pode coñecer en poucos dÃas unha representación exhaustiva da escena galega do último ano. “En canto a público podemos falar de ata sete mil espectadores, hai espectáculos en que temos que pór o cartel de ‘non hai entradas’”, sinala Rubén. E non se pode esquecer a excelente ocasión que supón este encontro para permitirlle á xente do mundo do teatro entrar en contacto co traballo dos seus colegas. Os espectadores desta XI Edición poderán ver moitas estreas recentes e nalgunhas ocasións o final dunha xira. Na súa maiorÃa, este ano os nosos grupos teatrais optaron por obras escritas ou adaptadas por autores galegos contemporáneos. AÃnda que noutros anos o evento acollÃa estreas absolutas, “agora as compañÃas prefiren estrear antes, para non sumarlle á tensión da estrea a de estar a actuar diante dos programadores”.
Datos de once
O seis escenarios composteláns habituais (o do Salón Teatro, o do Teatro Principal, o da Sala Yago, o da Sala Galán, o da NASA e o da Aula Sociocultural de Caixa Galicia) acollerán entre o oito e o doce de abril nada menos que a representación de vinteoito obras de teatro. Outra obra máis percorrerá as rúas da cidade, a cargo da compañÃa Teatro Bruto, superando asà as trinta horas de programación en cinco dÃas, sen que se repita ningunha obra. Vintecinco das representacións estarán a cargo de compañÃas galegas, o que supón case a metade das compañÃas profesionais que existen no paÃs. Outras catro irán a cargo dun grupo de Madrid, un de Euskadi, un andaluz e outro de Arxentina. Haberá espectáculos de monicreques, un monólogo, comedias, musicais e obras para nenos. As funcións irán a razón de entre cinco e sete por dÃa, entre as once da mañá e a unha da madrugada. E todo aberto ao público xeral por só dous euros cada entrada.
Tendencias
Desta volta os organizadores prestaron unha especial atención aos espectáculos dirixidos aos máis pequenos, que contan con seis obras entre os que se inclúen, ademais de monicreques, unha montaxe de sombras chinesas e un espectáculo musical. “A min interésame moito o espectáculo infantil, polo que supón de ir gañando público. Ademais son dos espectáculos que teñen máis saÃda comercial, e este ano coincidiu que están a compañÃas de monicreques máis potentes deste paÃs” sinala o director do encontro. A representación foránea é desta volta superior á doutras edicións, segundo Rubén porque “cada ano tentamos que veña algunha compañÃa máis de fóra”. Tamén bate records a cantidade de obras programadas. “Este ano é a feira máis ampla de todas, interesábame moito que se coñecese o máis posible do que se está a facer aquÃ, desde teatro de rúa a monólogos, clásicos ou textos de autor. Por iso metÃn vintecatro compañÃas galegas”, sinala o director. A orientación comercial non exclúe, segundo el, a calidade das obras. “A comercialidade non a busco, hai espectáculos que non semellan moi comerciais e están presentes e véndense”.
Expectativas
Actualmente, a Feira galega “pode equipararse á de Palma del RÃo ou á de San Sebastián, aÃnda que cada unha está especializada en cousas diferentes. Pero é importante, senón non virÃan os programadores acó, ese é un bo indicativo”, apunta o director. Non é unha mala posición para un evento con moita menor tradición que outros dos doce que integran a Coordinadora de Feiras do Teatro Español. A mellora, máis que en cantidade de espectáculos programados, vese “fundamentalmente a nivel de calidade, o número de espectáculos aumentou pero moderadamente” desde que naceu a feira. Para o director do evento é o teatro galego o que mellora de nivel ano a ano. Sen embargo, e a pesar do incremento de contratación que se dá con cada edición deste evento, os grupos do paÃs “non poden vivir co que se lles contrata aquÃ, teñen que buscar a vida á parte da Rede Galega de Teatros e Auditorios por outros lugares”, lembra Rubén, e é que “hai máis de cincuenta compañÃas profesionais no paÃs. En Galicia malvÃvese do teatro”.