A situación é para quedar xeados, pero a neve que nos está acompañar non deixa de facernos sorrir ós máis. Desde a costa ata o interior, déixase caer algunha que outra folerpa cubrindoo todo coa súa capa branca que nos hipnotiza e trasládanos ó país dos contos infantís onde todo era posible. As reflexións de Anxos Sumai son tamén como estas folerpas suaves que caen sen ruído e van tinguindoo todo co seu propio manto, cambiando a nosa visión do mundo no que vivimos. “Anxos.. de garda “ convértese nunha nevarada literaria que a escritora comparte con nós deixándonos ver desde esta fiestra a súa paisaxe interior. E se o tempo che ten illado na casa, acende o ordenador e proba se desta vez consegues resolver o noso encrucillado.