Abracadabra

Contan cun público fiel, uns clientes inusuais (as empresas que os contratan para presentacións de productos e congresos) e son un valor seguro nas programacións dos concellos. O sector da maxia profesional vivía un momento dóce que se ve empañado pola situación de crise económica e a falta de apoio específico por parte da Administración. Con todo, o seu presidente recoñece que teñen un volumen de traballo “aceptable” grazas a que os seus espectáculos “son moi adaptables”.

Non se teñen manifestado nin protestado públicamente malia que co cambio de goberno lle retiraron as axudas específicas (pioneiras en todo o Estado e que se mantiveron únicamente en dúas edicións) para integralas na convocatoria xeral para as artes escénicas. Algo que, segundo o presidente da Asociacion Profesional de Magos, Martín Camiña “nos perxudica notoriamente porque, entre outras cousas, uns dos criterios que puntúan é a experiencia, e o noso é un sector moi novo con respecto a outros como pode ser o teatro”. Tan novo é que o primeiro colectivo de carácter profesional neste campo constituiuse en 2007 coa intención de visibilizar o seu traballo, e organizar actividades formativas e espectáculos.

Segundo o seu presidente, “a situación do noso colectivo está acorde cos tempos, cos recurtes propios desta época”. Con todo recoñece que teñen unha característica que lles permite saír airosos desta situación recesiva que é a “posibilidade de adaptación dos espectáculos que fan tanto para un congreso como para un teatro, o que nos permite ter un abano moi grande de opcións” explica Camiña. Recoñece que o cliente maioritario dos que integran este colectivo profesional é a Administración, pero que existe “un grande número de empresas que os chaman para a presentación dos seus produtos”: Por exemplo, o propio Camiña ten participado desde nun congreso para químicos, ata na presentación dun cable eléctrico dunha empresa aos seus clientes. “Neses casos tes que documentarte e buscar un número que esté relacionado co tema, o que ten unha certa vantaxe os nosos espectáculos”.

Ademais, ten unha óptica optimista porque, “se nos comparamos con hai sete anos, a situación é claramente mellor”. Na última década creouse un Circuíto Galego de Maxia (leva xa seis edicións e que chegou a ter cincuenta concellos participantes e máis de 3.000 usuarios), varios congresos internacionais, e as súas función xa fan parte da actividades programables dentro da Rede Galega de Teatros e Auditorios. Moitas destas iniciativas facían parte de Mil primaveras por arte de maxia, un documento que o mago Antón e súa empresa “Creacións Máxicas” presentaron en 2007 e que contiña unha especie de “folla de ruta” do que había de ser as intencións e actuacións precisas para desenvolver a maxia en Galicia.

Antecedentes
Non existe tradición de maxia en Galicia. O primeiro mago recoñecido foi moi popular na primeira metade do século XX, Manuel Rodríguez Saa. Especializado en catro campos (as artes máxicas, a prestidixitación, o hipnotismo e a transmisión do pensamento), chegou a actuar dante de Alfonso XIII que lle deu o título de Conde Waldemar, alcume co que pasou á posterioridade. As súas actuacións eran máis habituais no estranxeiro do que no seu propio país, aínda que non lle faltaron ocasións memorábeis, como aquela en que chegou a actuar diante de Alfonso XIII. Sería precisamente este o rei que, segundo afirmaba o propio ilusionista, lle dera o título de Conde Waldemar.

Aínda que Waldemar non deixou descendentes directos, si que houbo iniciativas que recolleron o legado artístico e espiritual deste personaxe. En 1998 nacía en Lugo o Colectivo Máxico Waldemar, formado por magos desta zona, tanto profesionais coma afeccionados que, desde entón veñen organizando actuacións de maxia e trouxo á cidade algúns destacados ilusionistas internacionais. Ou o labor que o Dado Dadá fai en Santiago cada mércores con sesión de maxia. Para Martín Camiña, esta é unha das características específicas da situación, que “existe un público moi fiel en varias ciudades que permite manter sempre un volumen de traballo constante” e manter vivo un sector que conta a día de hoxe con quince compañías profesionais e preto dun centenar de magos entre afeccionados e semiprofesionais.

A formación
Formados no estranxeiro, na práctica diaria e no autodidactismo, acariñaron en varias ocasións a idea de facer unha escola. O Mago Antón deseñara o proxecto dunha escola que contaría cun centro de interpretación, cun centro didáctico para escolares e maiores, cun espazo para a nova canteira e para reputados profesionais. que terá o nome "I+Demaxia". Camiña recoñece a importancia deste tipo de centros, a necesidade de formación non regrada, que serviría para a reciclaxe profesional dun colectivo que lle ten vendido trucos ao mesmísimo Copperfield. A Asociación desenvolve obradoiros e cursos tanto para socios como para público xeral e un dos seus socios ten impartido algunha materia relacionada con este sector na Universidade de Vigo. Neste momento a súa situación está dormente, porque están a preparar os novos espectáculos que se verán, como é habitual, no segundo semestre do ano.