
Benito Xerome Feijoo naceu no Pereiro de Aguiar, lugar de Casdemiro, en 1676, e morreu en Oviedo en 1764. Foi unha figura clave da Primeira Ilustración, amigo de Martín Sarmiento e un intelectual singular no concerto da cultura, ata o punto que os propios monarcas españois recibírono, protexérono de ataques e tivérono en consideración. Foi o creador do ensaio en español.
As dúas principais obras de Feijoo son:
Teatro crítico universal (1726-1739)
A principal obra de Feijoo estaba estruturada en 118 discursos, nos que polemizaba sobre todo tipo de temas, aludindo especialmente á superstición e ao seu combate. O Teatro Crítico Universal está construido a partir da divulgación de todo tipo de achados científicos co obxectivo de eliminar a superstición e propagar o coñecemento. Feijoo escribe estas horas na súa madurez intelectual, a partir dos cincuenta anos. Esta obra foi moi polémica e discutida en España.
Pincha aquí para consultar as súas obras
Cartas Eruditas y curiosas. (1742-1760)
Unha continuación do Teatro Crítico Universal, trátase dunha espectacular recompilación de avances técnicos e conceptuais que se estaban a producir en Europa neses momentos, canda a revisión e propostas ao redor de feitos acaecidos que dan pé a que Feijoo explique, propoña e aclare cuestións de todos os ámbitos técnicos, científicos, sempre dentro da estrita ortodoxia católica.
Pincha aquí para consultar as súas obras



