Todo vale

Espello Cóncavo estrea Azos de esguello, obra gañadora do Álvaro Cunqueiro en 1989

Cartel da produción
Cartel da produción "Azos de Esguello"
Chantaxe, corrupción, extorsión... son os ingredientes de Azos de esguello, a obra coa que Euloxio Ruibal gañou o premio Álvaro Cunqueiro en 1989 e que agora acaba de estrear en Pontevedra Espello Cóncavo. “É un espectáculo totalmente vixente” explicaba Arturo López, director desta montaxe que conta a historia dun indiano sen escrúpulos que non escatima en medios para conseguir os seus obxectivos.

Azos de esguello céntrase nun individuo chamado Galisindo Lestedo, un indiano que regresa da Arxentina con moitos cartos. O director do espectáculo, Arturo López, descríbeo como “un personaxe corrupto, capaz de calquera cousa por acadar os seus obxectivos de riqueza, cartos e poder e que, con ese perfil, decide embarcarse na política”. A obra, malia estar escrita a finais dos anos oitenta, describe un escenario intemporal para falar da “inmoralidade dos individuos que utilizan os resortes da democracia para os seus intereses espurios”.

O propio Arturo López fai parte do reparto desta obra que conta coa participación de Fernando Morán, César Cambeiro, Isabel de Toro, Xabier Pan, Teresa Horro, Noemi Miranda e Marita Martínez. Toda unha superproducción nos tempos que corren para o teatro galego e que se estreou esta fin de semana en Pontevedra. Trala estrea agora a esta montaxe espéralle un difícil percorrido, "coa rede pechada, non hai ninguén se que anime a programar un espectáculo, e moito menos un con oito actores en escena e dous técnicos" explica Arturo que describe un panorama moi complicado.

Premiada co Álvaro Cunqueiro
A obra ten certa historia porque o texto, de Euloxio Ruibal, recibiu o premio Álvaro Cunqueiro en 1989. “Daquelas implicaba a representación do texto e, foi a primeria vez que isto non cumpliu” insiste López que considera que a súa representación tiña “un pricipio de reparación histórica”.

Espello Cóncavo asume a montaxe dun texto “concibido para ser doado de montar, con moi pouca escenografía … onde todo o paseo decae sobre os actores”. Un luxo, para os tempos que corren.