Pulido: o legado da emoción

Afundación inaugurou a semana pasada no seu centro cultural de Vigo a mostra "Antón Pulido. Antolóxica", unha retrospectiva do pintor nado en Amoeiro en 1944. 35 pezas datadas entre 1969 e 2013 que evidencian as transformacións do seu autor ao longo da segunda metade do século XX.

Antón Pulido naceu en Bóveda de Amoeiro en 1944. Tras estudar no seminario de Ourense, foi en Barcelona onde entrou no mundo das Belas Artes, especializándose en intura e gravado. Inaugurou a súa primeira mostra en 1971, en Ourense, e posteriormente, nos anos finais dos setenta, editou tres cartafois de gravados: O home, O abraso, A espera.

A súa formación en Barcelona permitiría a Antón descubrir e desenvolver a súa técnicoa pictórica no ámbito das novas tendencias artísticas a nivel europeo. Unha vez que retorna á súa Galicia natal, Pulido comeza a atopar un camiño propio no que as emocións inzan a súa produción. Será o momento das kernesse, unha serie pictórica na que o artista tenta amosar a "mesta rede sentimental" da súa pintura, unha pintura na que o desacougo mestúrase coa ledicia, o impulso e a tranquilidade.

Grandes autores galegos
Desde Afundación sinala que a mostra de Pulido hai que comprendela dentro dunha serie de antolóxicas denominadas "Grandes artistas glagos". Estas antoloxías véñense realizando desde 1984. Ademáis, a exposición inclúe un catálogo da obra impreso cun ensaio incluído de Carlos L. Bernárdez.Deste xeito, realízase un coidado percorrido polos comezos figurativos e expresionistas da súa primeira etapa que van deixando paso, a medida que transcorren os anos, a unha abstracción que acaba por impregnar a completa produción de Pulido.

Esta exposición está inserida nunha serie de antolóxicas denominada «Grandes artistas galegos» e que vén organizando Afundación desde o ano 1984, chegando, con esta mostra, á quincuaxésimo sexta edición. Esta actividade está, ademais, complementada por un catálogo homónimo que conta coas achegas analíticas de Carlos L. Bernárdez arredor da obra dun dos artistas galegos con maior proxección internacional. Así mesmo, inclúese un extenso catálogo de obra que recolle as pezas cedidas polos prestatarios —institucións, particulares e mesmo o propio autor—. Tanto a exposición, como a análise tirada por Bernárdez, procuran unha liña argumental que manifeste as pretensións de Pulido en función do seu progreso vital e produtivo. Consta de 34 obras datadas entre os anos 1969 e 2013, constituíndo, por tanto, un excelente testemuño da evolución do artista. Deste xeito, realízase un coidado percorrido polos comezos figurativos e expresionistas da súa primeira etapa que van deixando paso, a medida que transcorren os anos, a unha abstracción que acaba por impregnar a completa produción de Pulido.