O pulso da terra é o tÃtulo da biografÃa que do coñecido grupo folk Berrogüetto acaba de editar Galaxia. Para alén dun libro que repasa, da man de Fernando Neira, os quince anos de traxectoria do conxunto, a obra inclúe un CD e un DVD que recollen o concerto que deu a banda en Compostela o pasado mes de novembro de 2010.
Segundo explica Neira, a obra “é unha biografÃa rigorosa, pero tampouco querÃa facer un libro só para fans”. A intrahistoria da formación, anécdotas ou vivencias dos compoñentes fan parte inevitable do proxecto, que serve tamén de retrato para unha época moi concreta na que se deu o desepegue internacional do folk galego. “Tentei que o libro puidese ser lido por calquera persoa que tivese interese na cultura daquel momento”. No entanto, reocoñece, fundamentalmente se trata dunha obra “cunha grande pegada persoal. Falamos dun grupo numeroso, con sete compoñentes e mais Guadi Galego, que agora non está. Son persoas moi diferentes e moi complementarias, algúns con caracteres dispares, que teñen unha quÃmica un pouco no fÃo no contexto do grupo”
Preto de seis meses de contactos e entrevistas achegaron boa parte do contido da obra, que se complementou con consultas hemerográficas. “O grupo ten dosieres de prensa moi completos, cando menos ata 2002 ou 2003, e iso permitiu verificar datas e localizacións”, lembra o autor desta biografÃa. “A historia do grupo daba para conter unha historia chea de humanidade, con momento de fervor e de dúbidas, con subidas e baixadas, e mesmo perdas de fe”, explica. “Esas ondulacións na traxectoria do grupo pareceume algo moi atractivo mesmo a nivel literario”, lembra Neira. Están aà os anos de silnecio discográfico que transcorren entre o lanzamento de Hepta e de 10.0, “nese momento algún membros recoñece terse sentido máis fóra que dentro da banda”, explica o autor. Ou a curiosa historia do disco rematado e inédito. “É algo curioso nun grupo desta dimensión que teñan un disco rematado pero non foron quen de publicar e non saben moi ben que facer con el. Polo momento non semella que vaia ver a luz en breve”, apunta.
Dentro das anécdotas e segredos que descobre nesta biografÃa Neira quédase cunha. O papel de mecenado que desenvolveu Carlos Vila. “Era o dono do Café DublÃn de Vigo e desenvolveu un papel no comezo do grupo do que nin sequera os seus membros eran totalmente conscientes e que os deixou un pouco alucinados cando o descubriron agora”, explica o autor. “El neses momentos pensaba que comprÃa para Galicia a irrupción dunha banda como Berrogüetto, e deulles moito apoio. Mesmo descubrimos que pagou do seu peto, e mesmo buscando apoios doutra xente, os traballos de deseño do logotipo e mais da imaxe do grupo. Sorprendeume que aÃnda exista xente asÃ, que deixou moitas horas de traballo e cartos de xeito totalmente desinteresado e nunca pediu figurar en ningures nin recibir nada”.
Segundo explica Neira, a obra “é unha biografÃa rigorosa, pero tampouco querÃa facer un libro só para fans”. A intrahistoria da formación, anécdotas ou vivencias dos compoñentes fan parte inevitable do proxecto, que serve tamén de retrato para unha época moi concreta na que se deu o desepegue internacional do folk galego. “Tentei que o libro puidese ser lido por calquera persoa que tivese interese na cultura daquel momento”. No entanto, reocoñece, fundamentalmente se trata dunha obra “cunha grande pegada persoal. Falamos dun grupo numeroso, con sete compoñentes e mais Guadi Galego, que agora non está. Son persoas moi diferentes e moi complementarias, algúns con caracteres dispares, que teñen unha quÃmica un pouco no fÃo no contexto do grupo”
Preto de seis meses de contactos e entrevistas achegaron boa parte do contido da obra, que se complementou con consultas hemerográficas. “O grupo ten dosieres de prensa moi completos, cando menos ata 2002 ou 2003, e iso permitiu verificar datas e localizacións”, lembra o autor desta biografÃa. “A historia do grupo daba para conter unha historia chea de humanidade, con momento de fervor e de dúbidas, con subidas e baixadas, e mesmo perdas de fe”, explica. “Esas ondulacións na traxectoria do grupo pareceume algo moi atractivo mesmo a nivel literario”, lembra Neira. Están aà os anos de silnecio discográfico que transcorren entre o lanzamento de Hepta e de 10.0, “nese momento algún membros recoñece terse sentido máis fóra que dentro da banda”, explica o autor. Ou a curiosa historia do disco rematado e inédito. “É algo curioso nun grupo desta dimensión que teñan un disco rematado pero non foron quen de publicar e non saben moi ben que facer con el. Polo momento non semella que vaia ver a luz en breve”, apunta.
Dentro das anécdotas e segredos que descobre nesta biografÃa Neira quédase cunha. O papel de mecenado que desenvolveu Carlos Vila. “Era o dono do Café DublÃn de Vigo e desenvolveu un papel no comezo do grupo do que nin sequera os seus membros eran totalmente conscientes e que os deixou un pouco alucinados cando o descubriron agora”, explica o autor. “El neses momentos pensaba que comprÃa para Galicia a irrupción dunha banda como Berrogüetto, e deulles moito apoio. Mesmo descubrimos que pagou do seu peto, e mesmo buscando apoios doutra xente, os traballos de deseño do logotipo e mais da imaxe do grupo. Sorprendeume que aÃnda exista xente asÃ, que deixou moitas horas de traballo e cartos de xeito totalmente desinteresado e nunca pediu figurar en ningures nin recibir nada”.
