Pop artesanal
Fon Román, máis coñecido pola súa participación na banda viguesa Los Piratas ponse á fronte de Pop artesanal, un documental que establece un paralelismo entre a súa forma de facer música e o modus operandi de creadores que lle deron unha volta á clásica artesanía. Román achégase a cinco artesas entre os que está Arturo Álvarez, un deseñador de lámpadas moi popular. Baixo o lema emotional light vende lámpadas feitas a man a clientes de varios países e Román encadrou esa forma de traballar coa súa propia idea da música. O documental financiouse con crowfunding a través dunha productora madrileña, Rodando Voy, a mesma que executou a longametraxe Tu voz entre otras mil sobre Antonio Vega. O documental presentouse no pasado Festival de Cans, A arte de traballar o vídeo de Luesma Vega, de Barcelona, (q eufixo as vaixelas de restaurantes como o desaparecido El Bulli ou El Celler de Can Roca), o obradoiro de estampación artesanal de Zaragoza, el Calotipo; a adega da Rioja alavesa Heredaz Ugarte e o taller de restauración de muebles e outros produtos vintage Casa das Musas en Burgos compón este documental que intercala imaxes de Román no programa de Radio 3 "La nube".
A lus do mundo. Redescubrindo ó poeta Díaz Castro
De caracter escolar está A lus do mundo. Redescubrindo ó poeta Díaz Castro , unha proposta que se presento una Real Academia Galega. Dirixido por Cristina de la Torre, de Pasen y Vean comunicación, é o resultado coordinó a los estudiantes durante un taller que se celebró en el IES de Guitiriz. La banda sonora de la cinta fue compuesta por la profesora de música del propio instituto, Sandra Tenreiro.
Los asistentes al acto pudieron disfrutar de esta melodía ayer, al mismo tiempo que se escuchó la que es probablemente la creación más célebre del poeta da Terra Chá, como se conoce a Díaz Castro. Música y palabra se unieron en una sola interpretación que tiene por objetivo exaltar la figura de este escritor. Y es que el año pasado se cumplieron cincuenta años de la publicación de Nimbos, el único libro que publicó en vida este autor poco conocido por el gran público, y fue esta efeméride lo que llevó a crear el documental.
A Chocolateira
O documental A Chocolateira é unha peza audiovisual realizada por Xosé Reigosa que versa sobre o único ferrocarril mineiro que existiu en Galicia, construído para levar o carbón que se extraía das minas de Villaodrid (actualmente A Pontenova), e levalo a Ribadeo, onde era cargado en barcos que o trasladaban a diversos lugares de Europa.
O traballo fai un percorrido ao longo do trazado entrevistando a 22 persoas que contan as súas experiencias en torno ao tren. O proxecto toma o seu nome do alcume popular co que se coñece este tren. O transporte entrou en funcionamento en abril de 1903 como transporte de mineral, e no ano 1905 habilítase tamén para viaxeiros e mercadorías, facendo de vía de comunicación ao longo de 34 quilómetros, catro estacións, dous apeadeiros, cinco pontes, e trece túneles, dos que a día de hoxe, practicamente, só quedan vestixios. O documental recolle o aspecto humano e a influencia na vida social e económica da zona que tivo este ferrocarril. A explotación mineira pechou as súas portas en 1932, pero o ferrocarril continuou activo ata 1964, chegando a ter ata cinco trens ao día.
chegando a haber ata cinco trens ao día, ata 1964, ano a partir do cal se comeza a desmantelar a vía, as máquinas e demais infraestruturas coma os fornos de Bousollo, que dos dous que había só queda un en pé, ou o túnel do Fornacho, totalmente destruído. Foi proxectado na sala da Deptuación de Lugo o 20 de xuño.
Cambia de papel
Cambia de Papel é un documental no que Luis Tosar mudou de bando da cámara para dirixir un proxecto sbra a forza transformador do ser humano. Da man da ONG, "Implicadas no desenvolvemento" trasladouse á Indica para impartir un obradoiro de teatro. Foi alí onde decidiu plasmar, en 11 historias, o traballo que a organizción realiza desde 2007. Son 35 minutos codirixidos polo propio actor, María Reimóndez ou a realizadora oriunda Kutti Revathi.
Portamérica ano cero
Alberto Baamonde e Alxendre Cancelo quixeron retratar en Portamérica ano cero, o nacemento dun festival nado no medio da crise. Un contexto nada propicio para un certame destas dimensións pero que soubo gañarse a confianza de público e patrocinadores. Organización, artistas e público, son os protagonistas dun encontro e así aparece recollido no marco deste proxecto qe ofrece unha visión moi persoal da fase de produción.
Despachos, técnicos montando e desmontando escenario, cámping ou como o público vai tomando posicións fan parte deste proxecto que combina as olladas dos directores coas dos asistentes que colaboran coa produción, achegando experiencia en primeir a persoa e enriquecendo o conxunto. O documental proxectouse como antesala da celebración da edición deste ano de Portamérica.
A viaxe do último afiador
Os afiadores de varios pobos do Macizo Central galego, en Ourense, deixaron casa e familia despois da Guerra Civil, empurrando centos de rodas de afiar ata o resto de Europa, América e Asia. Ese traballo fai que toda a provincia de Ourense se sinta moi identificada con ese oficio, algo que pretende retratar Aitor Rei na súa ópera prima A última viaxe do afiador.
Uns corenta afiadores de Ourense, máis os seus descendentes, fan parte deste proxecto que se rodou entre Ourense (no concello de San Xoán de Río, San Clodio (Ribas de Sil) en Lugo, en varios espazos da provincia de Palencia pero tamén en Cuba, Lisboa e Bos Aires.
